Örneğin ABD’de yaşayan Sally * bir kasırgada neredeyse her şeyini kaybetti. Şöyle diyor: “Artık daha fazlasını kaldırabilecek durumda değildim. Sık sık kırılma noktasına geldiğimi hissediyordum.”

Peki ya sevdiğiniz biri öldüyse? Avustralya’da yaşayan Janice şöyle söylüyor: “İki oğlumu da kaybedince hayatım paramparça olmuş gibi hissettim. Bu parçaları toplayıp elimden geldiğince tekrar bir araya getirmeliydim. Tanrı’ya şöyle yakardım: ‘Yüreğim daha fazlasını kaldıramaz. Keşke uyusam da bir daha uyanmasam.’”

Murat ise eşinin onu aldattığını öğrenince yıkıldı. Şöyle diyor: “Eşim beni aldattığını itiraf edince yüreğime hançer saplanmış gibi oldu. Bu acıyı içimde tekrar tekrar hissettim ve bu aylarca sürdü.”

Gözcü Kulesi’nin bu sayısı şu durumlarda bile hayatın yaşanmaya değer olduğunu ele alıyor:

• Bir felaketin ardından

• Sevdiğimiz birini kaybettiğimizde

• Eşimizin ihanetine uğradığımızda

• Ciddi bir hastalık karşısında

• Artık dayanamayacağımızı düşündüğümüzde

İlk olarak bir doğal afetin ardından nasıl toparlanabileceğimizi görelim.