Okuyucularımız Soruyor

Doğal Afetler Tanrı’dan Ceza mı?

Tanrı insanları cezalandırmak için doğal afetleri kullanmaz. Bunu hiçbir zaman yapmadı ve asla yapmayacak. Çünkü Mukaddes Kitapta 1. Yuhanna 4:8’de söylendiği gibi “Tanrı sevgidir.”

Tanrı’nın yaptığı her şey sevgisinden kaynaklanır. Sevgi masum insanlara zarar vermez, çünkü Mukaddes Kitap “Sevgi komşuya kötülük yapmaz” der (Romalılar 13:10). Eyub 34:12’de de “Gerçek Allah kötülük etmez” der.

Mukaddes Kitabın, günümüzde “büyük depremler” gibi felaketlerin olacağını önceden bildirdiği doğrudur (Luka 21:11). Fakat bir meteoroloji uzmanı, önceden bildirdiği bir tayfunun yol açtığı zarardan nasıl sorumlu değilse, Yehova Tanrı da afetlerin yol açtığı yıkımdan sorumlu değildir. Peki insanlara zarar veren doğal afetlere Tanrı sebep olmuyorsa, bu afetler neden oluyor?

Mukaddes Kitap ‘bütün dünyanın kötü olanın [İblis Şeytan’ın] elinde bulunduğunu’ açıklar (1. Yuhanna 5:19). Şeytan, insanlık tarihinin başlangıcında isyan etmiştir ve o zamandan bu yana katildir (Yuhanna 8:44). O, insan hayatını ucuz ve önemsiz görüyor. Onun davranışlarına bencillik ve hırs hâkim olduğundan bencillik üzerine kurulu bir ortam yaratmasına şaşmamalı. Günümüz dünyasının ortamı insanın sömürülmesine o derece göz yumuyor ki birçok savunmasız insan, doğal olarak gelişen ya da insanların neden olduğu felaketlerin vurabileceği tehlikeli yerlerde yaşıyor (Efesoslular 2:2; 1. Yuhanna 2:16). Evet, kurbanların karşılaştığı felaketlerden açgözlü insanlar da sorumludur (Vaiz 8:9). Nasıl?

Şaşırtıcı olarak felaketlerin büyük çoğunluğu en azından kısmen insan kaynaklıdır. Kasırganın vurduğu New Orleans’ta (ABD) yaşayanların çektiği acıları ya da Venezuela’nın kıyı bölgelerindeki dağlardan gelen çamur akıntısının altında kalan evleri düşünün. Bu ve bunun gibi durumlarda, rüzgâr ve yağmur gibi doğa olaylarının felakete dönüşmesi büyük ölçüde, insanın çevreyle ilgili cehaletinin, mühendislik konusundaki ihmalkârlığının, planlamadaki hatalarının, uyarılara aldırış etmemesinin ve yönetimdekilerin idari yetersizliğinin sonucudur.

Mukaddes Kitap devirlerinde meydana gelen bir felaketi düşünelim. İsa’nın günlerinde bir kulenin aniden çöküşü 18 kişinin ölümüne sebep olmuştu (Luka 13:4). Bu felaket insan hatası, ‘vakit ve beklenmedik olaylar’ ya da her ikisi yüzünden meydana gelmiş olabilir, fakat kesinlikle Tanrı’nın takdiri değildir (Vaiz 9:11).

Peki Tanrı’nın eliyle meydana gelen herhangi bir felaket var mı? Evet, fakat doğal afetlerin ya da insanların yol açtığı felaketlerin aksine bunların nedenleri vardı, çok nadirdi ve gelişigüzel bir şekilde herkesin ölümüne neden olmuyordu. Nuh peygamberin günlerindeki küresel Tufan ve Lût’un günlerinde Sodom ve Gomorra şehirlerinin yok edilişi bunlara iki örnektir (Tekvin 6:7-9, 13; 18:20-32; 19:24). Bu Tanrısal hükümler ıslah olmaz kötü insanları yok etti, fakat Tanrı’nın gözünde doğru olan insanları korudu.

Aslına bakılırsa Yehova Tanrı tüm acılara son verme ve insanları doğal afetlerin etkilerinden kurtarma gücüne sahiptir ve bunu yapmayı istiyor. Mezmur 72:12, Tanrı’nın tayin ettiği Kral olan İsa Mesih hakkında önceden şunu bildirdi: “İmdada çağırınca, fakiri, ve yardımcısı olmıyan hakiri kurtarır”.