ESKİDEN beri bazı insanlar, Yaratıcının kötüleri cezalandırmak için onların başına felaketler getirdiğine inanır. 1755 yılında Lizbon’da (Portekiz) yaşanan deprem, yangın ve tsunamide yaklaşık 60.000 kişi öldü; bu olayın ardından ünlü filozof Voltaire şu soruyu sordu: ‘Lizbon, zevk içinde yüzen Paris’ten daha mı çok günahkârdı ki bu felaketi yaşadı?’ Gerçekten de milyonlarca insan, Tanrı’nın insanları cezalandırmak için doğal afetleri kullanıp kullanmadığını merak ediyor. Birçok ülkede bu gibi felaketler “Tanrı’nın işi” olarak adlandırılıyor.

Tüm bunlar zihinlerde şu soruları uyandırıyor: Tanrı gerçekten de insanları cezalandırmak için doğal afetleri kullanıyor mu? Son zamanlarda yaşanan ardı arkası kesilmeyen felaketler acaba Tanrı’dan bir ceza mı?

Bazı kişilerin bu olaylarla ilgili hemen Tanrı’yı suçlamalarının nedeni, Tanrı’nın doğa güçlerini kullanarak getirdiği yıkımları anlatan Kutsal Kitap kayıtlarıdır (Başlangıç 7:17-22; 18:20; 19:24, 25; Sayılar 16:31-35). Ancak bu kayıtlar incelendiğinde söz konusu felaketlerin her birinin üç ayırt edici özelliği göze çarpar. İlk olarak, yaşanan bu felaketlerden önce insanlar uyarılmıştı. İkinci olarak, bugün hem iyilerin hem de kötülerin öldüğü doğal afetlerin tersine, Tanrı’dan gelen yıkımlarda sadece kötü yollarından dönmeyenler ya da yapılan uyarıları dinlemeyenler yok oldular. Üçüncü olarak ise, Tanrı masum insanların bu felaketlerden kurtulmalarını sağladı (Başlangıç 7:1, 23; 19:15-17; Sayılar 16:23-27).

Bugün milyonlarca insanın hayatını mahveden sayısız felaketin arkasında Tanrı’nın olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. O halde bu felaketlerin giderek artmasının sebebi nedir? Bunlarla nasıl başa çıkabiliriz? Ayrıca bu felaketler bir gün tamamen bitecek mi? Bu soruların cevapları sonraki makalelerde ele alınacak.