İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Kutsal Kitap Hayatları Değiştirir

Kutsal Kitap Hayatları Değiştirir

Kutsal Kitap Hayatları Değiştirir

Elmas kaçakçılığı yapan ve işverenini soyan bir kadının dürüst bir işçi haline gelmesini sağlayan neydi? İki kere intihara teşebbüs eden bir kadının hayatında bir amaç bulmasına ne yardım etti? Alkol ve uyuşturucu bağımlısı olan biri, bu berbat alışkanlıklardan kurtulma gücünü nasıl buldu? Bu kişilerin anlattıklarına kulak verelim.

KİMLİK

İSİM: MARGARET DEBRUYN

YAŞ: 45

ÜLKE: BOTSVANA

GEÇMİŞİ: KAÇAKÇI VE HIRSIZ

ÖYKÜM: Babam aslen Alman’dır, fakat sonradan Güney Batı Afrika (şimdi Namibya) vatandaşı olmuş. Annem ise Botsvana’nın Mangologa kabilesindendir. Ben de Namibya’nın Gobabis kasabasında doğdum.

Güney Afrika hükümetinin 1970’lerde Namibya üzerinde büyük etkisi vardı ve ırk ayrımına dayalı “apartheid” yasalarını şehir ve köylerde sıkı bir şekilde uyguluyordu. Annem ve babam farklı ırklardan oldukları için ayrılmak zorunda kaldılar. Bu yüzden annem, kardeşlerimi ve beni alıp Ghanzi’ye (Botsvana) döndü.

Ben 1979’da Lobatse’ye (Botsvana) taşındım ve okulumu bitirene dek koruyucu ailemle orada yaşadım. Sonra bir otomobil tamirhanesinde sekreter olarak iş buldum. Tanrı’nın insanlarla ilgilenmediği ve bu yüzden, insanın kendine ve ailesine bakmak için doğru ya da yanlış olsun her şeyi yapması gerektiği inancıyla büyümüş biriydim.

İşyerinde sorumlu durumdaydım ve bu fırsatı tamirhaneden yedek parça çalmak için kullandım. Ayrıca ne zaman geceleri şehirden bir tren geçse arkadaşlarımla birlikte trene atlar ve elimize ne geçirebilirsek çalardık. Elmas, altın ve bronz kaçakçılığına da karışmıştım. Uyuşturucu kullanmaya başladım, çok saldırgan biri haline geldim ve birçok erkek arkadaşım oldu.

Sonunda 1993’te hırsızlık yaparken yakalandım ve işimi kaybettim. Sözde arkadaşlarım yakalanmaktan korktukları için beni terk ettiler. Bu davranışları beni çok üzdü ve artık kimseye güvenmemeye karar verdim.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: 1994’te, Yehova’nın Şahidi olan ve görevli vaiz olarak hizmet eden Tim ve Virginia ile tanıştım. Yeni işyerimde yemek molalarında benimle Kutsal Kitap hakkında konuşurlar ve bilgi almama yardım ederlerdi. Onlara güvenebileceğimden emin olduktan sonra, birlikte inceleme yapmak için evime gelmelerine izin verdim.

Çok geçmeden, Tanrı’yı memnun etmek istiyorsam yaşam tarzımda bazı değişiklikler yapmam gerektiğini fark ettim. Örneğin, 1. Korintoslular 6:9, 10’dan ‘ne cinsel ahlaksızlık yapanların, ne hırsızların, ne açgözlülerin, ne içkicilerin, ne küfürbazların, ne de gaspçıların; hiçbirinin Tanrı’nın krallığında mirası olmayacağını’ öğrendim. Kötü alışkanlıklarımı birer birer bıraktım. Çalmaktan vazgeçtim. Birlikte büyüdüğüm çete üyeleriyle görüşmeyi kestim. Sonra da Yehova’nın verdiği güçle erkek arkadaşlarımı hayatımdan çıkardım.

NASIL YARAR GÖRDÜM: Büyük bir çaba göstererek öfkemi kontrol etmeyi ve hata yaptıklarında çocuklarıma bağırmamayı öğrendim (Efesoslular 4:31). Barışçı bir şekilde konuşmaya çalışıyorum. Bu şekilde iletişim kurararak güzel sonuçlar elde ediyorum ve ailece birbirimize yakınlaşıyoruz.

Eski arkadaşlarım ve hatta komşularım bile bana güvenebileceklerini fark ettiler. İşverenimin dükkânını ve parasını gönül rahatlığıyla emanet edebildiği dürüst ve güvenilir bir işçi oldum. Böylece, vaktimin çoğunu başkalarının Kutsal Kitap hakkında bilgi almalarına yardım etmek üzere ayırırken, geçimimi de sağlayabiliyorum. Özdeyişler 10:22’deki şu sözlere tüm yüreğimle katılıyorum: “Yehova’nın bereketi insanı zengin eder ve O, bereketine keder katmaz.”

KİMLİK

İSİM: GLORIA ELIZARRARÁS DE CHOPERENA

YAŞ: 37

ÜLKE: MEKSİKA

GEÇMİŞİ: İNTİHARA TEŞEBBÜS

ÖYKÜM: Zengin bir bölge olan Naucalpan’da (Meksika) büyüdüm. Küçüklüğümden beri çok başıma buyruktum; partilere gitmeye bayılırdım. 12 yaşımda sigaraya, 14 yaşımda içkiye ve 16 yaşımda da uyuşturucuya başladım. Birkaç yıl sonra evi terk ettim. Arkadaşlarımın çoğu çarpık ilişkilerin olduğu ailelerde yaşıyordu, ya fiziksel ya da sözlü olarak kötü muamele görüyorlardı. Hayat benim için o kadar ümitsiz görünüyordu ki, iki kere intihara teşebbüs ettim.

19 yaşında modellik yapmaya başladım. Bu şekilde politikacılardan ve eğlence dünyasından birçok kişi tanıdım. Sonunda evlendim ve çocuklarım oldu, fakat ailede tüm kararları veren bendim. Ayrıca sigara ve içkiye devam ettim ve karmaşık bir sosyal hayatım vardı. Çok argo konuşurdum ve müstehcen şakalar yapmaktan hoşlanırdım. Kötü bir mizacım vardı.

Arkadaş olarak seçtiğim insanların çoğunun da benzer bir yaşam tarzı vardı. Onlara göre ben her şeye sahiptim. Fakat hayatımın boş ve amaçsız olduğunu hissediyordum.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Yehova’nın Şahitleriyle Kutsal Kitabı 1998’de incelemeye başladım. Kutsal Kitap bana yaşamın bir amacı olduğunu öğretti. Yehova Tanrı’nın amacının yeryüzünü yeniden bir Cennete dönüştürmek olduğunu, ölüleri dirilteceğini ve gelecekte o koşullar altında yaşayabileceğimi öğrendim.

Ayrıca Tanrı’ya duyduğumuz sevgiyi göstermenin yolunun O’na itaat etmek olduğunu öğrendim (1. Yuhanna 5:3). Bu başlarda benim için zordu, çünkü hiç kimseden öğüt kabul etmezdim. Fakat yaşamıma kendi kendime yön veremediğimi zamanla anladım (Yeremya 10:23). Bana yol göstermesi için Yehova’ya dua ettim. Yaşamımı O’nun standartlarıyla uyumlu bir hale getirebilmek ve çocuklarıma benimkinden farklı bir hayat sürmeyi öğretebilmek için Yehova’dan bana yardım etmesini istedim.

Gerekli değişiklikleri yapmak benim için çok zordu; fakat Efesoslular 4:22-24’teki şu öğüdü uygulamaya başladım: “Önceki yaşam tarzınıza uyan . . . . eski kişiliği üzerinizden atmalısınız; . . . . gerçek doğruluk ve vefaya uyan, Tanrı’nın isteğine göre yaratılmış yeni kişiliği giymelisiniz.” Yeni kişiliği giymek benim için sigara içmek gibi kirli alışkanlıklardan vazgeçmek anlamına geliyordu. Ayrıca açık saçık sözlerin olmadığı yeni bir kelime dağarcığı öğrenmeliydim. Bu gerekli değişiklikleri yapmam neredeyse üç yılımı aldı ve sonunda vaftiz edilip Yehova’nın bir Şahidi olabildim.

Ayrıca bir eş ve anne olarak sorumluluğumu ciddiye almaya başladım. 1. Petrus 3:1, 2’deki şu öğüdü uygulamaya başladım: “Siz kadınlar da kocalarınıza istekle boyun eğin ki, Söze itaatsiz olanlar, sizin davranışlarınızla, söz söylenmeden kazanılabilsin. Çünkü onlar derin saygınızı ve iffetli yaşayışınızı göreceklerdir.”

NASIL YARAR GÖRDÜM: Bana yaşamın bir anlamı olduğunu öğrettiği için Yehova’ya çok minnettarım. Artık çok daha iyi bir insan olduğumu fark ediyorum ve çocuklarıma iyi bir eğitim verebiliyorum. Zaman zaman yüreğim eski davranışlarımdan dolayı beni mahkûm etse de yüreğimi Yehova biliyor (1. Yuhanna 3:19, 20). Kutsal Kitabın standartlarına göre yaşamanın beni zarar görmekten koruduğunu ve iç huzuru verdiğini kesinlikle söyleyebilirim.

KİMLİK

İSİM: JAILSON CORREA DE OLIVEIRA

YAŞ: 33

ÜLKE: BREZİLYA

GEÇMİŞİ: ALKOL VE UYUŞTURUCU BAĞIMLISI

ÖYKÜM: Brezilya ile Uruguay sınırına yakın, yaklaşık 100.000 nüfuslu bir şehir olan Bagé’da (Brezilya) doğdum. Buranın başlıca gelir kaynağı tarım ve sığır yetiştiriciliğidir. Çeteler yüzünden şiddetin kol gezdiği ve gençler arasında alkol ile uyuşturucu bağımlılığının çok yaygın olduğu fakir bir bölgede büyüdüm.

Okuldan ayrıldıktan sonra içki içmeye, esrar kullanmaya ve heavy-metal müzik dinlemeye başladım. Tanrı’ya inanmazdım. Dünyadaki tüm acı ve kaosun Tanrı’nın var olmadığını kanıtladığını düşünürdüm.

Gitarist ve şarkı yazarıydım; şarkı yazarken sık sık Kutsal Yazılardaki Vahiy kitabından ilham alırdım. Müzik grubum beklediğim kadar başarılı olamadığından, giderek daha sert uyuşturucular kullanmaya başladım. Aşırı dozdan ölmek beni korkutmuyordu. Ne de olsa idolüm olan şarkıcıların çoğunun hayatı bu şekilde son bulmuştu.

Beni büyüten anneannemden uyuşturucu için borç para alırdım. Parayı ne için aldığımı sorduğunda ona yalan söylerdim. Bu da yetmiyormuş gibi büyücülükle uğraşmaya başladım. Bana daha iyi besteler yaptıracağına inandığımdan kara büyü ilgimi çekti.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Kutsal Kitabı incelemeye başlayıp Yehova’nın Şahitlerinin ibadetlerine katıldıktan sonra düşünüş tarzım değişmeye başladı. Yaşama ve mutlu olma arzum giderek arttı. Sahip olduğum bu yeni düşünce tarzı sayesinde, uzun saçlarımı kesmeye karar verdim. Saçlarımı memnuniyetsizliğimin ve isyanımın bir göstergesi olarak uzatmıştım. Sonra, Tanrı’nın onayını kazanmak istiyorsam alkol bağımlılığımı, uyuşturucuyu ve sigarayı bırakmam gerektiğini fark ettim. Ayrıca müzik zevkimi de değiştirmem gerektiğini anladım.

Yehova’nın Şahitlerinin ibadetlerine ilk kez katıldığımda İbadet Salonundaki duvarlardan birinde bir ayet gördüm. Ayet Özdeyişler 3:5, 6’dan alınmıştı ve şöyle diyordu: “Bütün yüreğinle Yehova’ya güven ve kendi anlayışına dayanma. Tuttuğun her yolda O’nu dikkate al, O da seni düze çıkarır.” Bu ayet üzerinde düşünmek, eğer ben izin verirsem Yehova’nın hayatımı düzeltmeme yardım edeceğine güvenmemi sağladı.

Kökleşmiş yaşam tarzımı değiştirmem ve bağımlılıklarım da içinde olmak üzere kötü alışkanlıklarımı bırakmam çok zordu; benim için sanki ‘elimi kesip atmak’ gibiydi (Matta 18:8, 9). Bu değişiklikleri yavaş yavaş yapamazdım. Bu yöntemin benim durumumda işe yaramayacağını biliyordum. Bu yüzden kötü alışkanlıklarımı bir defada bıraktım. Ayrıca eski, berbat yaşam tarzıma beni tekrar çekebilecek bütün mekânlardan ve insanlardan uzak durdum.

Cesaretsizliğe düştüğüm anlara odaklanmaktansa günlük başarılarımla gurur duymayı öğrendim. Yehova’nın önünde fiziksel, ahlaksal ve ruhi açıdan temiz olmaktan onur duyuyorum. Geride bıraktıklarıma değil, ileri bakmama yardım etmesi için Yehova’ya dua ettim ve O’nun yardımını gördüm. Eski alışkanlıklarıma yenik düştüğüm zamanlar oldu. Fakat akşamdan kalma olduğum zamanlarda bile, Kutsal Kitabı benimle inceleyen kişiyle tetkikime ısrarla devam ettim.

Kutsal Kitaptan Tanrı hakkındaki gerçeği, yani O’nun bizimle bireyler olarak ilgilendiğini, sahte dini yok edeceğini ve dünya çapındaki duyuru işini desteklediğini öğrenmek beni çok etkiledi (Matta 7:21-23; 24:14; 1. Petrus 5:6, 7). Bu gerçekler bir yapbozun parçaları gibi zihnimde yerlerine oturdu. Sonunda hayatımı Tanrı’ya adamaya karar verdim. Benim için yaptığı her şeye duyduğum takdiri O’na göstermek istedim.

NASIL YARAR GÖRDÜM: Artık hayatımın bir amacı ve anlamı olduğunu hissediyorum (Vaiz 12:13). Aileme yük olmak yerine artık onlara yararlı olabiliyorum. Kutsal Kitaptan öğrendiğim güzel şeyleri anneannem ile paylaştım ve o da kendini Yehova’ya adadı. Ailemden birkaç kişi ve eski müzik grubumdan biri de aynısını yaptı.

Şu anda evliyim ve karımla birlikte zamanımızın çoğunu başkalarına Kutsal Kitap hakkında bilgi vermeye ayırıyoruz. Hayatta muazzam nimetler elde ettiğimi düşünüyorum, çünkü ‘Yehova’ya tüm yüreğimle güvenmeyi öğrendim.’

[Sayfa 29’daki pasaj]

“Yaşama ve mutlu olma arzum giderek arttı”