Ҳаворийларнинг фаолияти 2:1–47
2 Ҳосил байрами*+ нишонланаётган пайтда, шогирдларнинг ҳаммаси бир жойда тўпланишган эди.
2 Тўсатдан осмондан кучли шамол эсгандай бир шовқин келди-ю, улар ўтирган уйни тамоман тўлдирди+.
3 Шунда улар алангаланиб турган тилга ўхшаш бир нарсалар пайдо бўлганини ва бўлиниб ҳар бирининг устига биттадан тушганини кўришди.
4 Натижада шогирдларнинг бари муқаддас руҳга тўлиб+, ҳар хил тилларда гапира бошлади. Улар руҳ ато этган қобилиятга кўра гапиришарди+.
5 Ўшанда Қуддусда дунёнинг турли четларидан келган диндор яҳудийлар бор эди+.
6 Бу шовқинни эшитгач, кўпчилик у ерга йиғилди. Шогирдлар уларнинг тилларида гапиришаётганини эшитиб, ўша одамлар довдираб қолишди.
7 Улар жуда ҳайрон бўлиб, бир-бирига шундай дейишди: «Буни қаранг-а, ахир бу гапираётган кишилар ҳаммаси жалилалик+ эмасми?
8 Ундай бўлса, қандай қилиб ҳар биримиз уларнинг ўз она тилимизда гапиришаётганини эшитяпмиз?
9 Парфияликлар, мидияликлар+, эламликлар+, Месопотамия, Яҳудия, Каппадокия, Понт, Осиё* вилоятида яшовчилар+,
10 Фригия, Памфилия, Миср ва Ливиянинг Киринеяга яқин ўлкаларида истиқомат қилувчилар, шунингдек, Римдан келган яҳудийлар ва яҳудий динига кирганлар+,
11 критликлар ва араблар — ҳаммамиз уларнинг ўз она тилимизда Аллоҳнинг улуғвор ишлари ҳақида гапиришаётганини эшитяпмиз».
12 Бундан барча ҳангу манг бўлиб бир-биридан: «Нима бўляпти ўзи?» — дея сўрашар эди.
13 Бошқалар эса мазах қилиб: «Булар шаробдан яхшигина отиб олишганга ўхшайди»,— дейишди.
14 Шунда Бутрус 11 ҳаворий+ билан бирга ўрнидан туриб, баланд овозда хитоб қилди: «Эй яҳудияликлар ва Қуддусда яшовчилар, гапларимга диққат билан қулоқ солиб, нималар бўлаётганини билиб олинглар.
15 Бу одамлар сизлар ўйлагандек маст бўлишгани йўқ, чунки ҳозир эрталаб соат тўққиз-ку*.
16 Аслида бу воқеа ҳақида Йўэл пайғамбар шундай деб башорат қилган эди:
17 “Охирги кунларда,— демоқда Худо,— Мен ҳар қандай инсон устига Ўз руҳимни ёғдираман. Ўғилу қизларингиз башорат қилади, йигитларингизга ваҳийлар келади, мўйсафидларингиз тушлар кўради+.
18 Ўша кунларда ҳатто қулу чўриларимга Ўз руҳимни ёғдираман ва улар башорат қилади+.
19 Осмону фалакда ғаройиботлар, ер юзида эса аломатлар яратиб, қон, олов ва паға-паға тутун ҳосил қиламан.
20 Яҳованинг* улуғ ва ажойиб куни келишидан олдин, қуёш қорайиб, ой қонга булангандай қизариб қолади.
21 Ўшанда Яҳованинг* исмини айтиб чақирган ҳар бир одам қутқарилади”+.
22 Эй исроилликлар, гапларимга қулоқ солинглар! Ўзларингиз ҳам биласизки, Аллоҳ носиралик Исо орқали орангизда қудратли ишлар, ғаройиботу аломатлар кўрсатиб+, уни сизларга танитди.
23 Сизлар эса уни қонунсиз одамларнинг қўлига топшириб, устунга михлатиб ўлдирдингизлар+. Аслида, Тангри Ўз иродасига кўра, бу кишининг ҳибсга олинишини аввалдан белгилаб қўйган эди+.
24 Бироқ Худо уни ўлим азобидан* халос этиб тирилтирди+, чунки ўлим бу кишини асирликда ушлаб туришга қодир эмасди+.
25 Довуд пайғамбар у ҳақда шундай айтган: “Яҳова* ҳамиша кўз олдимда. У менинг ўнг томонимда экан, мен ҳеч қачон тебранмайман.
26 Бундан қалбим шодликка, тилим қувончга тўлди. Энди мен умид билан яшайман.
27 Зеро Сен мени мозорда* ташлаб кетмайсан, садоқатли хизматчинг чиришига йўл қўймайсан+.
28 Ҳаёт йўлларини менга кўрсатдинг, ҳузурингда мени шод-хуррам қиласан”+.
29 Биродарлар, бобокалонимиз Довуд вафот этиб, дафн қилингани+ ва унинг мақбараси ҳозиргача шу ерда эканлиги ҳақида очиқчасига гапиришимга рухсат этинглар.
30 У киши пайғамбар бўлган ва Аллоҳ онт ичиб, унинг наслидан бўлган биттасини тахтига ўтқазишни ваъда қилган+.
31 Шу боис Масиҳнинг тирилишини, яъни мозорда* ташлаб кетилмаслигини ҳамда баданининг чиримаслигини олдиндан билиб, маълум қилган+.
32 Аллоҳ бу Исони тирилтирди ва ҳаммамиз бунга шоҳидмиз+.
33 У юксалтирилиб, Худонинг ўнг тарафига ўтирди+ ва самовий Отаси томонидан ваъда қилинган муқаддас руҳни+ олди. Ўзингиз кўрганингиз ва эшитганингиздай, шу руҳни устимизга ёғдирди.
34 Довуд осмонга кўтарилмаган бўлса-да, шундай деган: “Яҳова* Ҳазратимга айтди:
35 “Душманларингни оёғинг остига курси қилмагунимча, Менинг ўнг томонимда ўтириб тур”+.
36 Шундай экан, сизлар устунга михлатган Исони+ Тангримизнинг Ўзи Ҳазрат+ ва Масиҳ қилиб тайинлаганини бутун Исроил хонадони яхшилаб уқиб олсин».
37 Буни эшитганларнинг юрагига ўқ қадалгандай бўлди ва улар Бутрус билан бошқа ҳаворийларга мурожаат қилиб: «Биродарлар, биз нима қилишимиз керак?» — деб сўрашди.
38 Бутрус эса уларга деди: «Тавба қилинглар+ ва гуноҳларингиз кечирилиши учун+ ҳар бирингиз Исо Масиҳнинг номи ила сувга чўминглар+. Шу тариқа муқаддас руҳ инъомини оласизлар.
39 Ахир бу ваъда+ сизларга ва фарзандларингизга, узоқда бўлганларнинг ҳаммасига, қолаверса, Аллоҳимиз Яҳова* кимни даъват этган бўлса, шуларнинг барига берилади»+.
40 Бутрус яна бошқа сўзлар билан кенг шоҳидлик бериб, тингловчиларни: «Бу бузуқ наслдан+ эҳтиёт бўлинглар»,— дея огоҳлантирарди.
41 Унинг сўзларини чин юракдан қабул қилганлар сувга чўмишди+ ва ўша куннинг ўзида шогирдлар сафига тахминан 3 000 киши қўшилди+.
42 Улар ҳаворийлардан таълим олишда давом этар, ҳамма нарсаларини ўзаро бўлишар ва бирга овқатланиб+ ибодат қилишарди+.
43 Ҳамма даҳшатга тушди ва ҳаворийлар орқали кўпгина ғаройиботу аломатлар содир бўла бошлади+.
44 Исонинг издоши бўлганларнинг ҳаммаси биргалашиб, барча нарсаларини ўзаро баҳам кўришарди.
45 Улар мол-мулкларини сотиб+, даромадни ҳар кимнинг эҳтиёжига қараб тақсимлашарди+.
46 Улар ҳар куни маъбадда бирдам бўлиб йиғилишар ва бир-бирининг уйига бориб, катта қувонч ва самимият билан бирга овқатланишар эди.
47 Улар Худони улуғлаб, халқнинг ҳурматига сазовор бўлишарди. Яҳова* эса кундан-кунга нажот топаётганларни уларнинг сафига қўшарди+.
Изоҳлар
^ Рим империясининг Кичик Осиёдаги вилояти.
^ Сўзма-сўз «куннинг учинчи соати».
^ Бошқа вариант «ўлим кишанларидан».
