ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

คุณรู้ไหม?

คุณรู้ไหม?

คุณ​รู้​ไหม?

มด​สะสม​อาหาร​ใน​ฤดู​ร้อน​และ​รวบ​รวม​เสบียง​ใน​ฤดู​เกี่ยว​จริง ๆ ไหม?

สุภาษิต 6:6-8 กล่าว​ว่า “ไป​ดู​มด​ซิ, เจ้า​ขี้​เกียจ; จง​พิจารณา​ทาง​ทั้ง​หลาย​ของ​มัน, และ​จง​ฉลาด​ขึ้น; มัน​ไม่​มี​หัวหน้า, ผู้​กำกับ​การ, หรือ​ผู้​ปกครอง. ถึง​กระนั้น​มัน​ก็​ยัง​สะสม​อาหาร​ไว้​เมื่อ​ฤดู​ร้อน, และ​รวบ​รวม​เสบียง​ของ​มัน​ไว้​เมื่อ​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว.”

มด​บาง​ชนิด​สะสม​อาหาร​จริง ๆ. ดู​เหมือน​ว่า​มด​ที่​โซโลมอน​กล่าว​ถึง​และ​เป็น​ชนิด​ที่​พบ​ได้​มาก​ที่​สุด​ใน​ประเทศ​อิสราเอล​ทุก​วัน​นี้​คือ มด​นัก​เก็บ​เกี่ยว (Messor semirufus).

หนังสือ​อ้างอิง​เล่ม​หนึ่ง​กล่าว​ว่า “มด​ที่​เก็บ​เกี่ยว​อาหาร​จะ​ออก​จาก​รัง​ใน​ช่วง​ที่​อากาศ​ดี​เพื่อ​ไป​หา​อาหาร . . . [และ] ใน​ช่วง​หลาย​เดือน​ที่​อากาศ​ร้อน​ของ​แต่​ละ​ปี​มัน​จะ​สะสม​เมล็ด​พืช.” พวก​มัน​อาจ​เก็บ​เมล็ด​พืช​จาก​ต้น​หรือ​ไม่​ก็​เก็บ​จาก​พื้น​ดิน. มด​ชนิด​นี้​สร้าง​รัง​ของ​มัน​อยู่​ใต้​ดิน​ใกล้​กับ​ทุ่ง​นา, ยุ้ง​ฉาง, หรือ​ลาน​นวด​ข้าว ซึ่ง​เป็น​แหล่ง​ที่​จะ​หา​เมล็ด​พืช​ได้​ง่าย.

มด​เหล่า​นี้​จะ​เก็บ​อาหาร​ที่​มัน​หา​มา​ได้​ไว้​ใน​รัง​ซึ่ง​แบ่ง​เป็น​ห้อง​เตี้ย ๆ แบน ๆ กระจาย​กัน​อยู่​โดย​มี​ทาง​เชื่อม​ต่อ​กัน. ห้อง​เก็บ​เสบียง​ของ​พวก​มัน​อาจ​มี​เส้น​ผ่า​ศูนย์กลาง​ถึง 12 เซนติเมตร​และ​สูง 1 เซนติเมตร. กล่าว​กัน​ว่า เสบียง​ที่​เก็บ​ไว้​มาก​มาย​ใน​รัง​ของ​มด​นัก​เก็บ​เกี่ยว​นี้​สามารถ​เลี้ยง​พวก​มัน “ได้​นาน​กว่า 4 เดือน​โดย​ไม่​ต้อง​ออก​ไป​หา​อาหาร​หรือ​น้ำ​เลย.”

พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ของ​กษัตริย์​มี​บทบาท​หน้า​ที่​อะไร?

นะเฮมยา​เป็น​พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ของ​กษัตริย์​อาร์ทาเซอร์เซส​แห่ง​เปอร์เซีย. (นะเฮมยา 1:11) ใน​ราชสำนัก​แถบ​ตะวัน​ออก​กลาง​สมัย​โบราณ พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ของ​กษัตริย์​ไม่​ใช่​คน​รับใช้​ที่​ต่ำต้อย. ตรง​กัน​ข้าม เขา​เป็น​ข้าราชสำนัก​ชั้น​สูง. วรรณกรรม​กรีก​โรมัน​และ​ภาพ​วาด​มาก​มาย​เกี่ยว​กับ​พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ใน​สมัย​โบราณ​ทำ​ให้​เรา​ได้​ข้อ​สรุป​หลาย​อย่าง​เกี่ยว​กับ​บทบาท​หน้า​ที่​ของ​นะเฮมยา​ใน​ราชสำนัก​เปอร์เซีย.

พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​จะ​ชิม​เหล้า​องุ่น​ก่อน​ถวาย​เพื่อ​ป้องกัน​ไม่​ให้​กษัตริย์​ถูก​วาง​ยา​พิษ. พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​จึง​เป็น​คน​ที่​กษัตริย์​ไว้​วางใจ​มาก​ที่​สุด. นัก​ประวัติศาสตร์​เอดวิน เอ็ม. ยามาอุชิ กล่าว​ว่า “เนื่อง​จาก​มี​การ​วาง​แผน​ลอบ​ปลง​พระ​ชนม์​บ่อย​ครั้ง​ใน​ราชสำนัก​ของ​อาคีเมนิด [เปอร์เซีย] จึง​จำเป็น​อย่าง​ยิ่ง​ที่​ต้อง​มี​ข้าราชสำนัก​ที่​ไว้​วางใจ​ได้.” นอก​จาก​นี้ พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ดู​เหมือน​เป็น​ที่​โปรดปราน​ของ​กษัตริย์​และ​มี​อิทธิพล​ต่อ​กษัตริย์​ไม่​น้อย​ที​เดียว. การ​ได้​รับใช้​กษัตริย์​อย่าง​ใกล้​ชิด​ทุก ๆ วัน​อาจ​ทำ​ให้​เขา​มี​อำนาจ​ที่​จะ​ตัดสิน​ว่า​ใคร​จะ​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​ได้.

การ​ที่​นะเฮมยา​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​สำคัญ​เช่น​นี้​อาจ​เป็น​เหตุ​ผล​ที่​คำ​ร้อง​ขอ​ของ​ท่าน​ที่​จะ​กลับ​ไป​ฟื้นฟู​กำแพง​กรุง​เยรูซาเลม​ได้​รับ​อนุญาต. นะเฮมยา​คง​ต้อง​เป็น​ผู้​ที่​กษัตริย์​โปรดปราน​มาก. พจนานุกรม ดิ แองเคอร์ ไบเบิล ให้​ข้อ​สังเกต​ว่า “กษัตริย์​ตอบ​เพียง​ว่า ‘นาน​เท่า​ไร​เจ้า​จึง​จะ​กลับ​มา?’ ”—นะเฮมยา 2:1-6

[แผน​ภาพ/ภาพ​หน้า 9]

ภาพ​นูน​ใน​ราชวัง​ของ​เปอร์เซีย​ที่​เพอร์เซโพลิส

[แผน​ภาพ]

(ดู​ราย​ละเอียด​ใน​วารสาร)

พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย

มกุฎราชกุมาร​เซอร์เซส

ดาระยาศ​มหาราช

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

© The Bridgeman Art Library International