Kasırgadan Daha Güçlü Bir Sevgi!

Katrina ve Rita Kasırgalarının 2005 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nin Körfez Bölgesini vurması birçok kişinin ölümüne ve feci hasara neden oldu. Kasırgalardan etkilenenler arasında binlerce Yehova’nın Şahidi de vardı.

Yehova’nın Şahitlerinin ABD’deki bürosu tarafından yönetilen afet yardım heyetleri hemen harekete geçti. Louisiana eyaletinde 13 yardım merkezi, 9 depo ve 4 akaryakıt deposu oluşturuldu. Yardım faaliyetleri 80.000 kilometrekarelik bir sahayı kapsıyordu. ABD’den ve başka 13 ülkeden yaklaşık 17.000 Şahit acil yardım ve onarım işlerine gönüllü olarak çalışmak üzere geldi. Sonuçlar İsa’nın takipçilerine özgü sevginin doğa kuvvetlerinden daha güçlü olduğunu gösterdi (1. Korintoslular 13:1-8).

Gönüllüler iman kardeşlerine ait 5.600’den fazla evi ve 90 İbadet Salonunu onardı. Böylece Yehova’nın Şahitlerine ait hasar gören binaların neredeyse tümü onarılmış oldu. ‘Herkes için iyilik yapmaya’ teşvik eden Galatyalılar 6:10 ayetiyle uyumlu olarak Yehova’nın Şahitleri başka inançtan olan birçok kişiye de yardım etti.

YARDIM işinde çalışmak özveri gerektiriyordu, ancak ödülleri çoktu. Aşağıda, işin çeşitli alanlarının gözetiminden sorumlu yedi Şahidin görüşlerini okuyacaksınız.

“Hayatımın Özel Bir Dönemi”

Robert: Afet yardım heyetlerinden birinde hizmet etmek hayatımın özel bir dönemini oluşturdu. 67 yaşında biri olarak heyetin en yaşlı üyesiyim. Bir gönüllü ordusuyla hizmet ettim; bunların içinde Tanrı’ya bağlı sıradışı birçok genç Şahit vardı. Gençlerin Yehova Tanrı’ya ve iman kardeşlerine özverili bir sevgi gösterdiğini görmek çok yüreklendiriciydi.

Karım Veronica bana harika şekilde yardımcı oldu. Yardım faaliyetlerine katılabilmek için, 40 yılı aşkın süredir çalıştığım işimi bırakma kararımı destekledi. Şimdi haftada bir gece ofis temizliği yapıyoruz. Az parayla geçinmeyi ve basit bir yaşam sürmeyi öğrendik. Tanrı’yı memnun etmeyi isteyen kişilerle birlikte çalışmak, Tanrı’nın Krallığına yaşamda ilk yeri vermenin ne demek olduğu konusunda bize derin bir anlayış kazandırdı (Matta 6:33). Yehova’nın, toplumuna iyi baktığını tekrar tekrar gördük.

Frank: Baton Rouge yardım merkezinde yiyecek bölümünde gözetmen olarak hizmet ediyorum. Başlangıçta haftada yedi gün, günde 10 ila 12 saat çalışarak gönüllülere yemek sağlıyorduk. Fakat tattığımız nimetler çoktu; İsa’nın takipçilerine özgü sevginin gücünü kendi gözlerimizle görüyorduk.

Yiyecek sağlama işinde bir iki haftalığına hizmet eden birçok gönüllü tekrar gelmek istedi ve bazıları da yardım etme ayrıcalığından dolayı duyduğu derin minnettarlığı kartpostalla  ve telefonla ifade etti. Karım Veronica ve ben, onların özveri ruhundan çok etkilendik.

“Tüyleri Diken Diken Oldu”

Gregory: Karım Kathy ve ben, Las Vegas’taki (Nevada) evimizi satıp bir kamyonetle karavan satın aldık ve karavanı evimiz olarak kullanmaya başladık. Yaşamımızı basitleştirmemiz sayesinde Louisiana’daki yardım işine iki yılı aşkın süredir katılabiliyoruz. Mukaddes Kitapta Malaki 3:10 ayetinde geçen, “Beni şimdi bununla deneyin, orduların RABBİ diyor, göklerin pencerelerini size açmıyacak mıyım, ve size yetecek kadardan fazla üzerinize bereket dökmiyecek miyim?” sözlerinin doğruluğunu her zamankinden daha fazla görme fırsatına sahip oluyoruz.

İnsanların bizim hakkımızda söyledikleri “Vay! Büyük fedakârlık!” sözleri karşısında çoğu zaman kendi kendimize gülüyoruz. Otuz yıl önce Kathy ve ben Yehova’nın Şahitlerinin ABD’deki bürosunda hizmet etmek istedik, fakat bakmamız gereken çocuklarımız vardı. Yardım çalışmalarına katılmak, Tanrı’nın hizmetinde daha fazla şey yapma arzumuzu tatmin etti. Sahip olduğumuz başka bir ayrıcalık da, diğer Şahit kardeşlerimizle omuz omuza çalışmaktı. Onlardan bazıları çok yetenekli kişilerdi. Örneğin, aşçılarımızdan biri kaliteli bir lokantada şeflik yapmıştı, bir diğeri iki ABD başkanının aşçılığını yapmıştı.

Afet yardım işi birçok gönüllünün hayatını değiştirdi. 57 yaşındaki bir gönüllü, kasırga kurbanlarına yardımları sırasında yaşadıklarını anlatırken tüyleri diken diken oldu. Yardım faaliyetlerine katılamayan Şahitler bile bir teşvik kaynağıydı. Örneğin, evlerdeki küfü temizleme işinde görevli iki Şahit bize büyük bir afiş hediye etti; bu afişi eyaletleri olan Nebraska’da üç cemaatin, çocuklar da dahil tüm mensupları yapıp imzalamıştı.

‘Tanrı’nın Acılı İnsanlarla İlgilendiğini Gördük’

Wendell: Katrina Kasırgasının bölgeyi vurduğu günün ertesinde, Yehova’nın Şahitlerinin ABD bürosundan, Louisiana ve Mississippi’deki İbadet Salonları ve Şahitlerin evlerindeki hasarı belirlemek için bir davet aldım. Bu şekilde başladığım görevimi yerine getirirken birçok şey de öğrendim. 32 yıldan beri Tanrı’nın Krallığını duyuran kişilere ihtiyacın çok olduğu bir bölgede yaşadığımızdan, karım Janine ve ben, Yehova’nın toplumuyla nasıl ilgilendiğini apaçık görmüştük. Fakat şimdi, Tanrı’nın bu ilgisine çok daha büyük çapta tanık olduk.

Baton Rouge afet yardım heyetinde başkanlık eden olarak hizmet etme ayrıcalığına sahibim. Zorlu bir görev olsa da bu bana büyük doyum veriyor. Heyetimiz bu yardım faaliyeti sırasında yüzlerce kez Tanrı’nın sorunları çözmesine, imkânlar sağlamasına ve ancak Mutlak Güce Sahip sevgi dolu bir Babanın yapabileceği şekilde acılı insanlarla ilgilenişine tanık oldu.

 Birçok kişi “İki yıldan fazla bir süre geçtikten sonra karın ve sen hâlâ nasıl yardım faaliyetine katılabiliyorsunuz?” diye soruyor. Bu her zaman kolay olmadı. Yaşamımızda birçok ayarlama yapmamız gerekti. Fakat olumlu tarafından baktığımızda, ‘net gören bir gözü’ koruyarak hayatımızı basit tutmanın yararlarını gördük (Matta 6:22).

New Orleans’taki ilk arama kurtarma çalışmalarımız sırasında çok az dinlenebiliyorduk. Çıkan kaos ve sokaklardaki hunharca olaylar yüzünden şehrin neredeyse sıkıyönetim altında olması da durumu zorlaştırıyordu. Bizi bekleyen muazzam büyüklükteki görev karşısında yılgınlığa kapılmak kolaydı.

Mal kaybına uğramış binlerce Şahitle karşılaştık. Birlikte dua ettik ve onları teselli etmeye çalıştık. Ve Yehova’nın yardımıyla işe başladık. Bazen, burada geçirdiğim iki yıl koskoca iki ömürmüş gibi geliyor.

Fiziksel ve duygusal olarak tükenmiş olduğumu düşündüğüm anda hep yeni bir gönüllü grubu yardımımıza gelirdi; bunların bazısı birkaç aylığına, bazısı kalıcı olarak gelirdi. İçlerinde birçok gencin de bulunduğu, sevinçli ve istekli bu kadar çok yardımcıyı görmek bize devam etme gücü veriyordu.

Yehova sık sık imdadımıza yetişti. Örneğin, ilk geldiğimizde 1.000’den fazla kardeşimizin evinin üstüne ağaçların düştüğünü öğrendik. Tehlikeli olan bu ağaçları kaldırma işi için ne araç gerecimiz ne de personelimiz vardı; heyetimiz bu konuda dua etti. Hemen ertesi  gün bir kardeş bir kamyon ve tam ihtiyacımız olan makineyle yardıma geldi. Bir keresinde duamız 15 dakika içinde cevaplandı; başka bir keresinde de daha amin demeden ihtiyacımız olan araç gereç yola çıkmıştı! Evet, Yehova “duayı işiten” bir Tanrı olduğunu gösterdi (Mezmur 65:2).

‘Yehova’nın Şahitlerinden Biri Olmaktan Gurur Duymak’

Matthew: Katrina Kasırgasının bölgeyi vurduğu günün ertesinde, yiyecek, su ve diğer ihtiyaçlar için bağışlanan 15 ton malzemenin harap haldeki bölgeye dağıtımının organizasyonuna yardım edebildim. Yehova’nın toplumu cömertliğini kesinlikle gösterdi!

Çabalarımızın daha etkili olabilmesi için karım Darline’le birlikte kasırga bölgesine arabayla iki saat uzaklıktaki bir yere taşındık. Yöredeki bir Şahit bize yarım günlük bir iş verdi, böylece zamanımızın büyük kısmını yardım faaliyetine verebildik. Başka bir Şahit oturmamız için bize bir daire sağladı. Böylesine sevgi dolu bir kardeşler topluluğunun bir parçası olmak içimi takdirle dolduruyor ve beni Yehova’nın Şahitlerinden biri olduğum için gururlandırıyor.

Ted: Katrina Kasırgasından kısa bir süre sonra karım Debbie’yle yardım faaliyetinde çalışmak için gönüllü olduk. Birkaç gün içinde, aracımızın çekebileceği ağırlıkta, 9 metre uzunluğunda ikinci el bir karavan bulduk. Üstelik bütçemize uygun olarak değerinin yarısı bir fiyata aldık; bu, dualarımıza bir cevaptı. Bu karavan iki yıldan fazla süre boyunca evimiz oldu.

Yardım faaliyetine ara verdiğimiz bir sırada evimizi ve eşyalarımızın çoğunu sattık, bu sayede New Orleans’taki ek bir yardım çalışmasına katılabildik; bu işte proje koordinatörü olarak hizmet ediyorum. Yaşadığımız bu deneyimin en heyecan verici yönü, Yehova’nın Kendisine tapınanlar için “her tesellinin kaynağı” olduğunu gözlemlemekti. Birçoğu sadece evlerini ve İbadet Salonlarını değil, bölgelerinin boşaltılmasından dolayı cemaatlerini ve hatta iyi haberi duyurdukları tüm sahayı kaybetmişti (2. Korintoslular 1:3).

‘İmanları Bizi Çok Etkiledi’

Justin: Ekim 2005’te Körfez Bölgesindeki afet yardım faaliyetinde çalışacak gönüllüler için bir çağrı yapıldı. Karım Tiffany’yle hemen başvuruda bulunduk. Şubat 2006’da, New Orleans yakınlarındaki Kenner afet yardım merkezinde bulunan çatı ekibine yardım etmek üzere davet aldık.

Her gün belirli bir evde çalıştık ve yöredeki Şahitlerle tanışma fırsatına sahip olduk; onların imanı ve Tanrı’ya güvenleri bizi çok etkiledi. Gördüklerimiz maddi şeylere bel bağlamanın ne kadar akılsızca olduğunu her gün bize güçlü bir şekilde hatırlattı. Yehova toplumunun muazzam işler başarmasını mümkün kılıyor; bunu görmekten ve iman kardeşlerimize yardım etmekten duyduğumuz sevinç tarif edilemez.

[Sayfa 18’deki çerçeve/resim]

Yardım Merkezinde Geçen Bir Gün

Bir afet yardım merkezindeki mutfak ekibi için gün sabah saat 4:30’ta başlar. 7:00’de tüm “aile” yemek yenilen yerde bir araya gelerek kahvaltıdan önce Mukaddes Kitaptan bir ayeti on dakika inceler. Başkanlık eden ayrıca yeni gelen kişilere hoş geldiniz diyebilir ve son zamanlarda yaşanan teşvik edici tecrübeleri anlatabilir.

Şükran duasının ardından herkes besleyici bir kahvaltı yapar ve çalışacağı yere gider. Bazıları merkezde kalıp bürolarda, çamaşırhanede ya da mutfakta çalışır. Aşçıların hazırladığı yemekleri her bir ekibin temsilcisi öğlenleyin merkeze gelip alır.

“Aile”, Yehova’nın Şahitleri tarafından yayımlanan Gözcü Kulesi dergisindeki bir makaleden Mukaddes Kitaba dayalı bir inceleme yapmak için her pazartesi akşamı bir araya gelir. Bu incelemeler herkesin ruhen güçlü kalmasına yardımcı olarak sevinçle dayanmalarını ve işleriyle ilgili uygun bir bakış açısını korumalarını sağlar (Matta 4:4; 5:3).

[Sayfa 19’daki çerçeve]

“Sizin Hakkınızda Yanılmışım”

New Orleans’taki bir kadın kapısına “Yehova’nın Şahitleri Kapımı Çalmayın” yazısını asmıştı. Sonra bir gün gönüllülerden oluşan bir ekip, onun evinin karşısındaki sokakta fırtınadan zarar görmüş bir evi onarmaya başladı. Bu kadın onların arasındaki sıcak ve cana yakın ruhu her gün gözlemledi. En sonunda merakına yenik düştü ve yanlarına gitti. Bu gönüllülerin Yehova’nın Şahitleri olduğunu öğrenince kasırgadan beri kilisesindeki kimsenin ona bir telefon bile açmadığını söyledi. Onlara “Demek ki sizin hakkınızda yanılmışım” dedi. Peki sonuç ne oldu? Kapısındaki yazıyı indirdi ve Şahitleri evine davet etti.

[Sayfa 16, 17’deki resim]

Robert ve Veronica

[Sayfa 16, 17’deki resim]

Frank ve Veronica

[Sayfa 17’deki resim]

Gregory ve Kathy

[Sayfa 17’deki resim]

Wendell ve Janine

[Sayfa 18’deki resim]

Matthew ve Darline

[Sayfa 18’deki resim]

Ted ve Debbie

[Sayfa 18’deki resim]

Justin ve Tiffany