Kutsal Kitap Hayatları Değiştirir

Genç yaşta esrar ve tütün kullanmaya başlamış bir adam bu alışkanlıklarını bırakma gücünü nereden buldu? Azılı bir çete üyesinin öfkesini kontrol etmesini ve farklı bir ırka duyduğu nefreti yenebilmesini sağlayan nedir? Her birinin söyledikleri üzerinde düşünün.

KİMLİK

İSİM: HEINRICH MAAR

Yaş: 38

Doğduğu Ülke: KAZAKİSTAN

Geçmişi: ESRAR VE TÜTÜN BAĞIMLISI

ÖYKÜM: Güney Kazakistan’da, Taşkent’in 120 kilometre kadar uzağında doğdum. Doğduğum bölgede hava yazın kuru ve sıcaktı, sıcaklık 45 dereceye kadar çıkardı; kışın da –10 dereceye kadar düşerdi. Bu koşullar üzüm ve kenevir yetiştirmek için son derece uygundu.

Ailem Alman kökenliydi. Hem annem hem de babam Evanjelik Hıristiyan mezhebindendiler ama dindar değillerdi. Yine de bana Rabbin Duasını ezberletmişlerdi. Ben 14 yaşındayken annem ve ablam bir süre Yehova’nın Şahitleriyle Kutsal Kitabı incelediler. Bir keresinde annemle inceleme yapan iki Şahit ona kendi Kutsal Kitabından Tanrı’nın isminin Yehova olduğunu gösterdi. Bu beni çok etkilemişti. Annem incelemeye devam etmedi, benim de Tanrı hakkında bilgi alma hevesim kalmadı. Bu arada okulda öğretmenimiz sık sık Yehova’nın Şahitleri denen mezheple ilgili bazı asılsız hikâyeler anlatırdı. Ablamla birlikte Yehova’nın Şahitlerinin birkaç toplantısına gittiğim için öğretmenime anlattığı şeylerin doğru olmadığını söylerdim.

15’ime geldiğimde beni meslek öğrenmem için Rusya’daki Leningrad şehrine (bugün St. Petersburg) gönderdiler. Orada oda arkadaşımla Yehova hakkında bildiğim çok az bilgiyi paylaşırdım. Ancak bu arada sigaraya başlamıştım. Kazakistan’a ailemi ziyarete gittiğimde yasadışı olmasına rağmen esrar satın almak benim için çok kolay oluyordu. Aynı zamanda çok fazla votka ve ev yapımı şarap içmeye başlamıştım.

Meslek eğitimimi bitirdikten sonra iki yıl Sovyet ordusunda hizmet ettim. Yine de küçükken Kutsal Kitaptan öğrendiğim  bazı gerçekler zihnimdeydi. Fırsat olduğunda askerdeki arkadaşlarımla Yehova hakkında konuşurdum ve Şahitlerle ilgili yalanlar söylendiğinde onları savunurdum.

Askerlik hizmetimi tamamladıktan sonra Almanya’ya gittim. Göçmen kampındayken Yehova’nın Şahitlerinin yayımladığı, Kutsal Kitabı incelemeye yardım eden bir el kitabı elime geçti. Kitabı büyük bir hevesle okudum ve orada yazılanların hakikat olduğuna karar verdim. Ancak tütün ve esrar bağımlılığımdan vazgeçemiyordum. Bir süre sonra Karlsruhe yakınlarında bir yere taşındım. Orada Yehova’nın Şahitlerinden biriyle tanıştım ve onunla Kutsal Kitabı incelemeye başladım.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Uzun zamandır Kutsal Kitabın Tanrı’nın Sözü olduğunu düşünüyordum. O el kitabını okuduktan sonra Kutsal Kitabın yaşamdaki tüm önemli sorulara cevap verdiğine de ikna olmuştum. Yine de alışkanlıklarımı değiştirmem zaman aldı. Sonunda Kutsal Kitabın 2. Korintoslular 7:1 ayetindeki öğüdünü ciddiye aldım ve kendimi “bedeni ve ruhu kirleten her şeyden” arındırmaya karar verdim; bu, esrar ve tütünü bırakmak anlamına gelecekti.

Esrar kullanmayı hemen bırakabildim. Fakat tütün alışkanlığından kurtulmak altı ayımı aldı. Bir gün Kutsal Kitabı benimle inceleyen Şahit bana şöyle sordu: “Yaşamdaki amacın ne?” Bu, tütüne olan bağımlılığımı düşünmeme sebep oldu. Birçok defa sigarayı bırakmayı denemiştim. Ancak bu defa, sonradan Tanrı’nın beni bağışlamasını dilemektense, sigaraya elimi uzatmadan önce dua etmeye karar verdim. 1993’te sigarayı bırakmak için bir gün belirledim. Yehova’nın yardımıyla o günden beri sigaraya dokunmadım.

NASIL YARAR GÖRDÜM: Artık esrar ve tütünün yol açtığı pahalı ve zararlı bağımlılıklardan kurtuldum. Sağlığım daha iyi durumda. Bugün Yehova’nın Şahitlerinin Almanya Bürosunda gönüllü olarak çalışma ayrıcalığına sahibim. Kutsal Kitabın hikmetini öğrendiğim ve yaşamımda uyguladığım için çok mutluyum! Kutsal Kitabın ne öğrettiğini bilmek yaşamıma gerçek bir amaç kazandırdı.

KİMLİK

İSİM: TITUS SHANGHADI

YAŞ: 43

DOĞDUĞU ÜLKE: NAMİBYA

GEÇMİŞ: AZILI ÇETE ÜYESİ

ÖYKÜM: Kuzey Namibya’nın Ohangwena bölgesinde bir köyde büyüdüm. 1980’lerde bu bölgede yaşanan savaş boyunca köyümdeki insanlar dövülmüş ve öldürülmüştü. Bu yüzden yaşadığım yerde bir delikanlı ancak iyi bir dövüşçüyse ve başka gençleri dövebiliyorsa erkekliğini kanıtlamış olurdu; dolayısıyla ben de dövüşmeyi öğrendim!

Okulu bitirdiğimde bir kıyı şehri olan Swakopmund’da amcamın yanında yaşamaya  başladım. Gelişimden kısa süre sonra isyancı gençlerden oluşan bir çeteye katıldım. Şehirde, siyahların hoş karşılanmadığı otel ve bar gibi yerlere sırf kavga çıkarmak için giderdik. Bazen güvenlik görevlileri ve polislerle bile kavga ederdik. Her gece yoluma çıkacak kişilere saldırabilmek için yanımda uzun, keskin bir bıçak taşırdım.

Bir gece rakip çeteden bir kişiyle kavga ederken neredeyse ölüyordum. Saldıran çete üyesi arkamdan gelip kafamı kesmek üzereydi ki arkadaşım ona vurarak etkisiz hale getirdi. Ölümün eşiğinden dönmüş olmama rağmen şiddet hayatıma hükmetmeye devam ediyordu. Kadın olsun erkek olsun kimle tartışsam ilk yumruk atan hep ben olurdum.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Yehova’nın Şahitleriyle ilk karşılaştığımda Şahit bayan bana 37. Mezmurdan ayetler okudu, sonra da Vahiy kitabında gelecekle ilgili başka harikulade vaatler olduğunu söyledi. Fakat bu vaatlerin kitabın neresinde olduğunu söylemedi, ben de bir Kutsal Kitap edinip o gece tüm Vahiy Kitabını okudum. Vahiy 21:3, 4’teki vaat çok hoşuma gitti; orada şöyle söylüyordu: “Artık ölüm olmayacak, artık matem, feryat ve acı da olmayacak.” Şahitler tekrar geldiklerinde Kutsal Kitap tetkiki tekliflerini kabul ettim.

Düşünüş ve davranış tarzımı değiştirmem çok zor oldu. Fakat Elçiler 10:34, 35’ten şu gerçeği öğrendim: “Tanrı taraf tutmuyor, her millette Kendisinden korkan ve doğruluktan ayrılmayan kişi O’nun gözünde makbuldür.” Aynı zamanda Romalılar 12:18’deki şu öğüdü uygulamak için çok çabaladım: “Üzerinize düşeni yaparak, mümkünse herkesle barış içinde kalın.”

Öfkeme hâkim olmayı öğrenmenin yanı sıra, tütün bağımlılığımdan da vazgeçmem gerekiyordu. Sık sık gözyaşlarıyla Yehova’ya bana yardım etmesi için dua ederdim. Ancak başlarda yanlış bir yöntem uyguladığım açıktı, bu içtiğimin “son” sigaram olduğunu söylüyor sonra da dua ediyordum. Kutsal Kitabı benimle inceleyen şahit bir sigara yakmadan önce dua etmemin önemini görmeme yardım etti. Ayrıca çevremdeki sigara içen kişilerden de uzak durmam gerekiyordu. Aynı zamanda bana tavsiye edildiği gibi iş arkadaşlarımla, sigara içmenin ne kadar kötü olduğu konusunda konuştum. Bunun gerçekten yardımı oldu, iş arkadaşlarım artık bana sigara teklif etmediler, böylece sigara ikramından kurtulmuş oldum.

Sonunda sigarayı bırakabildim ve önceki hayat tarzımı da terk ettim. Kutsal Kitap ilkelerini öğrenip uygulamamın üzerinden altı ay geçtikten sonra Yehova’nın bir Şahidi olarak vaftiz edilmeye yeterli hale geldim.

NASIL YARAR GÖRDÜM: Yehova’nın Şahitleri’nin birbirlerine ırk ya da renk farkı gözetmeden gösterdikleri sevgiyi gördüğümde bunun hakiki din olduğuna ikna olmuştum. Henüz bir Şahit olarak vaftiz edilmeden cemaatteki beyaz bir kardeş beni evine yemeğe davet etti. Bu bir rüya gibiydi. Daha önce bir beyazla evinde yemek yemek bir yana, barış içinde oturup sohbet bile etmemiştim. Şimdi ise uluslararası gerçek kardeşlik toplumunun bir parçasıydım.

Geçmişte, güvenlik görevlileri ve polisler beni değişmeye zorlamışlardı, fakat bunu başaramamışlardı. Sadece Kutsal Kitabın gücü kişiliğimi değiştirmeme ve mutlu bir adam olmama yardım etti.

[Sayfa 29’daki pasaj]

“Sık sık gözyaşlarıyla Yehova’ya bana yardım etmesi için dua ederdim”