YAKLAŞIK 2.000 yıl önce, MS 33 yılının Yahudi Fısıh bayramında, başkalarının yaşayabilmesi için masum bir adam öldü. Bu adam kimdi? Nasıralı İsa. Bu soylu davranıştan kimler yararlanabilir? Tüm insanlık. Mukaddes Kitapta geçen şu ayet, insanlığı kurtarmak için yapılan bu fedakârlığı özetler: “Tanrı dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı” (Yuhanna 3:16).

Şunu merak edebilirsiniz: ‘Neden Mesih’in yaşamını kurban olarak sunmasına ihtiyacımız vardı? Bir insanın ölümü, insanlığı ebedi ölüme mahkûmiyetten nasıl kurtarabilir?’ Mukaddes Kitap bu sorulara net ve mantıklı yanıtlar verir.

Bazıları insanların dünyada kısa bir süre yaşamak üzere yaratıldığına ve burada sınavlardan geçtikten sonra ölüp daha iyi bir yere gideceğine inanır. Bu inanışa göre ölüm Tanrı’nın insanlıkla ilgili amacının bir kısmıdır. Ancak Mukaddes Kitap insanların başka bir nedenle öldüğünü göstererek şöyle der: “Günah bir insan aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, hepsi günah işlediği için ölüm de tüm insanlara geçti” (Romalılar 5:12). Bu ayet insanların günah yüzünden öldüğünü gösterir. Peki insanlığın günahın etkilerine maruz kalmasına neden olan bu “insan” kimdi?

Bir ansiklopedi, çoğu bilim insanının tüm insanların aynı kökenden geldiğine inandığını söylüyor ve Mukaddes Kitap öz olarak bu kökenin “bir insan” olduğunu açıklıyor (The World Book Encyclopedia). Tekvin 1:27’de şöyle okuyoruz: “Allah insanı kendi suretinde yarattı, onu Allahın suretinde yarattı; onları erkek ve dişi olarak yarattı.” Başka sözlerle Mukaddes Kitap, ilk insan çiftinin Mutlak Güce Sahip Tanrı’nın yarattığı eserlerin en görkemlisi olduğunu söyler.

Tekvin kaydı Yehova Tanrı’nın ilk insanı yaratmasından sonra olanlarla ilgili ayrıntılı bilgi verir. İlginç olarak, bu kayıtta Tanrı, itaatsizliğin sonucunu bildirmenin dışında ölümden hiç bahsetmez (Tekvin 2:16, 17).  Tanrı, insanların yeryüzünde güzel bir cennette, mutlu ve sağlıklı bir şekilde sonsuza dek yaşamasını istemişti. Onların yaşlanmasını ve sonunda ölmesini amaçlamamıştı. O halde ölüm tüm insanlar üzerinde hüküm sürmeye nasıl başladı?

Tekvin’in üçüncü bölümünde, ilk insan çiftinin Hayat Veren Yehova Tanrı’ya nasıl kasten itaatsizlik ettiği anlatılır. Bunun sonucunda Tanrı onlara önceden bildirdiği cezayı uyguladı. Şöyle dedi: “Topraksın, ve toprağa döneceksin” (Tekvin 3:19). Tanrı’nın sözleri gerçekleşti ve iki itaatsiz insanın sonu ölüm oldu.

Ancak zarar görenler sadece ilk insan çifti olmadı. Onların itaatsizliği sonraki nesilleri bekleyen kusursuz yaşamı da yok etti. Yehova, Âdem ve Havva’ya şunları söylerken, henüz doğmamış insanları da bu amaca dahil etmişti: “Semereli olun, ve çoğalın, ve yeryüzünü doldurun, ve onu tabi kılın; ve denizin balıklarına, ve göklerin kuşlarına, ve yer üzerinde hareket eden her canlı şeye hâkim olun” (Tekvin 1:28). Zaman içinde insanlar yeryüzünü dolduracak ve hiç ölmeden, çok mutlu bir yaşam süreceklerdi. Ancak ilk ataları olan Âdem, yani “bir insan” onları günaha sattı ve bunun kaçınılmaz sonucu ölüm oldu. İlk insanın torunlarından biri olan elçi Pavlus, “etten kemikten bir insanım ve günaha köle olarak satılmışım” dedi (Romalılar 7:14).

Bugün bazılarının paha biçilmez sanat eserlerine zarar verdiği gibi Âdem de günah işleyerek Tanrı’nın muhteşem eseri olan insana büyük zarar verdi. Âdem’in çocuklarının da çocukları ve torunları oldu ve insanlık bu şekilde varlığını sürdürdü. Birbiri ardına gelen her nesil doğuyor, büyüyor, yeni bir nesil meydana getiriyor ve sonunda ölüyordu. Neden tüm insanlar ölüyordu? Çünkü hepsi Âdem’in torunlarıydı. Mukaddes Kitap şöyle der: “Bir tek insanın suçu yüzünden çok kişi öldü” (Romalılar 5:15). Hastalık, yaşlılık, kötü şeylere meyilli olmak ve ölüm, Âdem’in kendi ailesine yaptığı kötülüğün sonuçlarıdır. Hepimiz bu ailenin fertleriyiz.

Roma’daki Hıristiyanlara yazdığı mektupta elçi Pavlus, kendisi de içinde olmak üzere kusurlu insanların düştüğü acınacak duruma ve günaha karşı verdiği çaresizce mücadeleye değindi. O şunları söyledi: “Ne zavallı  insanım! Ölüme giden bu bedenden beni kim kurtaracak?” Önemli bir soru değil mi? Pavlus’u ve bunun için yakaran diğer insanları günah ve ölümün esaretinden kim kurtaracaktı? Pavlus cevabı kendisi veriyor: “Tanrı’ya şükürler olsun! Efendimiz İsa Mesih aracılığıyla beni kurtaran O’dur!” (Romalılar 7:14-25). Evet, Yaratıcımız bizi İsa Mesih aracılığıyla kurtarmak için bir düzenleme yaptı.

İsa, insanlığın ölüme yol açan günahtan kurtarılmasında oynadığı rolü şöyle açıkladı: “İnsanoğlu . . . . birçokları için canını fidye olarak vermeye geldi” (Matta 20:28). İsa’nın canı, ödenmesi gereken fidyeyi nasıl sağlayacaktı? Onun ölümü bize nasıl yarar sağlar?

Mukaddes Kitap İsa’nın “günah işlememiş” ve “günahkârlardan ayrı” biri olduğunu söyler. O yaşamı boyunca Tanrı’nın Kanununa kusursuz şekilde itaat etti (İbraniler 4:15; 7:26). Bu nedenle Âdem’in durumunun tersine İsa’nın ölümü, günahın ve itaatsizliğin sonucu değildi (Hezekiel 18:4). Tersine, İsa hiç hak etmediği bir ölümü, Babasının insanlığı günah ve ölümden kurtarmakla ilgili amacını yerine getirmek için kabul etmişti. Yukarıda belirtildiği gibi İsa, “canını fidye olarak vermeye geldi.” Tarihte eşi benzeri görülmemiş bir sevgi gösteren İsa, ‘her insan için ölümü tatmaya’ gönüllü oldu (İbraniler 2:9).

İsa’nın fidye olarak verdiği yaşam, Âdem’in günah işleyerek yitirdiği yaşama tam anlamıyla eşitti. İsa’nın ölümünün sonucu neydi? Yehova bu kurbanı “tüm insanlar için eşdeğer bir fidye olarak” kabul etti (1. Timoteos 2:6). Tanrı, İsa’nın yaşamıyla ödediği bedeli kullanarak insanlığı günah ve ölümden satın aldı, yani kurtardı.

Mukaddes Kitap insanlığın Yaratıcısının sergilediği bu büyük sevgi eylemine tekrar tekrar dikkat çeker. Pavlus İsa’nın takipçilerine ‘bir bedelle satın alındıklarını’ hatırlattı (1. Korintoslular 6:20; 7:23). Petrus, Tanrı’nın altın ya da gümüşle değil, İsa’nın kanı aracılığıyla takipçilerini ölüme mahkûm bir şekilde yaşamaktan kurtardığını yazdı (1. Petrus 1:18, 19). Yehova, insanlığı ebedi ölüme mahkumiyetten kurtarmak için Mesih’in kurban olarak sağladığı fidye aracılığıyla bir düzenleme yaptı.

Mesih’in fidyesinin kapsamlı yararları hakkında elçi Yuhanna şöyle yazdı: “[İsa Mesih] sadece bizim günahlarımızı değil, tüm dünyanın günahlarını örten bir kurbandır” (1. Yuhanna 2:2). Evet, Mesih’in fidyesinden herkes yararlanabilir. Peki bu paha biçilmez düzenlemeden herkes otomatik olarak yararlanır mı? Hayır. Önceki makalede sözü edilen  kurtarma çalışmasını düşünelim. Madende kalan işçileri kurtarmak için aşağı bir kafes gönderildi, fakat içeride kalan işçiler kafese kendileri girmeliydiler. Benzer şekilde Mesih’in fidyesinden yararlanmak isteyenler de Tanrı’nın nimetlerinin kendiliğinden gelmesini beklememeli, harekete geçmeliler.

Tanrı bu konuda insanlardan ne bekler? Yuhanna 3:36 şöyle der: “Oğula iman edenin sonsuz yaşamı olur, Oğula itaat etmeyen ise yaşam görmeyecektir; Tanrı’nın gazabından kaçamaz.” Tanrı, Mesih’in kurban olarak sağladığı fidyeye iman etmemizi bekler. Dahası da var. “Ancak Tanrı’nın emirlerini tutmaya devam edersek O’nu tanıdığımızı söyleyebiliriz” (1. Yuhanna 2:3). Günah ve ölümden kurtarılmamız için gerekli olan en önemli şey, Mesih’in sağladığı fidyeye iman etmek ve onun emirlerine uymaktır.

İsa’nın kurban olarak sağladığı fidyeye iman ettiğimizi göstermenin bir yolu, onun emrine uyup ölümünü anarak takdirimizi göstermektir. Ölmeden önce İsa, sadık elçileriyle birlikte simgesel anlam taşıyan bir akşam yemeği düzenlemesi başlattı ve şöyle dedi: “Bu sizin uğrunuzda verilecek olan bedenimi temsil eder. Beni anmak için bunu yapmaya devam edin” (Luka 22:19). Yehova’nın Şahitleri İsa Mesih’le aralarındaki dostluğa çok değer verirler ve onun bu emrine uyarlar. Bu yıl İsa Mesih’in ölümünün anılması 22 Mart Cumartesi akşamı güneş battıktan sonra yapılacak. Sizi İsa’nın emrine uyup bu özel buluşmaya katılmaya davet ediyoruz. Bölgenizdeki Yehova’nın Şahitleri anılmanın yapılacağı yer ve saati size bildirebilirler. Bu Anma Yemeğinde Mesih’in sağladığı fidye aracılığıyla Âdem’in günahının ölümcül sonuçlarından nasıl kurtulabileceğinizi öğreneceksiniz.

Bugün Yaratıcımızın ve Oğlunun insanları yok olmaktan kurtarmak için yaptığı büyük fedakârlığı pek az kişi anlayıp takdir ediyor. Buna iman edenlerse eşsiz bir mutluluk tadıyor. Elçi Petrus iman kardeşleri hakkında şöyle yazdı: “[İsa’ya] iman ediyorsunuz ve sözlerle anlatılmaz, yüce bir sevinç duyuyorsunuz. Çünkü imanınızın sonucuna, canlarınızın kurtuluşuna erişiyorsunuz” (1. Petrus 1:8, 9). İsa Mesih’e duyduğunuz sevgiyi ve sağladığı fidyeye imanınızı artırarak bugün yaşamınızı sevinçle doldurabilir, günah ve ölümden kurtulacağınız günleri bekleyebilirsiniz.