Rusya’da Yapılan Bölge İbadetleri Büyük Sevinç Verdi

HER yaz doğayı seven çok sayıda Rus, şehirdeki kargaşadan biraz olsun uzaklaşmak için kırsal bölgelerdeki “daça” adı verilen yazlıklarına giderler. Birkaç yıldır Yehova’nın Şahitleri de yaz aylarında kalabalıklar halinde ormanlara gidiyor, ama onların amacı tatil yapmak değil.

Rusya’daki Yehova’nın Şahitleri, bazı şehirlerde duyuru faaliyetlerine getirilen kısıtlamalara rağmen dinsel özgürlükleriyle ilgili anayasal haklarından yararlanarak ibadetlerini yapmaya devam ediyorlar. Ancak geçtiğimiz yıllarda Rus Ortodoks papazları ve yanlış bilgilendirilmiş devlet yetkililerinin baskısından dolayı birçok yerde yıllık bölge ibadetlerini yapmak için uygun bir tesis kiralayamadılar. Bu nedenle Şahitler “orman” ya da “kır” ibadetleri düzenlediler. 2007 ile 2009 yılları arasında ülke çapında 25 yerde, Şahitlerin ruhen beslenmesi için bu “pikniklerden” 40 tane düzenlendi.

Yıllardır bölge ibadetlerine katılan bir Şahit şöyle dedi: “Geçmişte büyük şehirlerde stadyumlar ve konferans salonlarını kiralayabiliyorduk. Bu sayede yetkililer ve çok sayıda dürüst kişi, hakkımızda söylenenlerden etkilenmeden temiz ve düzenli insanlar olduğumuzu görerek nasıl bir toplum olduğumuza  kendileri karar verebiliyordu. Fakat artık ibadetlerimizi ormanda yapmak zorunda kaldığımız için tek misafirimiz hayvanlar. Her kültürden, ırktan ve dinden insanların bir araya geldiği bu harika toplantıları halkın gözlemleme fırsatına sahip olmaması çok üzücü.”

Böyle toplantılar her zaman sevinç veren olaylar olsa da, bir Şahit şunları söylüyor: “Zor koşullara uyum sağlayan iman kardeşlerimizin vefasını ve özverili çabalarını görmek bizi çok mutlu ediyor, fakat açıkçası yetkililer bölge ibadetleri düzenlememizi zorlaştırdığında bu hem fiziksel hem de duygusal açıdan yıpratıcı olabiliyor. Dahası tapınma özgürlüğümüz kısıtlandığından Yüce Tanrı’ya yakışır şekilde ibadet edemiyoruz.” Peki Rusya’daki Yehova’nın Şahitleri karşılaştıkları zorlukların üstesinden nasıl geldi?

Ülke Çapında Yapılan “Orman İbadetleri”

Kira sözleşmelerinin son dakikada iptal edilmesi, binlerce kişinin katılacağı ibadetler için gereken tüm düzenlemelerin sadece birkaç günde yeniden yapılması anlamına geliyordu. Örneğin 2008’de Çeboksarı’da (Çuvaş Cumhuriyeti) Volga Irmağı’nın kenarında, huş ağaçlarıyla çevrili geniş bir kamp alanı son anda ibadet yeri olarak belirlendi. Önlerinde muazzam bir iş vardı. Gelmesi beklenen 1.930 kişinin 1.700’ü için kamp alanında yatacak yer ayarlanmalıydı. Elektrik, sıcak ve soğuk su tesisatı, tuvaletler ve duş kabinleri kurulmalıydı. Ayrıca tüm katılanlar için yemek hazırlanmalıydı.

Ancak kardeşler zoru başardı. 350 Şahit yardımcı olmaya gönüllü oldu ve onlardan 14’ü on gün boyunca kamp alanında kaldı. Marangoz, elektrikçi ve tesisatçılar bulundu. Gönüllüler kereste hazırladı, saman topladı, çadırlar, duş kabinleri ve tuvaletler kurdu. Başka bir grup kardeş ihtiyaç duyulan şeyleri almak için defalarca şehre gidip geldi. Yiyeceklerin muhafaza edilebileceği bir soğutucu olmadığından kardeşler ibadete katılan herkes için günde üç öğün yemek pişirmeye karar verdi. Kamp alanının yöneticileri de aşçılar tutarak yemeklerin hazırlanmasına yardımcı oldu. Sonunda ibadete gelenlerin 500’ü kendi çadırını getirdi, 150’si kamp alanının yakınında oda kiraladı, çoğu da kardeşlerin kurmuş olduğu çadırlarda kaldı. Ayrıca 15 kardeş ahırda samanların üstünde yatmaya gönüllü oldu.

Katılanlar ibadet yerine vardığında karşılarında, düzgün şekilde dizilmiş binlerce mavi plastik sandalye gördüler. En önde çiçeklerle süslenmiş, tahtadan iki basit sahne vardı, bir tanesi Rusça diğeri de Çuvaşça sunulacak program içindi. Herkes Kutsal Kitaba dayalı programı izlemekten büyük zevk aldı ve gönüllülerin çabalarını çok takdir etti. Yemek hazırlayanlardan biri şöyle dedi: “Gözümle görmesem, sizin kadar verimli ve disiplinli çalışan bir toplum olabileceğine inanmazdım.” Bölge ibadeti düzenlemeleri bazılarına, Kutsal Kitabın kaleme alındığı devirlerde kutlanan Çardaklar Bayramını hatırlattı.

Başka şehirlerde ise Şahitlerin yeni bir ibadet yeri bulup orayı hazırlamak için sadece bir günleri vardı. Nijniy Novgorod’daki durum tam böyleydi; oradaki gönüllüler şahsa ait bir arsayı hazırlamak için akşamdan  sabaha kadar çalıştı. Ağaçları, çalıları kesmeli, çimleri biçmeli ve bölgeyi kene ve karıncalardan temizlemeliydiler. Gönüllüler cuma sabahı kardeşler daha gelmeden 2.000 plastik sandalyeyi yerleştirmişti. On tane portatif tuvalet, lavabolar, su tesisatı, sahne, jeneratör ve ses sistemi kurulmuştu. Bir kardeş şunu anlattı: “Beni en çok etkileyen, sabaha kadar çalışan kardeşlerin alçakgönüllülüğüydü. Sanki kahramanmış gibi davranmadılar. Program boyunca kardeşlerine hizmet etmeye devam ettiler, onların rahatı ve sunulan ruhi gıdadan en iyi şekilde yararlanmaları için var güçleriyle çalıştılar.”

Bir diğer Şahit de şunları yazdı: “Kardeşlerin arasında gerçek bir takım ruhu vardı. İlk defa açık hava ortamında bir bölge ibadeti düzenlenmesine ve çok az zaman olmasına rağmen kardeşler her ayrıntıyı düşünmüşlerdi. Böylece program sırasında dikkatimizi dağıtacak hiçbir şey olmadı. İbadet bittiğinde kendimizi yorgun hissetmiyorduk. Yehova yorulmadan çalışabilmemiz için bize kuvvet vermişti.”

Tanrı’nın Kutsal Ruhunun Yaptığı İşler

Şahitler, bu ibadetlerin düzenlenmesinde yaşanan zorluklarla mücadele ederken birbirlerine daha da yaklaştılar ve birçok yolla Tanrı’nın ruhunun gücünü gördüler. Smolensk’teki bölge ibadetinin arifesinde çoğu kardeşin yatacak yer rezervasyonu iptal edildi. Cemaat ihtiyarlarından biri şunları anlatıyor: “Gece saat 01:00’de kardeşlerin otobüsleri geldiğinde kalacak yerleri hâlâ yoktu. Ağlamaya başladım, çünkü onlar için bir şey yapamıyordum. Yehova’ya dua edip sorunumuzu çözmesi için yalvardım. Fakat üzüntümün yerini sevinç aldı, çünkü sadece bir saat içinde herkese kalacak yer bulabildik. Yehova’nın sadık kullarını asla yüzüstü bırakmadığına bir kez daha şahit olmak beni çok etkiledi.” Başka bir “orman ibadetinde” kardeşler ibadet yerinin yakınındaki bir köyde yaşayanlardan yardım istedi. Orada Şahitlerin iyi bir namı olduğundan köylüler evlerini seve seve açarak 2.000 Şahide kalacak yer sağladı.

Bir Şahit şu gözlemde bulundu: “Bölge ibadetinin yapılması o kadar zordu ki, bunca düzenlemenin başarıyla yapılması bize, koşullar ne olursa olsun her zaman Yehova’ya güvenmenin önemini gösteriyor.” Novoşahtinsk’teki bölge ibadetinin huzurunu bozmak için “davetsiz misafirler” geldiğinde bu sözün doğruluğu görüldü. Rus Ortodoks papazları ve protestocular konuşmacının sesini bastırmak için ilahiler söyleyip megafonla slogan atmaya başladı. Ancak polisler programı bölmelerine izin vermedi. Protestoculardan Ortodoks bir kadın sıcaktan bayılınca kardeşler onu İlkyardım Kısmına götürüp durumuyla ilgilendiler. Kadın buna çok şaşırdı.

Gördüklerinden Etkilendiler

Rusya’da terörizm sürekli gündemde olduğundan, büyük toplantılar emniyet görevlilerinin ve meraklı vatandaşların ilgisini çekiyor.  Örneğin Voljskiy’de ormanda yapılan bir ibadeti gözlemlemek için aşırıcılıkla mücadele biriminden bir polis ekibi görevlendirildi. Onlardan biri program sırasında cep telefonunu kaybedince Kayıp Eşya Masasında görevli Şahitler onu bulmasına yardım etti. Kısa bir süre sonra bu polisi, konuşmaların aşırıcılığa ya da şiddete teşvik edip etmediğini öğrenmek isteyen amiri aradı. Polis şöyle cevap verdi: “Burada her şey yolunda, 5.000 insan var ama hiçbir sorun yok. Ne aşırıcılığı? Bu insanlara neden aşırılıkçı dediklerini anlamıyorum. Mesela cep telefonumu kaybettim ve onlar bulup geri verdiler!”

Bir güvenlik görevlisi ibadet yerinin temizliğine ve bu kadar çocuğa rağmen yerlerde bir şeker kâğıdı bile olmamasına hayret etti. Başka bir yerde ise polisler, büyük bir dinsel buluşmanın yapıldığı haberini alınca bölge ibadetinin düzenlendiği kamp alanına geldi. Kamp alanının sahibi, komiseri binanın üçüncü katına, kamp alanına bakan bir balkona çıkardı ve şöyle dedi: “Buyurun, kendi gözlerinizle görün. Ne kadar düzenliler!” O, Şahitlerin ibadet sırasında içki ya da sigara içmediğini ve sonrasında çöplerini yanlarında götürerek kamp alanını tertemiz bıraktıklarını görünce de çok etkilendi. Hatta şöyle dedi: “Sanki cennet gibiydi!”

Tanrı’nın Toplumundaki Birlik Görüldü

Bu ibadetlerden birinden sonra yakındaki bir köyün büyüklerinden biri şunları söyledi: “Bunu kabul etmeyecek kadar alçakgönüllü olsanız da, aslında çok güçlü insanlarsınız. Burada herkes kendi kabuğuna çekilmişken siz insanları birleştiriyorsunuz!” Kaliningrad’dan Kamçatka’ya kadar bu geniş ülkenin vatandaşları, Tanrı’nın toplumunun büyük ibadetlerinde görülen birlikten etkilenmeye devam ediyor. Bazen planlarını son dakikada değiştirmek zorunda kalsalar da, hiçbir zaman değişmeyen bir şey var: Komşularına ve yetkililere gösterdikleri saygı.

İleride durumları ne olursa olsun Rusya’daki Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitaptan bilgi almak için sevinçle bir araya gelmeye devam edecek. Onlar, “Tanrı’ya tam bir bağlılıkla ve ağırbaşlılıkla, sakin ve huzurlu bir yaşam” sürebilsinler diye “krallar için, yüksek mevkilerde olanlar için” dua ediyorlar (1. Timoteos 2:2).

[Sayfa 27’deki pasaj]

Açık havada yapılacak bölge ibadetinde gönüllü çalışan bir Şahit

[Sayfa 29’daki pasaj]

Rusya’daki Şahitler “Tanrı’ya tam bir bağlılıkla ve ağırbaşlılıkla, sakin ve huzurlu bir yaşam” sürmeye devam ediyor

[Sayfa 28’deki resimler]

Gönüllüler ibadetin yapılacağı alanı temizledi ve katılacak binlerce kişi için yemek hazırladı

[Sayfa 29’daki resimler]

Herkes Kutsal Kitaba dayalı programı izlemekten zevk aldı ve gönüllülerin çabalarını takdir etti