Yehova’dan Asla Gözünüzü Ayırmayın

“RABBİ daima önüme koydum” (MEZM. 16:8).

1. Mukaddes Kitaptaki kayıtlar bizde nasıl bir etki oluşturabilir?

YEHOVA’NIN yazılı Sözü, O’nun insanlık için yaptıklarıyla ilgili şahane bir kayıttır. Bu kayıtta Tanrı’nın amacının gerçekleşmesinde pay sahibi olmuş birçok kişiden söz edilir. Tabii onların sözleri ve davranışları Mukaddes Kitaba sadece zevk alacağımız hikâyeler olsun diye dahil edilmemiştir. Böyle kayıtlar bizi Tanrı’ya yaklaştırabilir (Yak. 4:8).

2, 3. Mezmur 16:8’deki sözlerin anlamı nedir?

² Mukaddes Kitapta adı geçen ve çok iyi tanınan kişilerin, örneğin İbrahim, Sara, Musa, Rut, Davud, Ester, Pavlus ve başkalarının tecrübelerinden hepimiz çok şey öğrenebiliriz. Bununla birlikte, daha az göze çarpan kimselerle ilgili kayıtlardan da yarar görebiliriz. Bu kayıtlar üzerinde derin düşünmek, mezmur yazarının şu sözleriyle uyumlu davranmamıza yardım edebilir: “RABBİ daima önüme koydum; o benim sağımda olduğu için sarsılmam” (Mezm. 16:8). Bu sözlerin anlamı nedir?

³ Eski devirlerde bir asker kılıcını genelde sağ eliyle kullandığından, sol elindeki kalkan onun sağ tarafını koruyamazdı. Fakat sağ tarafında bir arkadaşı varsa korunurdu. Yehova’yı hiç aklımızdan çıkarmaz ve isteğini yaparsak, O bizi korur. Öyleyse, Yehova’yı ‘daima önümüze koymak’, yani O’ndan asla gözümüzü ayırmamak için Mukaddes Kitap kayıtlarını ele almanın imanımızı nasıl güçlendirebileceğini görelim.

Yehova Dualarımızı Cevaplar

4. Tanrı’nın duaları cevapladığına ilişkin Kutsal Yazılardan bir örnek verin.

⁴ Yehova’dan gözümüzü ayırmazsak, O dualarımızı cevaplar (Mezm. 65:2; 66:19). Bunun kanıtını, İbrahim’in en yaşlı hizmetçisinin, muhtemelen Eliezer’in başından geçen olayda görebiliriz. İbrahim, İshak’a Tanrı’dan korkan bir eş bulması için onu Mezopotamya’ya göndermişti. Eliezer Tanrı’nın rehberliği için dua etti ve Rebeka, onun develerine su verdiğinde Yehova’nın olayları yönlendirdiğini fark etti. Eliezer duaya önem veren bir kişi olduğundan, İshak’ın sevgili eşi olacak kişiyi bulmuştu (Tekv. 24:12-14, 67). İbrahim’in hizmetçisinin özel bir görev üstlendiği doğrudur. Fakat Yehova’nın dualarımızı cevaplayacağına bizim de güven duymamız gerekmez mi?

5. Yehova’ya yapılan kısa ve sessiz bir duanın bile etkili olabileceğini neden söyleyebiliriz?

⁵ Bazen Tanrı’nın yardımını dilemek üzere hemen dua etmemiz gerekebilir. Bir keresinde Pers Kralı Artahşaşta, sakisi Nehemya’nın üzgün olduğunu fark etti. Kral “Senin dilediğin nedir?” diye sordu. O anda Nehemya “göklerin Allahına dua etti.” Onun sessizce yaptığı anlaşılan bu dua kısa sürmüş olmalı. Yine de Tanrı duasını cevapladı. Çünkü Kral, Yeruşalim’in duvarlarının yeniden inşası için Nehemya’ya yardım sağladı (Nehemya 2:1-8’i okuyun). Demek ki, kısa ve sessiz bir dua bile etkili olabilir.

6, 7. (a) Epafras dua konusunda nasıl bir örnek bıraktı? (b) Neden başkaları için dua etmeliyiz?

⁶ Her ne kadar ‘birbirimiz için yaptığımız duaların’ hemen cevaplandığına dair kanıtımız her zaman olmasa da, bu tür dualar etmeye teşvik ediliyoruz (Yak. 5:16). “Mesih’in sadık bir hizmetçisi” olan Epafras, iman kardeşleri için içtenlikle dua etti. Pavlus onun hakkında  Roma’dan şunları yazdı: “Mesih İsa’nın hizmetkârı ve sizden [Koloselilerden] biri olan Epafras selamlarını gönderiyor. Kendisi Tanrı’nın her isteği doğrultusunda, güçlü inancınızı ve olgunluğunuzu sonuna dek koruyabilmeniz için, her zaman büyük gayretle dua ediyor. Gerçekten, hem sizin uğrunuza, hem de Laodikya’da ve Hierapolis’te olanların tümü uğruna ne çok çaba harcadığına ben tanığım” (Kol. 1:7; 4:12, 13).

⁷ Kolose, Laodikya ve Hierapolis, Anadolu’da aynı bölgede bulunan şehirlerdi. Hierapolis’teki Hıristiyanlar, tanrıça Kibele’ye tapınanlar arasında yaşıyordu. Laodikya’daki Hıristiyanları maddecilik tehdit ederken, Koloseliler için insan felsefeleri bir tehlikeydi (Kol. 2:8). Koloseli olan Epafras’ın o şehirdeki iman kardeşleri için ‘büyük gayretle dua etmesi’ şaşırtıcı değildir. Mukaddes Kitap Epafras’ın dualarının nasıl cevaplandığını açıklamaz; fakat o, iman kardeşleri için dua etmeyi bırakmadı. Biz de böyle yapmalıyız. “Başkalarının işine burnunu sokan biri” olmasak da, belki bir aile ferdimizin ya da bir dostumuzun ciddi bir iman denemesi yaşadığını biliyor olabiliriz (1. Pet. 4:15). O kişi için özel olarak dua etmek çok uygundur. İman kardeşlerinin yakarışları Pavlus’a yardım etmişti; benzer şekilde bizim dualarımız da çok şey başarabilir (2. Kor. 1:10, 11).

8. (a) Efesos’taki ihtiyarların duanın önemini takdir ettiklerini nereden biliyoruz? (b) Tanrı’ya dua etme konusunda tutumumuz ne olmalı?

⁸ Başkaları bizi duaya çok önem veren biri olarak görüyor mu? Pavlus, Efesos’taki ihtiyarlarla buluştuktan sonra “onlarla birlikte diz çöküp dua etti.” Ardından “hepsi gözyaşlarını tutamayıp ağlamaya başladı; Pavlus’un boynuna sarılıp onu şefkatle öptüler. Özellikle, ‘Bir daha yüzümü görmeyeceksiniz’ sözü onlara çok acı geldi” (Elçi. 20:36-38). O ihtiyarların isimlerini bilmiyoruz; fakat belli ki onlar duanın önemini takdir ediyorlardı. Tanrı’ya dua etme ayrıcalığına kesinlikle çok değer vermeli ve gökteki Babamızın bize cevap vereceğine iman ederek ‘vefayla ellerimizi göğe açmalıyız’ (1. Tim. 2:8).

Tanrı’ya Tam Anlamıyla İtaat Edin

9, 10. (a) Tselofhad’ın kızları nasıl bir örnek bıraktı? (b) Tselofhad’ın kızlarının itaati, bekâr bir Hıristiyanın evlilikle ilgili görüşünü nasıl etkileyebilir?

⁹ Yehova’yı hiç aklımızdan çıkarmamak, O’na itaat etmemize ve sonuçta nimetler elde etmemize yardım eder (Tesn. 28:13, 14; 1. Sam. 15:22). Bu, itaat etmeye istekli bir tutum gerektirir. Şimdi Tselofhad’ın kızlarının, Musa’nın zamanında yaşamış beş kız kardeşin tutumunu ele alalım. Eski İsrail’de, sadece oğullar babalarından miras alırdı. Tselofhad öldüğünde oğlu yoktu; Yehova bu beş kadının tüm mirası alabileceğini bildirdi, ancak bir şart vardı. Miras olan malın aynı kabilede kalabilmesi için onlar Manasse kabilesinden erkeklerle evlenmeliydiler (Say. 27:1-8; 36:6-8).

¹⁰ Tselofhad’ın kızları Tanrı’ya itaat ederlerse, her şeyin yoluna gireceğine güveniyorlardı. Mukaddes Kitap “RAB Musaya nasıl emretti ise Tselofhadın kızları öyle yaptılar” der. “Çünkü Tselofhadın kızları, Mahla, Tirtsa, ve Hogla, ve Milka, ve Noa babalarının kardeş oğullarına vardılar. Yusuf oğlu Manasse oğulları  aşiretleri içinde kocaya vardılar; ve onların mirası ataları aşiretinin sıptında kaldı” (Say. 36:10-12). Bu itaatli kadınlar Yehova’nın emirlerine uydular (Yeşu 17:3, 4). Benzer bir iman gösteren ruhen olgun bekâr Hıristiyanlar da, sadece ‘Efendimizin yolunda’ biriyle evlenerek Tanrı’ya itaat ederler (1. Kor. 7:39).

11, 12. Kaleb Tanrı’ya güvendiğini nasıl gösterdi?

¹¹ İsrailoğullarından Kaleb’in yaptığı gibi, biz de Yehova’ya tam anlamıyla itaat etmeliyiz (Tesn. 1:36). MÖ 1513’te İsrailoğullarının Mısır’dan kurtuluşundan sonra, Musa 12 kişiyi keşif yapmaları amacıyla Kenan diyarına gönderdi. Fakat onlardan sadece ikisi, Kaleb ve Yeşu, halkı Tanrı’ya tam anlamıyla güvenmeye ve diyara girmeye teşvik etti (Say. 14:6-9). Yaklaşık 40 yıl sonra Yeşu ve Kaleb hâlâ hayattaydı ve Yehova’nın yolundan asla ayrılmamışlardı. Tanrı, İsrailoğullarını Vaat Edilmiş Topraklara götürmesi için Yeşu’yu görevlendirdi. Fakat belli ki, diyarı keşfe gidenlerden iman eksikliği olan on kişi, İsrail’in çölde 40 yıl süren yolculuğu sırasında ölmüştü (Say. 14:31-34).

¹² İsrail’in çöldeki yolculuğunda hayatta kalan Kaleb, Yeşu’nun karşısında durup şunları söyleyebildi: “Tamamen Allahım RABBİN ardınca yürüdüm” (Yeşu 14:6-9’u okuyun). 85 yaşındaki Kaleb, “büyük ve duvarlı” şehirlerinde düşmanların oturduğu bilindiği halde, Tanrı’nın vaat ettiği o dağlık bölgenin kendisine verilmesini istedi (Yeşu 14:10-15).

13. Karşılaşacağımız sınavlara rağmen, ne yaparsak nimetler elde edeceğiz?

¹³ Sadık ve itaatkâr Kaleb gibi biz de ‘tamamen Yehova’nın ardınca yürür’, yolundan asla ayrılmazsak, O’nun desteğine sahip oluruz. Büyük sorunlarla karşılaşsak bile, ‘tamamen Yehova’nın ardınca yürüdükçe’ nimetler elde ederiz. Fakat Kaleb’in yaptığı gibi bunu yaşam boyu yapmak zor olabilir. Kral Süleyman iyi bir başlangıç yaptığı halde, yaşlandığında eşleri onun sahte tanrılara hizmet etmesine neden oldu ve “tamamen RABBİN ardınca yürüyen babası Davud gibi yürümedi” (1. Kral. 11:4-6). Karşılaşacağımız sınavlar ne olursa olsun, Tanrı’ya her zaman tam anlamıyla itaat edelim ve O’ndan asla gözümüzü ayırmayalım.

Yehova’ya Daima Güvenin

14, 15. Naomi’nin yaşadıklarından, Tanrı’ya güvenmenin önemi konusunda ne öğrendiniz?

¹⁴ Özellikle geleceğimiz ümitsiz göründüğü için moralimiz bozuksa Tanrı’ya güvenmeliyiz. Kocasını ve iki oğlunu kaybeden yaşlı Naomi’nin durumunu ele alalım. O, Moab’dan Yahuda’ya döndüğünde şöyle yakındı: “Bana Naomi [“Hoş”, dipnot] demeyin, bana Mara [“Acı”, dipnot], deyin; çünkü her şeye Kadir olan bana karşı çok acı davrandı. Ben dolu olarak gittim, ve RAB beni boş olarak geri getirdi; mademki RAB bana karşı şehadet etti, ve Kadîr üzerime kötülük getirdi, niçin siz bana Naomi diyorsunuz?” (Rut 1:20, 21).

 ¹⁵ Rut kitabı dikkatle okunduğunda şu görülür: Naomi sıkıntı ve üzüntü içinde olsa da, Yehova’ya güvenmeye devam etmiştir. Daha sonra Naomi’nin koşulları tamamen değişti. Naomi’nin dul gelini Rut, Boaz’ın karısı oldu ve bir oğlan doğurdu. Naomi çocuğun bakımını üstlendi; Mukaddes Kitap kaydı bu konuda şöyle der: “Komşu kadınlar ona ad koyup dediler: Naomiye bir oğul doğdu; ve onun adını Obed koydular. Bu Davudun babası olan Yessenin babasıdır” (Rut 4:14-17). Naomi yeryüzünde diriltildiğinde, kendisiyle birlikte orada olacak Rut’un, İsa Mesih’in atalarından biri olduğunu öğrenecek (Mat. 1:5, 6, 16). Naomi gibi biz de, olumsuz koşulların nasıl sonuçlanacağından emin olamayız. Bu nedenle, her zaman Tanrı’ya güvenelim ve bunu Süleyman’ın Meselleri 3:5, 6’da bize öğütlendiği gibi yapalım: “Bütün yüreğinle RABBE güven, ve kendi anlayışına dayanma; Bütün yollarında onu tanı, o da senin yollarını doğrultur.”

Kutsal Ruhun Yardımına Güvenin

16. Tanrı’nın kutsal ruhu eski İsrail’deki bazı ihtiyarlara nasıl yardım etti?

¹⁶ Yehova’dan asla gözümüzü ayırmazsak, O bize kutsal ruhuyla rehberlik eder (Gal. 5:16-18). Tanrı’nın ruhu, İsrail ‘kavmının yükünü taşımakta’ Musa’ya yardımcı olması için seçilmiş 70 ihtiyarın üzerindeydi. Onlardan sadece Eldad ve Medad’ın adı biliniyor, fakat ruh onların hepsinin görevlerini yerine getirmesini sağlıyordu (Say. 11:13-29). Kuşkusuz onlar daha önce seçilmiş kişiler gibi, yetenekli, Tanrı’dan korkan, güvenilir ve dürüst kimselerdi (Çık. 18:21). Günümüzde cemaat ihtiyarları da bu nitelikleri sergiliyor.

17. Toplanma çadırının yapımında Yehova’nın kutsal ruhu nasıl bir rol oynadı?

¹⁷ Yehova’nın kutsal ruhu çölde toplanma çadırının yapımında önemli bir rol oynadı. Yehova, Betsalel’i toplanma çadırının baş zanaatkârı ve yapı ustası olarak atadı; “onu hikmette, ve anlayışta, ve bilgide, ve her çeşit sanatta, Allahın Ruhu ile” dolduracağını vaat etti (Çık. 31:3-5). Bu şahane görevin yerine getirilmesi işinde “yüreği hikmetli” adamlar, Betsalel ve yardımcısı Oholiab’la beraber çalıştı. Üstelik Yehova’nın ruhu gönülden istekli kişileri cömert bağışlarda bulunmaya yöneltti (Çık. 31:6; 35:5, 30-34). Tanrı’nın günümüzdeki hizmetçilerini Krallığa yaşamlarında ilk yeri vermek üzere ellerinden geleni yapmaya yönelten de aynı ruhtur (Mat. 6:33). Belirli yeteneklerimiz olabilir; fakat günümüzde Yehova’nın toplumuna verdiği işi başarmak istiyorsak, kutsal ruh için dua etmeli ve O’nun bize rehberlik etmesine izin vermeliyiz (Luka 11:13).

‘Orduların RABBİ’nden Daima Korkun’

18, 19. (a) Tanrı’nın kutsal ruhu bizde nasıl bir tutum oluşturur? (b) Şimeon ve Anna’nın örneklerinden ne öğrendiniz?

¹⁸ Kutsal ruh bizde, Yehova’dan asla gözümüzü ayırmamamızı sağlayan Tanrı korkusu, dindar bir tutum oluşturur. İsrailoğullarına, ‘orduların RABBİ’ni kutsaması ve O’ndan korkması’ söylenmişti (İş. 8:13). Şimeon ve Anna, birinci yüzyılda Yeruşalim’de yaşayan iki dindar yaşlıydı (Luka 2:25-38’i okuyun). Şimeon, Mesih’le ilgili peygamberlik sözlerine iman etmekte ve “İsrail’in teselli bulacağı günleri beklemekteydi.” Tanrı, kutsal ruhunu Şimeon’un üzerine döktü ve Mesih’i görene  dek yaşayacağına dair ona güvence verdi. Ve bu oldu. MÖ 2 yılında bir gün, annesi Meryem ile üvey babası Yusuf, bebek İsa’yı mabede getirdi. Kutsal ruhun etkisiyle Şimeon, Mesih hakkında peygamberlik sözleri söyledi ve Meryem’i kederlendirecek şeyler bildirdi. İsa işkence direğine çivilendiğinde Meryem bu üzüntüleri yaşadı. Ancak, Şimeon’un “Yehova’nın Mesihini” kollarına aldığında duyduğu büyük sevinci bir düşünün. Şimeon, dindarlık ve Tanrı korkusu konusunda Tanrı’nın bugünkü hizmetçileri için gerçekten güzel bir örnektir.

¹⁹ Dindar ve yaşlı bir dul olan 84 yaşındaki Anna “mabetten hiç ayrılmaz”dı. “Oruç tutup dualar ederek” gece gündüz ibadet ederdi. Bebek İsa mabede getirildiğinde Anna da oradaydı. Geleceğin Mesihini gördüğüne gerçekten minnettardı. Hemen “Tanrı’ya şükretmeye, Yeruşalim’in kurtuluşunu bekleyen herkesle çocuk hakkında konuşmaya başladı.” Evet, Anna bu iyi haberi başkalarıyla paylaşma gereği duydu. Şimeon ve Anna gibi, günümüzde yaşlı iman kardeşlerimiz de hangi yaşta olurlarsa olsunlar, Şahitleri olarak Yehova’ya hizmet edebilmekten çok memnunlar.

20. Yaşımız ne olursa olsun, ne yapmalıyız? Neden?

²⁰ Yaşımız ne olursa olsun, Yehova’dan asla gözümüzü ayırmamalıyız. O zaman Yehova, Krallığını ve şahane işlerini başkalarına anlatma yönündeki alçakgönüllü çabalarımızı destekleyecek (Mezm. 71:17, 18; 145:10-13). Eğer Yehova’yı onurlandırmak istiyorsak, Tanrısal nitelikler sergilemeliyiz. Mukaddes Kitaptaki başka kayıtları inceleyerek bu nitelikler hakkında ne öğrenebiliriz?

Nasıl Cevaplarsınız?

• Yehova’nın dualarımızı cevapladığını nereden biliyoruz?

• Neden Tanrı’ya tam anlamıyla itaat etmeliyiz?

• Moralimiz bozuk olsa bile, neden daima Yehova’ya güvenmeliyiz?

• Tanrı’nın kutsal ruhu toplumuna nasıl yardım eder?

[Sorular]

[Sayfa 4’teki resim]

Nehemya’nın Yehova’ya yaptığı dua etkiliydi

[Sayfa 5’teki resim]

Naomi’nin neler yaşadığını aklımızda tutmak Yehova’ya güvenmemize yardım edecek