เขต​แดน​ที่​รวม​นครรัฐ​ต่าง​ ๆ ​เข้า​ไว้​ด้วย​กัน​โดย​มี​ความ​สัมพันธ์​กัน​ใน​ระดับ​หนึ่ง เขต​แดน​นี้​ทอด​ยาว​ตลอด​ชายฝั่ง​ด้าน​ตะวัน​ออก​ของ​ทะเล​เมดิเตอร์เรเนียน​สมัย​โบราณ ที่​ตั้ง​ของ​ฟีนิเซีย​แบบ​คร่าว​ ๆ ​คือ​ประเทศ​เลบานอน​ใน​ปัจจุบัน​รวม​ถึง​บาง​ส่วน​ของ​ซีเรีย​กับ​อิสราเอล ตอน​แรก​เมือง​ที่​สำคัญ​ที่​สุด​ของ​ฟีนิเซีย​คือ​ไซดอน แต่​ตอน​หลัง​เมือง​ไทระ​ซึ่ง​เคย​เป็น​เมือง​ขึ้น​ของ​ไซดอน​กลับ​มี​ความ​สำคัญ​มาก​กว่า

พระ​คัมภีร์​บอก​ว่า​ชาว​ไซดอน​เป็น​ลูก​หลาน​ของ​โนอาห์​ที่​สืบ​เชื้อ​สาย​มา​จาก​ฮาม คานาอัน และ​ไซดอน (ปฐก 10:1, 6, 15, 18, 19) ชาว​ไซดอน​เรียก​แผ่นดิน​ของ​พวก​เขา​ว่า​คานาอัน​และ​นับถือ​ศาสนา​ของ​คานาอัน ภาย​หลัง​ชาว​กรีก​เรียก​ที่​นั่น​ว่า​ฟีนิเซีย หลาย​ครั้ง​พระ​คัมภีร์​ใช้​คำ​ว่า​ฟีนิเซีย คานาอัน และ​ไซดอน เพื่อ​หมาย​ถึง​ดินแดน​เดียว​กัน (ยชว 13:6; วนฉ 1:32; กจ 21:2) ต่อ​มา ตัว​อักษร​ของ​ชาว​ฟีนิเซีย​ซึ่ง​คล้าย​กัน​มาก​กับ​ตัว​อักษร​ฮีบรู​โบราณ​ก็​กลาย​มา​เป็น​พื้น​ฐาน​ของ​ตัว​อักษร​กรีก​และ​ละติน เนื่อง​จาก​ชาว​ฟีนิเซีย​เชี่ยวชาญ​ใน​การ​ต่อ​เรือ​และ​เป็น​นัก​เดิน​เรือ​ที่​เก่ง​มาก พวก​เขา​จึง​เป็น​นัก​ค้า​ขาย​ทาง​ทะเล​ที่​มี​ชื่อเสียง​ใน​สมัย​โบราณ ซึ่ง​แล่น​เรือ​ไป​ไกล​จน​ถึง​สุด​ขอบ​โลก​ใน​สมัย​นั้น—อสค 27:1-9

ชาว​ฟีนิเซีย​เคย​ถูก​ปกครอง​โดย​อัสซีเรีย บาบิโลน เปอร์เซีย และ​กรีซ ต่อ​มา​โรม​พิชิต​ดินแดน​นี้​ได้​ใน​ปี 64 ก่อน ค.ศ. และ​ใน​ศตวรรษ​แรก​ฟีนิเซีย​กลาย​เป็น​ส่วน​หนึ่ง​ของ​แคว้น​ซีเรีย​ที่​อยู่​ใต้​การ​ปกครอง​ของ​โรม ประวัติศาสตร์​ของ​ฟีนิเซีย​และ​เมือง​สำคัญ​ต่าง​ ๆ ​ของ​ดินแดน​นี้​เน้น​ให้​เห็น​ความ​ถูก​ต้อง​แม่นยำ​ของ​คำ​พยากรณ์​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล—อสย 23:1-14; ยรม 25:17, 22, 27; อสค 26:3, 4