Ekim 2012’de Brooklyn’deki (New York) dünya merkez büromuzda Yehova’nın Şahitlerinin tarihine yolculuk yapabileceğiniz bir sergi açıldı. a Rehbersiz gezilen bu sergi Yaratıcının istediği gibi bir yaşam sürmeye çalışmış bazı kişilerin verdiği mücadeleleri, karşılaştıkları tehlikeleri ve kazandıkları zaferleri gözler önüne seriyor.

Zamanda yolculuk MS 33 yılında başlayıp günümüze dek devam ediyor. Sergi dört bölümden oluşuyor ve bu bölümlerin her biri birbirine bir zaman cetveliyle bağlı. Her bölümün Kutsal Yazılara dayanan bir teması var ve bölümler kısa bir filmle tanıtılıyor. İngilizce seslendirilen bu filmler Fransızca, İspanyolca, İtalyanca, Japonca, Kore dili ve Portekizce olmak üzere altı dilde altyazılı da izlenebiliyor.

İlk bölüm ismini İsa’nın Yuhanna 3:19’daki şu sözlerinden alıyor: “İnsanlar Karanlığı Sevdiler.” Kutsal Kitap bazı kötü insanların ‘çıkıp çarpıtılmış sözler söyleyeceğini’ önceden bildirmişti (Elçiler 20:30). Zaman cetveli üzerinde böyle insanların yaptığı üzücü şeylere sık sık rastlamak mümkün.

İkinci bölümün teması olarak 2. Korintoslular 4:6’daki şu ifade kullanılıyor: “Işık Parlasın.” Zaman cetveli bu bölümde 1800’lerin sonlarından 1900’lerin başlarına kadar olan dönemi gösteriyor. Bu bölüm, Kutsal Yazıları önyargısız şekilde incelemeye başlayan samimi insanların hikâyesiyle başlar, ayrıca I. Dünya Savaşı’ndan önce bilgilerinin nasıl çoğaldığını ve sayılarının nasıl arttığını anlatır.

Bu bölümün sonraki kısmında “Yaratılışın Fotodramı” olarak bilinen ünlü multimedya yapım ön plana çıkar. 1914’te Mukaddes Kitap Tetkikçileri (Yehova’nın Şahitlerinin o zamanki ismi) slaytların ve filmlerin ses kaydıyla birleştirilmesinden oluşan bu eşsiz gösterimi sunmaya başladı. Sonraki yıllar boyunca milyonlarca insan bu programı izlemek için bir araya geldi. Sergide orijinal resimlerden bazıları, programı tanıtan kısa bir video ve 500’ü aşkın renkli slayt yer alıyor.

Üçüncü bölümün teması Vahiy 12:17’ye dayanıyor: “Ejder Daha da Öfkelendi.” Bu bölümde 20. yüzyılın başlarında İsa’nın takipçilerinin gördüğü zulme dair kayıtlar ve savaş dönemlerinde tarafsız kalanların hayranlık uyandıran hikâyeleri yer alıyor. Örneğin bir videoda İtalyan askeri üniformasını giymeyi ve I. Dünya Savaşı’nda savaşmayı reddeden bir Şahit olan Remigio Cuminetti’nin hikâyesini izleyebilirsiniz. Başka bir video ise Avusturya’dan Alois Moser’ın hikâyesini anlatıyor. O “Heil Hitler!” demeyi reddettiği için işini kaybetti ve sonunda Dachau toplama kampına gönderildi.

Bu bölümde kasvetli, loş bir hapishane hücresinin modeli de yer alıyor ve burada Japonya, Polonya, Sırbistan ve Yunanistan gibi ülkelerde imanları nedeniyle hapsedilmiş olan Yehova’nın Şahitlerinin resimleri bulunuyor.

Son bölüm ismini Matta 24:14’ten alıyor: “Bütün Milletler İçin İyi Haber.” Bu bölüm 1950’den günümüze dek Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetini genel hatlarıyla gösteriyor. Resimlerden oluşan bir kolajda faaliyetteki hızlı büyüme, yılmadan sürdürülen duyuru işi ve Yehova’nın Şahitlerinin ayırt edici özelliği olan kardeş sevgisi anlatılıyor.

Ziyaretçiler sergiden ayrılmadan önce interaktif ekranları kullanarak, Mukaddes Kitap Evi’ni ve Brooklyn Kutsal Çadırı’nı keşfedebilir. Bu binalar Yehova’nın Şahitleri tarafından 100 yılı aşkın bir süre önce kullanılıyordu.

Serginin planlanması bir yıl, kurulması ise aylar sürdü. Dünyanın dört bir yanından Şahitler, aile yadigârı olarak gördükleri değerli şeyleri bu sergiye bağışladılar.

Peki bu sergiye neden bunca emek harcandı? Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulu üyelerinden birine Şahitlerin bu sergiden ne yarar göreceği sorulduğunda, daha önce de duyduğumuz şu sözleri söyledi: “Nereye gittiğimizi bilmek için nereden geldiğimizi bilmeliyiz.”