BİR kertenkele türü olan kaya keleri, yatay bir yerden dik bir duvara kolaylıkla zıplayabilir. Bununla birlikte yüzey kaygansa ayağını yere sağlam basamaz, ancak yine de duvara başarıyla tutunabilir. Nasıl? Bunun sırrı kuyruğunda yatıyor.

Şunu düşünün: Kaya keleri, yeri kavrayabildiği pürüzlü bir yüzeyden zıpladığında öncelikle vücudunu sabitler ve kuyruğunu aşağıya doğru tutar. Bu sayede doğru bir açıyla zıplayabilir. Bununla birlikte kaygan bir yüzeydeyse ayağı kayabilir ve bu da yanlış bir açıyla zıplamasına neden olur. Fakat havadayken kuyruğunu yukarıya atarak vücudunun açısını düzeltir. Bu, karmaşık bir süreçtir. California Üniversitesinin (Berkeley) bir raporuna göre “Kaya kelerinin havadayken dik durabilmesi için kuyruğunun açısını sürekli ve doğru şekilde ayarlaması gerekir.” Yüzey kayganlaştıkça kuyruğunu daha çok havaya kaldıran kaya keleri, bu sayede zıpladığı yere güvenli bir iniş yapabilir.

Mühendisler, deprem ya da başka bir felaket sonrasında sağ kalanları aramak için kullanılan robotları daha çevik bir hale getirmek amacıyla kaya kelerinin kuyruğunu inceliyorlar. Araştırmacı Thomas Libby şöyle dedi: “Robotlar hayvanlar kadar çevik değildir. Bu nedenle bir robotun daha sağlam olmasını sağlayacak her şey önemlidir.”

Ne dersiniz? Kaya kelerinin kuyruğu evrimle mi oluştu? Yoksa tasarlandı mı?