Tanrı bize özgür irade yetisi bahşetmiştir. Bu yeti sayesinde kendi kararlarımızı kendimiz verebiliriz. Dolayısıyla yapacaklarımız Tanrı tarafından önceden belirlenmemiştir.

•   Tanrı insanları Kendi benzeyişinde yarattı (Başlangıç 1:26). İçgüdüleriyle hareket eden hayvanlardan farklı olarak bizler Yaratıcımızın sevgi ve adalet gibi niteliklerini sergileme kapasitesine sahibiz. Ayrıca Yaratıcımız gibi bizim de özgür irademiz var.

•   Geleceğimizi büyük ölçüde biz belirleriz. Kutsal Kitap bizi ‘Tanrı’nın sözünü dinleyerek hayatı seçmeye’ teşvik eder (Tekrar 30:19, 20). Eğer özgür irademiz olmasaydı böyle bir öğüt anlamsız, hatta zalimce olurdu. Tanrı söylediklerini zorla yaptırmaz, aksine sevgi dolu şekilde şöyle der: ‘Keşke emirlerime dikkat etsen. O zaman barışın ırmak gibi, doğruluğun denizin dalgaları gibi olur’ (İşaya 48:18).

•   Hayatımızdaki başarılarımız ya da başarısızlıklarımız kaderimizde yazmıyor. Eğer çabalarımızın sonuca ulaşmasını istiyorsak çok çalışmalıyız. Kutsal Kitap “El attığın her işi var gücünle yap” der (Vaiz 9:10). “Çalışkanların tasarıları her zaman yarar sağlar” (Özdeyişler 21:5).

 Özgür irade Tanrı’nın insanlara verdiği değerli bir hediyedir, böylece O’nu ‘bütün yüreğimizle’ sevmeyi seçebiliriz (Matta 22:37).

 Kutsal Kitap Tanrı’nın Mutlak Gücün Sahibi olduğunu söyler. O’nun sahip olduğu sınırsız güç kimse tarafından sınırlandırılamaz (Eyüp 37:23; İşaya 40:26). Bununla birlikte Tanrı bu gücü her şeyi kontrol etmek için kullanmaz. Örneğin Kutsal Kitap Tanrı’nın Kendi halkının düşmanı olan Babil İmparatorluğu’na karşı ‘kendini tuttuğunu’ söyler (İşaya 42:14). Benzer şekilde Tanrı günümüzde de özgür iradesini başkalarına zarar vermek için kullanan insanlara karşı sabrediyor. Ama sonsuza dek sabretmeyecek (Mezmur 37:​10, 11).