Okuyucuların Soruları

Mukaddes Kitabın farklı çevirilerinde Mezmurlar kitabının mezmurları ve ayetleri neden aynı sayıda değildir?

Tüm Mukaddes Kitabın baplara ve ayetlere bölünerek yapılan ilk çevirisi, Fransızcadır ve 1553’te Robert Estienne tarafından yayımlanmıştır. Fakat, Mezmurlar kitabı, birkaç kişi tarafından bestelenen mezmurların, yani ilahilerin bir derlemesi olduğundan, büyük ihtimalle bundan daha uzun zaman önce bölümlere ayrılmıştır.

Yehova’nın, halkın tapınmasında kullanılmak üzere mezmurların bir araya getirilmesi için ilk olarak Davud’u yönlendirdiği anlaşılıyor. (I. Tarihler 15:16-24) Daha sonra Mezmurlar kitabının tümünü derleyip şimdiki durumuna getirmekten sorumlu kişinin, kâhin ve “zeyrek [usta] bir yazıcı” olan Ezra olduğuna inanılır. (Ezra 7:6) Dolayısıyla, Mezmurlar kitabı ayrı ayrı mezmurların derlenmesiyle oluşmuştur.

Resul Pavlus, ilk vaizlik turu sırasında Pisidya Antakyası’ndaki havrada yaptığı konuşmada Mezmurlar kitabından alıntı yaparak şöyle söyledi: “Nitekim ikinci mezmurda da yazılmıştır: ‘Sen benim oğlumsun, ben seni bugün tevlit ettim.’” (Resullerin İşleri 13:33) Günümüzde Mukaddes Kitapta, bu sözler hâlâ ikinci mezmurun yedinci ayetinde geçer. Ancak çeşitli Mukaddes Kitap çevirilerinde birçok mezmurun numaralandırılmasında farklılıklar vardır. Bunun nedeni, bazı çevirilerin İbranice Masoretik metne, bazılarının da MÖ ikinci yüzyılda tamamlanan ve İbranice metnin bir tercümesi olan Yunanca Septuagint’e dayanmasıdır. Örneğin, New World Translation ve başka çevirilerde İbranice metnin numaralama sistemi kullanılırken, Latince Vulgata’dan çevrilen pek çok Katolik Mukaddes Kitabında, Septuagint’te bulunan mezmurların numaralama sistemi kullanılıyor.

Bu farklılıklardan bazıları nelerdir? İbranice metinde toplam 150 mezmur bulunur. Fakat Septuagint, 9 ile 10. ve 114 ile 115. Mezmurları birleştirir. Ayrıca Septuagint, 116 ve 147. Mezmurun her birini iki mezmura ayırır. Böylece toplam sayı aynı kalırken Septuagint’te 10. Mezmurdan 146. Mezmura kadar olan mezmurların sayısı, İbranice metindekinden bir tane eksiktir. Bu şekilde, iyi bilinen 23. Mezmur, önce Latince Vulgata’nın, sonra da Septuagint’in numaralandırma sistemini izleyen Douay Version’da 22. Mezmur olarak görülmektedir.

Sonuç olarak her bir çeviride, bazı mezmurların ayet sayısı farklı olabilir. Neden? McClintock ve Strong’un Cyclopedia adlı eseri bunun nedeninin, bazı çevirilerin “mezmurlardan bazılarının başındaki üstyazıyı ilk ayet sayan Yahudi uygulamasını” izlemesi olduğunu söylüyor; fakat diğer çeviriler böyle yapmaz. Aslında eğer başlık ya da üstyazı uzunsa, bu çoğu kez iki ayet sayılır ve böylece mezmurlardaki ayetlerin sayısı artar.