คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
ทำไมหมายเลขบทและข้อในพระธรรมบทเพลงสรรเสริญจึงไม่เหมือนกันในฉบับแปลต่าง ๆ ของคัมภีร์ไบเบิล?
คัมภีร์ไบเบิลครบชุดฉบับแรกที่มีการแบ่งบทและข้อคือฉบับแปลภาษาฝรั่งเศสซึ่งจัดพิมพ์โดยโรแบร์ เอเตียนในปี 1553. อย่างไรก็ดี พระธรรมบทเพลงสรรเสริญดูเหมือนมีการแบ่งก่อนหน้านั้นเป็นเวลานาน เนื่องจากเป็นการรวบรวมเพลงสรรเสริญ หรือบทเพลงแต่ละบทที่ประพันธ์โดยหลายคน.
ดูเหมือนว่าตอนแรกพระยะโฮวาทรงบัญชาให้ดาวิดรวบรวมชุดบทเพลงสรรเสริญเพื่อใช้ในการนมัสการสาธารณะ. (1 โครนิกา 15:16-24) เข้าใจกันว่าเอษราซึ่งเป็นปุโรหิตและ “อาลักษณ์ชำนาญ” ในเวลาต่อมารวบรวมพระธรรมบทเพลงสรรเสริญทั้งเล่มให้เป็นรูปแบบดังที่มีอยู่ในปัจจุบัน. (เอษรา 7:6) เพราะฉะนั้น พระธรรมบทเพลงสรรเสริญจึงประกอบด้วยเพลงสรรเสริญเป็นบท ๆ อยู่แล้วในตอนที่มีการรวบรวมนั้น.
ในคำบรรยายที่อัครสาวกเปาโลกล่าว ณ ธรรมศาลาในเมืองอันทิโอก (ปิซิเดีย) ในการเดินทางเป็นมิชชันนารีครั้งแรกนั้น ท่านได้ยกจากพระธรรมบทเพลงสรรเสริญมากล่าวว่า “เหมือนมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์เพลงสดุดีที่สองว่า, ท่านเป็นบุตรของเรา, วันนี้เราได้เป็นบิดาของท่านแล้ว.” (กิจการ 13:33) ในคัมภีร์ไบเบิลสมัยปัจจุบัน ถ้อยคำดังกล่าวนี้ยังคงปรากฏในเพลงสรรเสริญบทที่สอง ข้อ 7. อย่างไรก็ดี มีความแตกต่างกันในหมายเลขบทและข้อของเพลงสรรเสริญหลายบทในคัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลต่าง ๆ. นี่เป็นเพราะฉบับแปลบางฉบับอาศัยข้อความภาษาฮีบรูของพวกมาโซเรต ขณะที่ฉบับแปลอื่นอาศัยฉบับกรีกเซปตัวจินต์ ซึ่งเป็นฉบับแปลข้อความภาษาฮีบรูที่แล้วเสร็จในศตวรรษที่สองก่อนสากลศักราช. ตัวอย่างเช่น ฉบับลาตินวัลเกต ซึ่งคัมภีร์ไบเบิลของคาทอลิกหลายฉบับได้แปลจากฉบับนี้ ใช้หมายเลขของบทเพลงสรรเสริญที่พบในฉบับเซปตัวจินต์ ขณะที่ฉบับแปลโลกใหม่ และฉบับอื่น ๆ ใช้หมายเลขของข้อความภาษาฮีบรู.
อะไรคือความแตกต่างโดยเฉพาะ? ต้นฉบับภาษาฮีบรูมีเพลงสรรเสริญทั้งหมด 150 บท. อย่างไรก็ดี ฉบับเซปตัวจินต์ รวมเพลงสรรเสริญบท 9 และ 10 ไว้ในบทเดียวกัน และเพลงสรรเสริญบท 114 กับ 115 อยู่ในบทเดียวกัน. นอกจากนี้ มีการแบ่งเพลงสรรเสริญบท 116 และ 147 เป็นเพลงละสองบท. ขณะที่จำนวนรวมทั้งหมดของบทเพลงสรรเสริญยังคงเหมือนเดิม หมายเลขตั้งแต่เพลงสรรเสริญบท 10 ไปจนถึงบท 146 ในฉบับเซปตัวจินต์ น้อยกว่าในต้นฉบับภาษาฮีบรูไปบทหนึ่ง. ด้วยเหตุนี้ เพลงสรรเสริญบทที่ 23 ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีจึงปรากฏเป็นบท 22 ในฉบับดูเอย์ เวอร์ชัน ซึ่งลอกเลียนหมายเลขบทของฉบับลาตินวัลเกต ซึ่งได้ลอกเลียนฉบับเซปตัวจินต์ มาอีกทอดหนึ่ง.
นอกจากนั้น หมายเลขข้อของเพลงสรรเสริญบางบทอาจแตกต่างกันไปในฉบับแปลต่าง ๆ ด้วย. เพราะเหตุใด? นี่เป็นเพราะฉบับแปลบางฉบับรับเอา “ธรรมเนียมของชาวยิวในการถือว่าข้อความจ่าหน้าเป็นข้อแรก” ดังที่ไซโคลพีเดีย ของแมกคลินทอกและสตรองก์กล่าวไว้ แต่ฉบับอื่นไม่ได้ทำเช่นนั้น. ที่จริง หากชื่อเรื่องหรือจ่าหน้าบทเพลงมีข้อความที่ยาว บ่อยครั้งมักถือว่าเป็นสองข้อ และหมายเลขข้อในบทเพลงสรรเสริญก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย.
