ใครจะไปสวรรค์?
คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิล
พระเจ้าเลือกคริสเตียนที่ซื่อสัตย์จำนวนหนึ่งให้ไปสวรรค์ หลังจากตายพวกเขาจะถูกปลุกให้มีชีวิตในสวรรค์ (1 เปโตร 1:3, 4) คนที่ถูกเลือกต้องรักษาความเชื่อให้เข้มแข็งและใช้ชีวิตในแบบที่สะอาดบริสุทธิ์ต่อ ๆ ไป เพื่อจะมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้รับชีวิตในสวรรค์—เอเฟซัส 5:5; ฟีลิปปี 3:12-14
พวกเขาจะไปทำอะไรในสวรรค์?
คนที่ไปสวรรค์จะเป็นกษัตริย์และปุโรหิตร่วมกับพระเยซูเป็นเวลา 1,000 ปี (วิวรณ์ 5:9, 10; 20:6) พวกเขาจะเป็น “ฟ้าสวรรค์ใหม่” คือคณะรัฐบาลในสวรรค์ และจะปกครอง “โลกใหม่” คือสังคมมนุษย์ที่อยู่บนโลกและช่วยฟื้นฟูมนุษย์ทุกคนให้กลับมาเป็นคนดีอย่างที่พระเจ้าตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก—อิสยาห์ 65:17; 2 เปโตร 3:13
คนที่จะไปสวรรค์มีจำนวนเท่าไร?
คัมภีร์ไบเบิลบอกชัดเจนว่ามีคน 144,000 คนที่จะถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตายและมีชีวิตในสวรรค์ (วิวรณ์ 7:4) นิมิตในวิวรณ์ 14:1-3 อัครสาวกยอห์นเห็น “ลูกแกะของพระเจ้ายืนอยู่บนภูเขาศิโยน และมีคน 144,000 คนอยู่กับท่าน” ในนิมิตนี้ “ลูกแกะ” หมายถึงพระเยซูที่ถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตาย (ยอห์น 1:29; 1 เปโตร 1:19) “ภูเขาศิโยน” หมายถึงตำแหน่งสูงส่งที่พระเยซูกับ 144,000 คนได้รับในสวรรค์—สดุดี 2:6; ฮีบรู 12:22
คนที่ “พระเจ้าเรียกและเลือกไว้” ให้ปกครองร่วมกับพระคริสต์ในรัฐบาลสวรรค์ยังถูกเรียกว่า “แกะฝูงเล็ก” ด้วย (วิวรณ์ 17:14; ลูกา 12:32) นี่แสดงว่าพวกเขาจะมีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับแกะทั้งฝูงของพระเยซู—ยอห์น 10:16
ความเชื่อผิด ๆ เกี่ยวกับคนที่จะไปสวรรค์
บางคนเชื่อว่า คนดีทุกคนไปสวรรค์
ความจริงคือ พระเจ้าสัญญาว่าคนดีส่วนใหญ่จะมีชีวิตตลอดไปบนโลก—สดุดี 37:11, 29, 34
พระเยซูบอกว่า “ไม่มีใครเคยขึ้นสวรรค์” (ยอห์น 3:13) การที่พระเยซูพูดอย่างนี้แสดงว่าคนดีที่ตายไปก่อนท่าน เช่น อับราฮัม โมเสส โยบ และดาวิดไม่ได้ไปสวรรค์ (กิจการ 2:29, 34) แต่พวกเขามีความหวังว่าจะได้รับการปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตายเพื่ออยู่บนโลก—โยบ 14:13-15
การฟื้นขึ้นจากตายเพื่อไปสวรรค์เรียกว่า “ฟื้นขึ้นจากตายอันดับแรก” (วิวรณ์ 20:6) นี่หมายความว่าจะมีการฟื้นขึ้นจากตายอันดับต่อไป ซึ่งก็คือการฟื้นขึ้นจากตายเพื่ออยู่บนโลก
คัมภีร์ไบเบิลสอนว่าเมื่อรัฐบาลของพระเจ้าปกครอง “ความตายจะไม่มีอีกต่อไป” (วิวรณ์ 21:3, 4) คำสัญญานี้ใช้ได้กับโลกเท่านั้น เพราะไม่เคยมีความตายในสวรรค์
บางคนเชื่อว่า มนุษย์ทุกคนเลือกได้เองว่าอยากมีชีวิตในสวรรค์หรือบนโลก
ความจริงคือ พระเจ้าเป็นผู้กำหนดว่าคริสเตียนที่ซื่อสัตย์คนไหนจะได้ “รางวัล นั่นก็คือชีวิตในสวรรค์ตามที่พระเจ้าเรียก” (ฟีลิปปี 3:14) ไม่ว่าเราอยากจะไปสวรรค์แค่ไหน ถ้าพระเจ้าไม่เลือกก็ไปสวรรค์ไม่ได้—มัทธิว 20:20-23
บางคนเชื่อว่า ชีวิตตลอดไปบนโลกด้อยกว่าชีวิตในสวรรค์ เพราะคนที่ได้อยู่บนโลกคือคนที่ไม่สมควรจะไปสวรรค์
ความจริงคือ พระเจ้าเรียกคนที่จะอยู่ตลอดไปบนโลกว่า “ประชาชนของเรา” “คนที่เราเลือกไว้” และ ‘คนที่พระยะโฮวาอวยพร’ (อิสยาห์ 65:21-23) พวกเขาจะมีสิทธิพิเศษทำให้ความประสงค์แรกเดิมของพระเจ้าเป็นจริง คือมีมนุษย์สมบูรณ์อยู่ในโลกที่เป็นอุทยานตลอดไป—ปฐมกาล 1:28; สดุดี 115:16; อิสยาห์ 45:18
บางคนเชื่อว่า จำนวน 144,000 ในหนังสือวิวรณ์เป็นแค่สัญลักษณ์ ไม่ใช่จำนวนคนที่จะไปสวรรค์จริง ๆ
ความจริงคือ ถึงแม้ว่าหนังสือวิวรณ์จะมีตัวเลขที่เป็นสัญลักษณ์อยู่มากมาย แต่ตัวเลขบางตัวก็เป็นจำนวนจริง ๆ เช่น “ชื่ออัครสาวก 12 คนของลูกแกะของพระเจ้า” (วิวรณ์ 21:14) ลองมาดูหลักฐานที่ทำให้สรุปได้ว่าจำนวน 144,000 คนเป็นจำนวนจริง ๆ ไม่ใช่สัญลักษณ์
วิวรณ์ 7:4 บอกว่า “คนที่ถูกประทับตรา [หรือได้รับการรับรองว่าได้ไปสวรรค์] มีจำนวน 144,000 คน” แต่ถัดมาอีกไม่กี่ข้อมีการพูดถึงคนอีกกลุ่มหนึ่งคือ “ชนฝูงใหญ่ที่ไม่มีใครนับจำนวนได้” ซึ่ง “ชนฝูงใหญ่” นี้ก็ได้รับความรอดจากพระเจ้าเหมือนกัน (วิวรณ์ 7:9, 10) ถ้าจำนวน 144,000 เป็นสัญลักษณ์หมายถึงจำนวนมากมายไม่จำกัดอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง a
นอกจากนี้ หนังสือวิวรณ์อธิบายว่าคน 144,000 คน “ถูกซื้อจากท่ามกลางมนุษย์เป็นผลแรก” (วิวรณ์ 14:4) คำว่า “ผลแรก” หมายถึงส่วนเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งที่ถูกคัดออกมาจากผลทั้งหมด ซึ่งเป็นคำที่เหมาะจะใช้กับคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่ถูกเลือกให้ไปปกครองในสวรรค์ร่วมกับพระเยซูเพื่อดูแลประชาชนบนโลกซึ่งมีมากมายจนระบุจำนวนไม่ได้—วิวรณ์ 5:10
a ศาสตราจารย์โรเบิร์ต แอล. โทมัส อธิบายเกี่ยวกับจำนวน 144,000 ในวิวรณ์ 7:4 ว่า “นี่เป็นจำนวนที่จำกัด ซึ่งตรงกันข้ามกับจำนวนที่ไม่จำกัดในวิวรณ์ 7:9 ถ้าจะถือว่าตัวเลขนี้เป็นสัญลักษณ์ ก็คงไม่มีตัวเลขไหนในหนังสือวิวรณ์เป็นจำนวนจริง ๆ ได้เลย”—วิวรณ์ 1-7; An Exegetical Commentary หน้า 474