เยเรมีย์ 2:1-37
2 พระยะโฮวาพูดกับผมว่า
2 “เจ้าต้องไปบอกเยรูซาเล็มว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า
“เรายังไม่ลืมที่เจ้าเคยซื่อสัตย์*ต่อเราตอนที่เจ้าอายุยังน้อย+และที่เจ้าเคยรักเราตอนหมั้นกับเรา+ตอนนั้นเจ้าตามเราไปในที่กันดารในแผ่นดินที่ไม่มีการหว่านพืช+
3 ตอนนั้นพระยะโฮวาถือว่าอิสราเอลบริสุทธิ์+ เป็นผลแรกจากผลผลิตของพระองค์”’
พระยะโฮวาบอกว่า ‘ใครก็ตามที่กัดกินอิสราเอลจะมีความผิด
และจะเจอภัยพิบัติ’”+
4 ลูกหลานของยาโคบ และทุกตระกูลของอิสราเอลขอให้ฟังพระยะโฮวาพูด
5 พระยะโฮวาบอกว่า
“ปู่ย่าตายายของพวกเจ้าเห็นว่าเรามีความผิดอะไรหรือ+พวกเขาถึงได้ทิ้งเราไปและนมัสการรูปเคารพที่ไร้ค่า+และทำให้ตัวเองไร้ค่าไปด้วย?+
6 พวกเขาไม่ได้ถามว่า ‘พระยะโฮวาอยู่ไหน?พระองค์พาพวกเราออกมาจากแผ่นดินอียิปต์+และนำทางพวกเราในที่กันดารในแผ่นดินที่มีทะเลทราย+และหุบเหวในแผ่นดินที่แห้งแล้ง+และมืดมนในแผ่นดินที่ไม่มีใครผ่านไปผ่านมาและไม่มีคนอยู่’
7 แล้วเราได้พาพวกเจ้ามาถึงแผ่นดินที่มีสวนผลไม้ให้มากินผลผลิตและของดี ๆ ในแผ่นดินนี้+
แต่พวกเจ้าเข้ามาทำให้แผ่นดินของเราแปดเปื้อนและทำให้มรดกของเราน่ารังเกียจ+
8 พวกปุโรหิตไม่ได้ถามว่า ‘พระยะโฮวาอยู่ไหน?’+
คนที่สอนกฎหมายไม่รู้จักเราพวกคนเลี้ยงแกะก็กบฏต่อเรา+พวกผู้พยากรณ์ก็บอกข่าวของพระบาอัล+พวกเขาพากันนมัสการพระที่ช่วยอะไรไม่ได้
9 พระยะโฮวาบอกว่า ‘ดังนั้น เราจะสู้กับพวกเจ้าต่อไป+และเราจะสู้กับลูกหลานของพวกเจ้าด้วย’
10 ‘แต่ให้พวกเจ้าไปที่ดินแดนชายฝั่ง*ของชาวคิททิม+และดูให้ดี
ส่งคนไปยังแผ่นดินเคดาร์+และตรวจดูให้ทั่วแล้วดูว่าเคยมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นบ้างไหม
11 เคยมีชาติไหนเอาสิ่งที่ไม่ใช่พระมาแทนพระของตัวเองไหม?
แต่ประชาชนของเรากลับยกย่องสิ่งที่ไร้ประโยชน์แทนเรา+
12 โอ้สวรรค์ มองดูสิแล้วเจ้าจะตกตะลึงและกลัวจนตัวสั่น’ พระยะโฮวาพูดไว้อย่างนั้น
13 ‘เพราะประชาชนของเราทำเรื่องชั่วสองอย่าง
พวกเขาทิ้งเราซึ่งเป็นแหล่งน้ำที่ให้ชีวิต+แล้วไปขุด*บ่อเก็บน้ำกันเองแต่เป็นบ่อเก็บน้ำที่มีรอยแตกและเก็บน้ำไม่อยู่’
14 ‘อิสราเอลเป็นคนรับใช้และทาสที่เกิดในบ้านไม่ใช่หรือ?
แล้วทำไมถึงให้เขาถูกจับตัวไปได้?
15 พวกสิงโตหนุ่มคำรามใส่เขา+พวกมันแผดเสียงดังสนั่น
และทำให้แผ่นดินของเขากลายเป็นที่ที่น่าสยดสยอง
เมืองต่าง ๆ ของเขาถูกเผาจนไม่มีใครอยู่เลย
16 ชาวเมืองโนฟ*+และชาวเมืองทาห์ปานเหส+ก็ปล้นแผ่นดินของเจ้า*
17 นี่เป็นเพราะเจ้าหาเรื่องเองไม่ใช่หรือ?เจ้าทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า+ตอนที่พระองค์นำทางเจ้าอยู่
18 ทำไมตอนนี้เจ้าอยากเดินบนทางที่จะไปอียิปต์+และไปดื่มน้ำที่แม่น้ำชิโหร์?*
ทำไมเจ้าอยากเดินบนทางที่จะไปอัสซีเรีย+และไปดื่มน้ำที่แม่น้ำ?*
19 ความชั่วของเจ้าน่าจะทำให้เจ้าได้บทเรียนและความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าน่าจะทำให้เจ้าสำนึกผิด
ขอให้รู้ไว้ว่าที่เจ้าทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้านั้นเป็นเรื่องชั่วช้าและทำให้เกิดผลเสียร้ายแรงขนาดไหน+เจ้าไม่ได้เกรงกลัวเราเลย’+ พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดและเป็นจอมทัพบอกไว้อย่างนี้
20 ‘เพราะเราหักแอกของเจ้าไปนานแล้ว+และดึงโซ่ที่ล่ามเจ้าไว้ให้ขาด
แต่เจ้าบอกว่า “ฉันจะไม่รับใช้พระองค์”
เจ้าไปนอนแผ่อยู่บนภูเขาทุกลูกและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น+และทำตัวเป็นโสเภณี+
21 เจ้าเป็นองุ่นแดงพันธุ์ดีที่เราปลูกไว้+ด้วยเมล็ดพันธุ์แท้ทั้งหมดแล้วเจ้ากลายเป็นองุ่นป่าที่ไม่ดีไปได้อย่างไร?’+
22 พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดบอกว่า ‘ถึงเจ้าจะล้างตัวด้วยผงโซดา*กับสบู่มากมายแต่เราก็ยังมองเห็นความผิดของเจ้าที่เป็นเหมือนคราบฝังแน่น’+
23 เจ้าพูดได้อย่างไรว่า ‘ฉันไม่ได้ทำอะไรให้ตัวเองแปดเปื้อนเลย
ฉันไม่ได้นมัสการบาอัลสักหน่อย’?
ดูสิว่าเจ้าทำอะไรในหุบเขา
คิดดี ๆ ว่าเจ้าทำอะไรไว้
เจ้าเป็นเหมือนอูฐสาวที่คึกคะนองซึ่งวิ่งไปมาอย่างไร้จุดหมาย
24 เหมือนลาป่าซึ่งคุ้นกับที่กันดารทำจมูกฟุดฟิดเพราะอยากผสมพันธุ์
เมื่อลาป่าติดสัด ใครจะห้ามมันได้?
คนที่อยากเจอมันไม่ต้องตามหาให้เหนื่อย
เมื่อถึงฤดูที่มันผสมพันธุ์ พวกเขาก็จะเจอมันเอง
25 อย่าปล่อยให้เท้าของเจ้าเปลือยเปล่าและอย่าปล่อยให้คอเจ้าแห้ง
แต่เจ้าบอกว่า ‘ไม่ได้!+
ฉันหลงรักคนแปลกหน้า*เข้าแล้ว+และฉันจะตามพวกเขาไป’+
26 พวกอิสราเอลถูกทำให้อับอายเหมือนขโมยที่อับอายเมื่อถูกจับได้ทั้งพวกกษัตริย์ เจ้านายปุโรหิต และผู้พยากรณ์ของพวกเขา+
27 พวกเขาพูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นพ่อฉัน’+
และพูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดฉัน’
แต่พวกเขาหันหลังให้เราและไม่มองเราเลย+
แล้วเมื่อเจอภัยพิบัติพวกเขาก็จะพูดว่า‘ช่วยพวกเราด้วย!’+
28 พระที่เจ้าทำไว้อยู่ไหนล่ะ?+
ถ้าพระพวกนั้นช่วยได้ ก็ให้มาช่วยเจ้าเวลาเจอภัยพิบัติสิยูดาห์ เจ้ามีพระมากพอ ๆ กับเมืองของเจ้าแล้วนะ+
29 พระยะโฮวาพูดว่า ‘ทำไมเจ้าถึงสู้กับเราอยู่เรื่อย?
ทำไมเจ้าทุกคนกบฏต่อเรา?’+
30 เราตีพวกลูกชายของเจ้า แต่ไม่เกิดประโยชน์อะไร+
พวกเขาไม่ยอมรับการแก้ไข+เจ้าฆ่าพวกผู้พยากรณ์ของเจ้าด้วยดาบ+เหมือนสิงโตที่ออกล่าเหยื่อ
31 พวกเจ้าที่เป็นคนรุ่นนี้ ขอให้ใคร่ครวญคำพูดของพระยะโฮวา
เรากลายเป็นเหมือนที่กันดารและแผ่นดินที่มืดมนสำหรับอิสราเอลไปแล้วหรือ?
ทำไมประชาชนของเราจึงพูดว่า ‘พวกเราจะไปไหนมาไหนอย่างที่อยากไป
พวกเราจะไม่มาหาพระองค์อีกแล้ว’?+
32 หญิงสาวบริสุทธิ์จะลืมเครื่องประดับได้หรือ?เจ้าสาวจะลืมสายรัดเอว*ได้หรือ?
แต่ประชาชนของเราลืมเราไปตั้งนานแล้ว+
33 เจ้าหาความรักได้เก่งเหลือเกิน!
เจ้าฝึกทำชั่วจนชำนาญ+
34 แม้แต่เสื้อผ้าของเจ้าก็เปื้อนเลือดคนจนที่ไร้ความผิด+ที่พวกเขาถูกฆ่าไม่ใช่เพราะบุกเข้าบ้านคนอื่นเรายังเห็นรอยเลือดของพวกเขาเต็มเสื้อผ้าของเจ้า+
35 แต่เจ้าบอกว่า ‘ฉันไม่มีความผิด
พระองค์คงไม่โกรธฉันแล้วแน่ ๆ’
ตอนนี้เราจึงจะพิพากษาเจ้า
เพราะเจ้าบอกว่า ‘ฉันไม่ได้ทำผิด’
36 ทำไมเจ้าคิดว่าการที่เจ้าเปลี่ยนใจบ่อย ๆ เป็นเรื่องเล็กน้อย?
เจ้าจะต้องอับอายเพราะอียิปต์+เหมือนที่เจ้าเคยอับอายเพราะอัสซีเรีย+
37 เพราะอย่างนี้ เจ้าจะกุมหัวออกไปด้วยความอับอาย+เพราะพระยะโฮวาไม่ยอมรับคนที่เจ้าไว้ใจพวกเขาจะไม่ช่วยให้เจ้าประสบความสำเร็จ”
เชิงอรรถ
^ หรือ “มีความรักที่มั่นคง”
^ หรือ “หมู่เกาะ”
^ หรือ “เจาะ” อาจเป็นการเจาะลงไปในหิน
^ หรือ “เมมฟิส”
^ แปลตรงตัวว่า “กินบนหัวของเจ้า”
^ คือ แม่น้ำยูเฟรติส
^ คือ แม่น้ำที่แยกมาจากแม่น้ำไนล์
^ หรือ “ด่าง”
^ หรือ “เทวรูปของคนต่างชาติ”
^ หรือ “ผ้าคาดเอวของชุดแต่งงาน”