33. İNCELEME MAKALESİ
İLAHİ 130 Bağışlayıcı Olalım
Yehova’nın Günah İşleyenlerle İlgili Görüşünü Nasıl Benimseyebiliriz?
‘Biri günah işlerse bir yardımcımızın olduğunu unutmayın’ (1. YUHN. 2:1).
KONU
Korintos cemaatinde işlenen ciddi bir günahın ele alınış tarzından önemli dersler çıkaracağız.
1. Yehova tüm insanların ne yapmasını istiyor?
YEHOVA insanları yaratırken onlara özgür irade verdi. Kararlar verirken bu hediyeyi kullanıyoruz. Bir kişinin bu hayatta verebileceği en önemli karar, kendini Yehova’ya adaması ve O’nun ailesinin bir parçası olmasıdır. Yehova herkesin bunu yapmasını istiyor. Çünkü O insanları seviyor ve bizim için en iyisini istiyor. O’nunla dost olmamızı ve sonsuza dek yaşamamızı arzuluyor (Tekr. 30:19, 20; Gal. 6:7, 8).
2. Yehova tövbe etmeyen günahkârlar hakkında ne hissediyor? (1. Yuhanna 2:1).
2 Fakat Yehova kimseyi Kendisine hizmet etmesi için zorlamaz. Herkesin kendi kararını vermesine izin verir. Peki ya vaftizli bir Hıristiyan Tanrı’nın kanununu çiğner ve ciddi bir günah işlerse? Bu kişi tövbe etmezse artık cemaatin bir parçası olamaz (1. Kor. 5:13). Durum böyle olduğunda bile Yehova günah işleyen kişinin O’na geri dönmesini yürekten arzular. Aslında O’nun fidyeyi sağlamasının ardındaki önemli bir neden de budur. O tövbe eden günahkârların bağışlanmasını mümkün kılmak istedi (1. Yuhanna 2:1’i okuyun). Evet, sevgi dolu Tanrımız günahkârlara sıcak bir çağrıda bulunuyor ve onların tövbe etmesini istiyor (Zek. 1:3; Rom. 2:4; Yak. 4:8).
3. Bu makalede neleri inceleyeceğiz?
3 Yehova, günah ve günah işleyen kişilerle ilgili görüşünü benimsememizi istiyor. Makalede bunu nasıl yapabileceğimizi göreceğiz. Şu üç noktayı ele alacağız: (1) Birinci yüzyılda Korintos’taki cemaatte bir kişi ciddi bir günah işlediğinde bu mesele nasıl ele alındı? (2) Kişi tövbe ettiğinde Pavlus kardeşlere hangi talimatı verdi? (3) Bu kayıt, Yehova’nın ciddi bir günah işleyen kişilerle ilgili görüşü hakkında bize ne öğretiyor?
BİRİNCİ YÜZYILDA İŞLENEN CİDDİ BİR GÜNAH NASIL ELE ALINDI?
4. Birinci yüzyılda Korintos’taki cemaatte hangi olay yaşandı? (1. Korintoslular 5:1, 2).
4 1. Korintoslular 5:1, 2’yi okuyun. Pavlus, üçüncü vaizlik turundayken Korintos’taki cemaatle ilgili kötü haberler aldı. Orada kurulan yeni cemaatteki bir kardeş, üvey annesiyle ahlaksızlık yapıyordu. Bu şok edici bir haberdi. Çünkü ‘milletler arasında bile olmayan türden’ bir şeydi. Anlaşılan cemaatteki kardeşler, bu olaya göz yummanın yanı sıra gösterdikleri hoşgörüyle de gurur duyuyorlardı. Belki de bazıları böyle yaparak Tanrı’nın merhametini ve hoşgörüsünü yansıttıklarını düşünüyordu. Fakat Yehova toplumunda işlenen ciddi günahları asla hoş görmez. Bu adam edepsiz davranışıyla cemaatin adına leke getiriyordu. Ayrıca onunla arkadaşlık eden diğer kardeşleri olumsuz yönde etkiliyor olabilirdi. Bu yüzden Pavlus cemaate bazı talimatlar verdi.
5. Pavlus cemaate ne yapmasını söyledi ve bu neleri içeriyordu? (1. Korintoslular 5:13). (Resme de bakın.)
5 1. Korintoslular 5:13’ü okuyun. Pavlus ilhamla yazdığı mektupta kardeşlere, tövbe etmeyen bu kişiyi aralarından çıkarmalarını söyledi. Peki sadık Hıristiyanlar ona nasıl davranmalıydı? Pavlus onlara “Kişiyle görüşmeyi [ya da “arkadaşlığı”] kesin” dedi. Bu neleri içeriyordu? Onunla ‘yemek bile yememeliydiler’ (1. Kor. 5:11). Biriyle aynı sofraya oturduğumuzda, genellikle o kişiyle sohbet etmeye başlarız ve aramızda bir yakınlık oluşur. Yani Pavlus, Korintos’taki kardeşlerin bu kişiyle gereksiz yere vakit geçirmemelerini kastediyordu. Böylece bu adam cemaati olumsuz yönde etkileyemeyecekti (1. Kor. 5:5-7). Ayrıca cemaat onunla görüşmeyince bu kişi Yehova’dan ne kadar uzaklaştığını anlayabilir, utanç duyabilir ve tövbe edebilirdi.
6. Pavlus’un mektubu cemaati ve günah işleyen kişiyi nasıl etkiledi?
6 Pavlus, Korintos’taki cemaate mektubunu gönderdikten sonra onların nasıl bir karşılık vereceğini merak etti. Titus ona sevindirici haberler getirdi. Cemaat mektuba olumlu karşılık vermişti ve talimatlarını uygulamıştı (2. Kor. 7:6, 7). Dahası, Pavlus mektubu gönderdikten kısa bir süre sonra günah işleyen kişi tövbe etmişti. Tutum ve davranışlarını değiştirmiş, Yehova’nın doğruluk standartlarına göre yaşamaya başlamıştı (2. Kor. 7:8-11). Peki Pavlus cemaate bundan sonra ne yapmalarını söyledi?
CEMAAT TÖVBE EDEN KİŞİYE NASIL DAVRANMALIYDI?
7. Kardeşlerin günah işleyen kişiyi aralarından çıkarması hangi güzel şeyle sonuçlandı? (2. Korintoslular 2:5-8).
7 2. Korintoslular 2:5-8’i okuyun. Pavlus “Çoğunluğun aldığı bu tavır böyle bir adam için yeterli bir azarlamadır” dedi. Yani başka sözlerle terbiye amacına ulaşmıştı. Peki terbiyenin amacı neydi? Kişiyi tövbeye yöneltmek (İbr. 12:11).
8. Pavlus cemaate daha sonra ne yapmalarını söyledi?
8 Pavlus cemaate şöyle dedi: “Bu kişiyi gönülden bağışlamalı ve teselli etmelisiniz.” Ayrıca ‘Ona olan sevginizi kanıtlayın’ dedi. Yani kardeşler bu kişinin cemaate dönmesine izin vermekten daha fazlasını yapmalıydı. Sözleriyle, tavırlarıyla ve davranışlarıyla onu gerçekten affettiklerini ve sevdiklerini hissettirmeliydiler. Böylece hata yapan bu kişi, cemaate döndüğü için kardeşlerin çok mutlu olduğundan emin olacaktı.
9. Bazıları tövbe eden kişiyi bağışlamakta neden isteksiz davranmış olabilir?
9 Cemaatteki bazı kardeşler tövbe eden bu kişiyi aralarına almakta isteksiz davranmış olabilir mi? Kayıt bunu söylemese de böyle olmuş olabilir. Sonuçta onun davranışları tüm cemaati sıkıntıya sokmuştu. Hatta bazılarını kişisel olarak etkilemiş ve utanç duymalarına sebep olmuş olabilir. Bazıları da şöyle düşünmüş olabilir: “Biz ahlaken temiz kalmak için bu kadar çaba gösterirken, bu adam hiçbir şey olmamış gibi cemaate geri alınıyor ve ona kucak açmamız gerekiyor. Bu haksızlık!” (Luka 15:28-30 ile karşılaştırın). Yine de kardeşlerin cemaate dönen bu kişiye içten bir sevgi göstermesi çok önemliydi. Peki neden?
10-11. İhtiyarlar, tövbe eden adamın cemaate dönmesine izin vermeseydi neler olabilirdi?
10 İhtiyarlar gerçekten tövbe eden o adamı cemaate geri almasaydı ya da geri döndüğünde kardeşler ona sevgi göstermeseydi neler olabilirdi? Bu kişi ‘aşırı üzüntü içinde kaybolup gidebilirdi.’ Durumunun ümitsiz olduğunu düşünebilirdi. Hatta Yehova’yla ilişkisini düzeltmek için çaba göstermeyi bırakabilirdi.
11 Daha da kötüsü, cemaatteki kardeşler tövbe eden adamı bağışlamasaydı, Yehova’yla kendi ilişkileri tehlikeye girebilirdi. Çünkü bağışlayıcı ve merhametli Yehova’yı değil, zalim ve acımasız Şeytan’ı örnek almış olacaklardı. Bir anlamda o adamı ruhen öldürmek isteyen Şeytan’ın maşası haline geleceklerdi (2. Kor. 2:10, 11; Efes. 4:27).
12. Cemaattekiler Yehova’yı nasıl örnek alabilirdi?
12 Korintos’taki kardeşler Şeytan’ı değil de Yehova’yı örnek aldıklarını nasıl gösterebilirdi? Tövbe eden kişileri tıpkı Yehova gibi bağışlayarak. Kutsal Kitabı kaleme alan bazı kişilerin Yehova’yla ilgili neler söylediğine bakalım. Davut şöyle demişti: “Sen iyisin ey Yehova, bağışlamaya hazırsın” (Mezm. 86:5). Mika da şunları söyledi: ‘Tanrılar arasında Senin gibi kim var? Sen kabahati affedersin, suçu bağışlarsın’ (Mika 7:18). İşaya da şöyle dedi: “Kötü adam tuttuğu yolu, zararlı adam düşüncelerini bıraksın, Yehova’ya dönsün, çünkü O merhamet eder; Tanrımıza dönsün, çünkü bol bol bağışlar” (İşa. 55:7).
13. Günah işleyen kişinin cemaate geri alınması neden uygundu? (“ Korintos’taki Adam Cemaate Ne Zaman Geri Alındı?” başlıklı çerçeveye bakın.)
13 Korintos’taki kardeşler Yehova’yı örnek almak için tövbe edip geri dönmüş kardeşe kucak açmalı ve onu sevdiklerini göstermeliydiler. Pavlus’un bu konudaki talimatına uyarak ‘her konuda itaatli olduklarını’ göstermiş oldular (2. Kor. 2:9). O kişiyi aralarından çıkaralı sadece birkaç ay geçmiş olsa da, terbiye işe yaramış ve tövbe etmişti. Bu yüzden cemaate geri alınmasını geciktirmek için herhangi bir sebep yoktu.
YEHOVA’NIN ADALETİNİ VE MERHAMETİNİ ÖRNEK ALALIM
14-15. Korintos’taki meselenin ele alınma tarzından neler öğreniyoruz? (2. Petrus 3:9). (Resme de bakın.)
14 Korintos’ta yaşanan bu olay Kutsal Kitaba “bizim eğitilmemiz için yazıldı” (Rom. 15:4). Bu kayıttan Yehova’nın, toplumunda işlenen ciddi günahları görmezden gelmediğini öğreniyoruz. Yehova merhametli olsa da tövbe etmeyen günahkârların cemaatte kalmasına izin vermez. Tanrımızın merhametli olması, O’nun her şeyi kabul ettiği ya da standartlarını düşürdüğü anlamına gelmez (Yahd. 4). Aslında O, tövbe etmeyen günahkârların cemaatte kalmasına izin verseydi merhametsizce davranmış olurdu. Çünkü bu kişiler tüm cemaati tehlikeye atar (Özd. 13:20; 1. Kor. 15:33).
15 Yine de Yehova kimsenin yok olmasını istemez. Mümkünse herkesin kurtulmasını ister. Yürek tutumlarını değiştiren, O’nunla ilişkilerini onarmak isteyen insanlara merhamet gösterir (Hez. 33:11; 2. Petrus 3:9’u okuyun). Bu yüzden Korintos’taki adam tövbe edip kötü yolundan döndüğünde Yehova cemaatin onu bağışlamasını ve ona kucak açmasını istedi. Bunun için de Pavlus’u kullandı.
16. Korintos’ta yaşananları incelemek size neler hissettirdi?
16 Korintos’ta yaşananları incelemek Yehova’nın sevgisini, doğruluğunu ve adaletini daha iyi anlamamıza yardım etti (Mezm. 33:5). Öğrendiklerimiz bizde Tanrı’yı daha da yüceltme isteği uyandırmıyor mu? Her birimiz günahkâr olduğumuz için bağışlanmaya ihtiyacımız var. Fidyeyi sağladığı için Yehova’ya ne kadar minnettar olsak az. Çünkü fidye sayesinde günahlarımızın bağışlanması mümkün oluyor. Evet, Yehova kullarını çok seviyor ve onlar için en iyisini istiyor. Bunu bilmek gerçekten çok rahatlatıcı.
17. Sonraki makalelerde neleri ele alacağız?
17 Peki günümüzde ciddi günahlar nasıl ele alınmalı? İhtiyarlar Yehova’yı örnek alarak, günah işlemiş birinin tövbe etmesine nasıl yardım edebilir? İhtiyarlar bir kişiyi aramızdan çıkarmaya ya da aramıza geri almaya karar verdiğinde kardeşler buna nasıl tepki göstermeli? Bu soruların cevabını sonraki makalelerde göreceğiz.
İLAHİ 109 Yürekten Gelen Güçlü Sevgi