วิวรณ์ถึงยอห์น 16:1-21
16 แล้วผมก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากที่ศักดิ์สิทธิ์+พูดกับทูตสวรรค์ 7 องค์นั้นว่า “ไปเทขันที่ใส่ความโกรธของพระเจ้าทั้ง 7 ใบลงบนโลก”+
2 ทูตสวรรค์องค์ที่หนึ่งจึงออกไปเทขันของเขาลงบนโลก+ แล้วผู้คนที่มีเครื่องหมายของสัตว์ร้าย+และกราบไหว้รูปปั้นของมัน+ก็เกิดแผลเปื่อยร้ายแรงที่เจ็บปวดทั่วทั้งตัว+
3 ทูตสวรรค์องค์ที่สองเทขันลงบนทะเล+ แล้วทะเลก็กลายเป็นเลือด+เหมือนเลือดคนตาย และสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในทะเลก็ตายหมด+
4 ทูตสวรรค์องค์ที่สามเทขันลงบนแม่น้ำและน้ำพุต่าง ๆ+ แล้วน้ำในที่เหล่านั้นก็กลายเป็นเลือด+
5 ผมได้ยินทูตสวรรค์ที่มีอำนาจเหนือน้ำพูดว่า “พระเจ้าของเรา พระองค์มีชีวิตอยู่ตอนนี้ มีชีวิตอยู่ในอดีต+ และเป็นผู้ภักดี+ พระองค์ทำถูกต้องแล้วที่ตัดสินอย่างนี้+
6 เพราะพวกเขาทำให้พวกผู้บริสุทธิ์และผู้พยากรณ์ต้องหลั่งเลือด+ พระองค์จึงให้พวกเขาดื่มเลือด+ ซึ่งก็สมควรแล้ว”+
7 แล้วผมได้ยินแท่นบูชาพูดว่า “พระยะโฮวา*พระเจ้าผู้มีพลังอำนาจสูงสุด+ พระองค์พิพากษาอย่างถูกต้องและยุติธรรม”+
8 ทูตสวรรค์องค์ที่สี่เทขันลงบนดวงอาทิตย์+ ทำให้ดวงอาทิตย์มีอำนาจที่จะเผาผู้คนด้วยไฟจนไหม้เกรียม
9 ผู้คนก็ถูกเผาด้วยความร้อนจัดจนไหม้เกรียม แต่พวกเขาก็ยังหมิ่นประมาทชื่อของพระเจ้าผู้มีอำนาจทำให้เกิดภัยพิบัติเหล่านี้ พวกเขาไม่ยอมกลับใจมายกย่องสรรเสริญพระองค์
10 ทูตสวรรค์องค์ที่ห้าเทขันลงบนบัลลังก์ของสัตว์ร้ายนั้น แล้วอาณาจักรของมันก็มืดไป+ และผู้คนเริ่มกัดลิ้นของตัวเองเพราะความเจ็บปวด
11 พวกเขาหมิ่นประมาทพระเจ้าในสวรรค์เพราะพวกเขาเจ็บปวดและเป็นแผลเปื่อย และพวกเขาไม่ได้กลับใจจากการกระทำของตัวเอง
12 ทูตสวรรค์องค์ที่หกเทขันลงบนแม่น้ำใหญ่ชื่อยูเฟรติส+ แล้วน้ำในแม่น้ำนั้นก็แห้งไป+ ซึ่งเป็นการเตรียมทางไว้สำหรับกษัตริย์*+ที่มาจากทิศตะวันออก
13 และผมก็เห็นถ้อยคำที่เกิดจากการดลใจ 3 อย่างที่ไม่สะอาด ถ้อยคำพวกนั้นดูเหมือนกบและออกมาจากปากพญานาค+ ปากสัตว์ร้าย และปากผู้พยากรณ์เท็จ
14 ที่จริง ถ้อยคำพวกนั้นเป็นถ้อยคำที่พวกปีศาจดลใจให้พูดและทำให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ+ ถ้อยคำพวกนั้นไปถึงกษัตริย์ทั่วโลก เพื่อให้พวกเขามารวมตัวกันสำหรับสงคราม+ในวันใหญ่ของพระเจ้าผู้มีพลังอำนาจสูงสุด+
15 แล้วมีเสียงพูดว่า “ระวังให้ดี ผมจะมาเหมือนขโมย+ คนที่ตื่นตัวอยู่เสมอและรักษาเสื้อคลุมไว้ก็มีความสุข+ เขาจะได้ไม่ต้องเดินเปลือยกายและไม่ต้องอับอายต่อหน้าคนอื่น”+
16 แล้วถ้อยคำพวกนั้นก็ทำให้กษัตริย์ทั่วโลกมารวมตัวกันในที่ที่มีชื่อภาษาฮีบรูว่า อาร์มาเกดโดน*+
17 ทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดเทขันลงบนอากาศ แล้วมีเสียงดังมาจากบัลลังก์ในที่ศักดิ์สิทธิ์ว่า+ “สำเร็จแล้ว”
18 แล้วก็เกิดฟ้าแลบ เสียงพูด เสียงฟ้าร้อง และแผ่นดินไหวครั้งใหญ่อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนตั้งแต่มีมนุษย์บนโลก+ เป็นแผ่นดินไหวที่กินบริเวณกว้างและรุนแรงมากจริง ๆ
19 เมืองใหญ่นั้น+ก็แยกเป็น 3 ส่วน เมืองในประเทศต่าง ๆ ก็พังพินาศ และพระเจ้าไม่ลืมการกระทำของเมืองบาบิโลนใหญ่+ จึงยื่นถ้วยเหล้าองุ่นที่หมายถึงความโกรธจัดของพระองค์ให้เมืองนั้นดื่ม+
20 เกาะทุกเกาะก็หายวับไป ภูเขาต่าง ๆ ก็ไม่มีเหลือเลย+
21 มีลูกเห็บห่าใหญ่ตกจากฟ้าใส่ผู้คน+ แต่ละก้อนหนักประมาณ 1 ตะลันต์* ผู้คนก็พากันหมิ่นประมาทพระเจ้าเพราะภัยพิบัติที่เกิดจากลูกเห็บ+ครั้งนี้ร้ายแรงจริง ๆ
เชิงอรรถ
^ ดูภาคผนวก ก5
^ คำภาษากรีกที่แปลว่า “กษัตริย์” ในข้อนี้เป็นรูปพหูพจน์
^ ภาษากรีกคือ ฮาร์มาเกโดน มาจากคำภาษาฮีบรูที่แปลว่า “ภูเขาเมกิดโด”
^ 1 ตะลันต์ของกรีกหนักเท่ากับ 20.4 กก. ดูภาคผนวก ข14