Ruhi Düşünüşlü Olmak Ne Demektir? Bir Dine Mensup Olmadan Tanrı’yla İyi Bir İlişkiye Sahip Olabilir miyim?

OYNAT

Kutsal Kitabın cevabı

Kutsal Kitaba göre ruhi düşünüşlü biri, Tanrı’yı memnun etmeyi ve O’nun düşünce tarzını benimsemeyi yürekten ister. Böyle biri, Tanrı’nın değerleriyle uyum içinde ve O’nun kutsal ruhunun yönlendirmesini izleyerek yaşamak ister a (Romalılar 8:5; Efesoslular 5:1).

Kutsal Kitapta ruhi düşünüşlü olmak açıklanırken sık sık karşılaştırmalar yapılır. Örneğin, Kutsal Kitaba göre ruhi düşünüşlü kişinin tersine “bedensel düşünüşlü insan Tanrı’nın ruhuna ait şeyleri” ya da Tanrı’nın öğretilerini kabul etmez (1. Korintoslular 2:14-16). Ruhi düşünüşlü birinin aksine bedensel düşünüşlü biri, cömertlik ve barıştan çok ‘kıskançlığa ve çekişmeye’ eğilimlidir (1. Korintoslular 3:1-3). Ayrıca ‘ruhtan yoksun ve sadece içgüdüleriyle hareket eden’ kişiler, genelde iftiracı olurlar ve yakın dostları ayırırlar (Yahuda 19, dipnot; Özdeyişler 16:28). b

Bu makalede:

Neden ruhi ihtiyaçlarımız var?

Tanrı’nın yansıması olarak yaratıldık ve O’na yakın olmaya ihtiyacımız var (Başlangıç 1:27). Bu nedenle çoğu insan maddi ve fiziksel olmayan şeylere ilgi duyuyor ve bunlar hakkında bilgi almak istiyor.

Yehova c Tanrı’nın barış, merhamet ve tarafsızlık gibi niteliklerini sergilemek için doğuştan gelen bir yeteneğe sahibiz (Yakup 3:17). Ayrıca Tanrı, emirlerine itaat etmek için çaba gösterenlere kutsal ruhunu veriyor (Elçiler 5:32).

Ruhi düşünüşlü olmak neden önemlidir?

Ruhi düşünüşe sahip olmak bize “yaşam ve barış” getirir (Romalılar 8:6). Bunlar Tanrı’dan gelen çok değerli hediyelerdir.

Yaşam: Tanrı, ruhi düşünüşe sahip olan insanlara sonsuz yaşam vermeyi vaat ediyor (Yuhanna 17:3; Galatyalılar 6:8).
Barış: Bu Tanrı’yla aramızdaki barıştır. Sadece bedensel ihtiyaçlarına odaklanan kişiler, Tanrı’nın düşmanları haline gelir (Romalılar 8:7). Ayrıca Tanrı ruhi düşünüşlü olmak için çaba gösterenleri “Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı” ile ödüllendirir (Filipililer 4:6, 7). Böyle bir barış yani iç huzuru, hayatta mutluluğu bulmamıza yardım eder (Matta 5:3).

Nasıl ruhi düşünüşlü biri olabilirim?

Tanrı’nın emirlerini öğrenin ve uygulayın. Bunu “kutsal ruhun yönlendirmesiyle” yazılan ve Tanrı’nın düşüncelerini içeren Kutsal Kitabı okuyarak yapabilirsiniz (2. Petrus 1:21). Öğrenecekleriniz kutsal ruhun yönlendirmesiyle ve Tanrı’nın isteğiyle uyumlu olarak, Tanrı’ya “ruhla ve hakikatle” ibadet etmenize yardım edecek (Yuhanna 4:24).
Dua ederek Tanrı’dan yardım dileyin (Luka 11:13). Tanrı, ruhi düşünüşlü bir kişiyi tanıtan nitelikleri geliştirmenize yardım edecek (Galatyalılar 5:22, 23). Ayrıca hayatta karşılaşacağınız zorlukların üstesinden gelmeniz için size hikmet verecek (Yakup 1:5).
Ruhi düşünüşlü kişilerle arkadaşlık edin. Böyle kişiler ruhi düşünüşlü olmanıza yardım edecek (Romalılar 1:11, 12). Bunun aksine, düşünceleri Tanrı’nın düşünceleriyle uyumlu olmayan insanlarla arkadaşlık etmek Tanrı’yla ilişkinize zarar verebilir (Yakup 4:4).

Tanrı’yla iyi bir ilişkiye sahip olmak için bir dine mensup olmalı mıyım?

Sadece bir dine mensup olmak kişinin ruhi düşünüşlü biri olduğunu, Tanrı’yla iyi bir ilişkisi olduğunu göstermez. Kutsal Kitap şöyle der: “Doğru şekilde ibadet ettiğini düşünen biri diline gem vurmayıp yüreğini aldatmaya devam ediyorsa, onun ibadeti boştur” (Yakup 1:26).

Bununla birlikte Kutsal Kitap ruhi düşünüşlü olan insanların Tanrı’ya, O’nun onayladığı şekilde ibadet ettiklerini de gösterir. Tanrı’nın kutsal ruhu onları, Tanrı’ya “barışın birleştirici bağı içinde, ruhun sağladığı birliği” koruyan bir topluluk olarak ibadet etmeye yöneltir (Efesoslular 4:1-4).

Ruhi düşünüşle ilgili yanlış görüşler

Yanlış görüş: Eğer bir kişi Tanrı’yı seviyorsa, herhangi bir yolla hayattan doyum alabilir ya da tam potansiyelini kullanarak olabileceği en iyi insan olabilir.

Gerçek: Kutsal Kitap ruhi düşünüşün Tanrı’nın düşüncelerine uygun bir yaşam şekli olduğunu söyler. Tanrı’dan bağımsız olarak doyum elde edemeyiz. Ruhi düşünüşlü insanlar, Yehova’yı Yaratıcıları olarak kabul ederek ve O’nun amacıyla uyumlu yaşayarak doyum elde ederler (Mezmur 100:3).

Yanlış görüş: Bir kişi kendini tamamen inkâr ederek veya kendine acı çektirerek Tanrı’yla iyi bir ilişki kurabilir, yani ruhi düşünüşlü olabilir.

Gerçek: Birinin bu amaçla kendi bedenine acı çektirmesi, “kişinin kendince uyguladığı” bir tapınma şeklidir ve bir tür bedensel düşünüştür (Koloseliler 2:18, 23). Kutsal Kitap Tanrı’yla iyi bir ilişkiye sahip olmanın acı değil, sevinç verdiğini söyler (Özdeyişler 10:22).

Yanlış görüş: Ruhçuluk veya spiritüalizm de dahil olmak üzere ruhi âlemle herhangi bir bağlantı, Tanrı’yla daha iyi bir ilişki kurmamızı sağlar.

Gerçek: Spiritüalizm olarak da adlandırılan ruhçuluğun bir türü, ölülerin ruhlarının yaşayanlarla iletişim kurabileceği inancıdır. Ancak Kutsal Kitap ölülerin bilinçsiz olduğunu öğretir (Vaiz 9:5). Ruhçuluk aslında Tanrı’ya karşı koyan ruhi varlıklarla iletişim kurmak demektir. Ruhçuluk Tanrı’yı öfkelendirir ve kişinin O’nunla iyi bir ilişki kurmasını engeller (Levioğulları 20:6; Tekrar 18:11, 12).

Yanlış görüş: Tüm varlıklar doğuştan Tanrı’yla iyi bir ilişkiye sahiptir, yani ruhi düşünüşlüdür.

Gerçek: Tanrı’nın yarattığı her şey O’nu yüceltir (Mezmur 145:10; Romalılar 1:20). Bununla birlikte, yalnızca zeka sahibi varlıklar Tanrı’yla iyi bir ilişki geliştirebilir. Bunun tersine hayvanlar içgüdüleriyle hareket eder ve Tanrı ile dostluk geliştiremezler. Genelde onların davranışlarını yönlendiren fiziksel ihtiyaçlarıdır (2. Petrus 2:12). Bu nedenle Kutsal Kitap ruhi düşünüşlü insanlarla, içgüdüleriyle düşünen ve hareket eden insanlar arasındaki farka değinir (Yakup 3:15; Yahuda 19).

a Kutsal Kitapta “ruh” olarak tercüme edilen orijinal dildeki kelimeler temel olarak “nefes” anlamına gelir. Bu kelimelerin daha kapsamlı anlamları insan gözüyle görülmeyen, ancak etkileri fark edilen hareket halindeki bir güçle ilgilidir. Kutsal Kitap Tanrı’yı en yüce ruhi varlık olarak tanımlar. Ruhi düşünüşlü olan biri Tanrı’nın isteğine uygun kararlar vermeyi ve O’nun kutsal ruhu tarafından yönlendirilmeyi seçer.

b Kutsal Kitapta “bedensel düşünüşlü” ifadesi, Tanrı’nın standartlarına ya hiç ya da çok az saygı duyan, düşünce ve davranışları çoğunlukla bedensel ya da fiziksel ihtiyaçları tarafından yönlendirilen insanlar için kullanılır.

c Kutsal Kitap Tanrı’nın özel isminin Yehova olduğunu belirtir (Mezmur 83:18).