Гайсә үзенең шәкертләре белән, Әрихәдән килгәннән соң, Битаниядә инде өч төн үткәргән. Хәзер дүшәмбе иртән иртүк, 10 нисан көнне, алар Иерусалимга юл тота. Гайсәнең ашыйсы килә. Ул, инҗир агачын күреп, җимеше булмасмы дип, аның янына килә.

Гадәттә, инҗир җимеше июнь айларында өлгерә башлый, ә хәзер март ахыры гына. Ләкин агач инде яфракланган. Гайсә, күрәсең, яфраклар иртә чыккан икән, беренче инҗир җимешләре дә булырга тиеш дип уйлый. Ләкин ул бер җимеш тә тапмый. Яфрак ярган агач тыштан караганда гына җимешле булып күренә. Шуңа күрә Гайсә: «Моннан ары синең җимешеңне берәү дә ашамасын»,— дип әйтә (Марк 11:14). Агач шунда ук корый башлый, һәм моның мәгънәсе алдагы көнне билгеле була.

Тиздән Гайсә үзенең шәкертләре белән Иерусалимга килеп җитә. Ул гыйбадәтханәгә бара; аны ул үткән көнне карап чыккан иде. Әмма бүген Гайсә аны карап чыгу белән генә чикләнми; ул өч ел элек, б. э. 30 елының Пасах бәйрәмендә кылган гамәлен кабатлый (Яхъя 2:14—16). Ул гыйбадәтханәдәге «сатучыларны һәм сатып алучыларны» куып чыгара. Ул шулай ук, «акча алмаштыручыларның өстәлләрен һәм күгәрчен сатучыларның эскәмияләрен аударып ташлый» (Марк 11:15). Ул хәтта шәһәрнең бүтән очына әйберләрен күтәреп баручы кешеләргә гыйбадәтханә аша үтәргә рөхсәт итми, чөнки алар гыйбадәтханә аша юлны кыскартыр өчен үтә торган булганнар.

Ни өчен Гайсә гыйбадәтханәдә акча алмаштыручылар һәм хайван сатучылар белән үзен шундый кырыс тота? Ул болай ди: «„Минем йортым бөтен халыклар өчен дога кылу йорты дип аталыр“,— дип язылмаганмыни? Ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндергәнсез» (Марк 11:17). Ни өчен ул аларны юлбасарлар дип атый? Чөнки алар корбанга китереләчәк хайваннарны артык зур бәягә саталар. Шуңа күрә Гайсә аларның эшләрен талау дип саный.

Өлкән руханилар, канунчылар һәм халык башлыклары, Гайсәнең нәрсә эшләгәнен ишеткәч, кабат аны үтерү әмәлен эзләргә керешә. Әмма аларның бернәрсә дә булып чыкмый. Алар Гайсәне ничек үтерергә икәнен белми, чөнки халык, аны тыңлар өчен, һәрвакыт аңа ияреп йөри.

Пасах бәйрәменә яһүдләрдән тыш яһүд диненә күчкән прозелитлар да килә. Алар арасында бәйрәмгә гыйбадәт кылырга килгән греклар да бар. Алар Филип янына килә. Күрәсең, аларны аның грек исеме җәлеп иткәндер. Алар аңа Гайсәне күрәсе килгәннәре турында әйтә. Филип, андый очрашу урынлы микән дип, Әндри белән киңәшләшә. Аннары алар икәүләшеп һаман да гыйбадәтханәдә булган Гайсә янына килә дә аңа моның турында сөйләп бирә.

Гайсә үзенә нибары берничә көн яшисе калганын белә, шуңа күрә хәзер кешеләрнең кызыксынуын канәгатьләндерергә я танылганлыкка омтылырга вакыт түгел. Үзенең ике рәсүленә ул бер мисал сөйли: «Адәм Улының данлану вакыты җитте. Сезгә хак сүз әйтәм: бодай бөртеге җиргә төшеп үлмәсә, бер бөртек булып калыр, ә үлсә, зур уңыш китерер» (Яхъя 12:23, 24).

Бер бодай бөртегенең кыйммәтлеге әллә ни зур түгел. Әмма җиргә төшеп орлык буларак «үлсә», ул шытым җибәрә, сабак булып үсә һәм аңарда күп-күп орлыклар өлгерә. Шул рәвешчә Гайсә дә — бер генә камил кеше. Ләкин ул Аллаһыга тугры калып үлсә, аның кебек фидакарьлек күрсәткән күп кенә тугры кешеләр аның ярдәмендә мәңгелек тормышка ия булачак. Шуңа күрә Гайсә болай ди: «Үз җанын яратучы аны һәлак итәр, ә бу дөньяда үз җанын нәфрәт итүче аны мәңгелек тормыш өчен саклар» (Яхъя 12:25).

Гайсә үзен генә күздә тотмый, чөнки аннары ул: «Миңа хезмәт итәргә теләүче миңа ияреп  барсын. Мин кайда булсам, хезмәтчем дә шунда булыр. Миңа хезмәт итүчене Атам ихтирам итәр»,— дип әйтә (Яхъя 12:26). Нинди гаҗәеп әҗер! Ата ихтирам иткән кешеләр Мәсих белән бергә Патшалыкта булыр!

Үзенең нык җәфаланачагын һәм газаплы үлем белән үләчәген күздә тотып, Гайсә болай ди: «Җаным борчыла. Нәрсә әйтим? Атам, мине бу сәгатьтән коткар». Юк, Гайсәнең Аллаһы ихтыярын үтәүдән качасы килми. Ул болай дип өсти: «Хәер, мин нәкъ шул сәгать өчен килдем дә» (Яхъя 12:27). Гайсә Аллаһының бар ниятләре белән, шул исәптән үз гомерен корбан итәргә кирәклеге белән риза.