141-нахша
Течлиқ достлирини издәймиз
(Луқа 10:6)
-
Буйриған Әйса: «Шагирт тәйярла».
Чаң-топа йол, яз иссиқта
Йәһ сөзини җакалиған.
Яхши көргән у Рәб қойлирини.
Тәлим бәргән
Таң сәһәрдин та күн патқичә.
Өйму өй һәм кочиларда
Һәрбир учриған адәмгә
Дәймиз: «Инсан көз-йеши мәңгү йоқар».
ҚАЙТУРМИСИ:
Һәрбир әлдин
Течлиқ достлирини издәймиз,
Мәңгү һаят
Елишни үмүт қилғанларни.
Һечким қалмас
Аңлимиған.
-
Вақит күтмәйду, дайим издәймиз.
Сансиз жүрәк, сансиз һаят,
Бар күчимизни салимиз.
Қозғайду сөйгү қайта беришқа.
Сунған көңүл
Дава тепип, дил арам алар.
Йеза-шәһәрни арилап,
Һәққанийларни тапқанда,
Шатлиқ дайим алға бесишқа үндәр.
ҚАЙТУРМИСИ:
Һәрбир әлдин
Течлиқ достлирини издәймиз,
Мәңгү һаят
Елишни үмүт қилғанларни.
Һечким қалмас
Аңлимиған.
(Шундақла Йәшая 52:7; Мәт. 28:19, 20; Луқа 8:1; Рим. 10:10ни қараң.)
