การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การจัดการสารน้ำและปริมาตรอย่างเหมาะสม

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

• การทำให้ชาเฉพาะจุด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการกับภาวะโลหิตจางหลังผ่าตัด

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการเกิดเลือดออกในปริมาณมาก

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การรักษาโดยใช้เทคนิคและวิธีหลายอย่างร่วมกัน ใช้บุคลากรจากหลายสาขา มีการวางแผนรอบคอบ และรักษาให้เหมาะกับผู้ป่วยแต่ละราย

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

• ยาหรือสารอื่น

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การป้องกันภาวะโลหิตจางและภาวะเกล็ดเลือดต่ำที่เกิดจากการใช้ยา

การเพิ่มประสิทธิภาพการขนส่งออกซิเจนให้ได้มากที่สุดและการลดปริมาณออกซิเจนที่ร่างกายนำไปใช้ให้น้อยที่สุด

กลยุทธ์การควบคุมความเสียหาย

การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

การจัดการภาวะโลหิตจาง

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการเกิดเลือดออกในปริมาณมาก

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินทางเศรษศาสตร์ทั่วไป

การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

ศัลยกรรมหัวใจหลอดเลือดและทรวงอก

การดูแลผู้ป่วยหนักและวิกฤต

โลหิตวิทยา

มะเร็งวิทยา

ศัลยกรรมกระดูกและข้อ

ศัลยกรรมระบบทางเดินปัสสาวะ

ภาวะที่ทำให้เกิดการบาดเจ็บ

ศัลยกรรมช่องปาก ขากรรไกรและใบหน้า

ศัลยกรรมทั่วไป

สูติศาสตร์

เวชศาสตร์ทารกแรกเกิด

การประเมินผู้ป่วยก่อนรักษาและการประเมินความเสี่ยงของการให้เลือด

การวางแผนก่อนรักษาและการช่วยผู้ป่วยให้มีสภาพพร้อมที่สุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจาง

• ยากระตุ้นการสร้างเม็ดเลือดแดง

• การให้ธาตุเหล็กทางหลอดเลือดดำ

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

การอุดหลอดเลือด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

การจัดการกับภาวะเม็ดเลือดขาวต่ำ (Neutropenia)

การรักษาผู้ป่วยหนักด้วยทางเลือกอื่นโดยไม่ใช้เลือด

การให้เคมีบำบัดโดยปรับให้เหมาะสมกับแต่ละคน (ปรับขนาดยาหรือชะลอการให้ยา)

การปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิตโดยไม่ใช้เลือด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

ระวังการเสียเลือดจากสาเหตุอื่นๆที่ไม่ใช่การวินิจฉัยโรค

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการเกิดเลือดออกในปริมาณมาก

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

การอุดหลอดเลือด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

วิธีรักษาแบบที่ทำให้เกิดแผลน้อยที่สุด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

• การทำให้ชาเฉพาะจุด

การเก็บกู้เลือดหลังการผ่าตัด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

การอุดหลอดเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• เดสโมเพรสซิน

• ยาหรือสารอื่น

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

การจัดการกับภาวะโลหิตจางหลังผ่าตัด

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การจัดการสารน้ำและปริมาตรอย่างเหมาะสม

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

• การทำให้ชาเฉพาะจุด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการกับภาวะโลหิตจางหลังผ่าตัด

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการเกิดเลือดออกในปริมาณมาก

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลทางคลินิก

การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

ระวังการเสียเลือดจากสาเหตุอื่นๆที่ไม่ใช่การวินิจฉัยโรค

การอุดหลอดเลือด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

วิธีรักษาแบบที่ทำให้เกิดแผลน้อยที่สุด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การจัดการสารน้ำและปริมาตรอย่างเหมาะสม

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

• การไพรมิ่งเครื่องโดยใช้เลือดของผู้ป่วยเอง

• การขจัดน้ำออกจากเลือด

• การย่อขนาดการทำ Cardiopulmonary Bypass

การเก็บกู้เลือดหลังการผ่าตัด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการกับภาวะโลหิตจางหลังผ่าตัด

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

สภาพการณ์ที่มีทรัพยากรจำกัด

ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการเกิดเลือดออกในปริมาณมาก

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินก่อนคลอด การเตรียมความพร้อมของโรงพยาบาล และประสบการณ์ทางคลีนิก

การรักษาโดยใช้เทคนิคและวิธีหลายอย่างร่วมกัน ใช้บุคลากรจากหลายสาขา มีการวางแผนรอบคอบ และรักษาให้เหมาะกับผู้ป่วยแต่ละราย

การจัดการภาวะโลหิตจาง

• ระหว่างการเริ่มตั้งครรภ์

• ระหว่างการตั้งครรภ์ในไตรมาสที่สาม

• การหนีบสายสะดือช้าเพื่อป้องกันภาวะโลหิตจางในทารกแรกเกิด

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

การยับยั้งหรือชะลอการคลอดก่อนกำหนด

การเร่งให้ปอดของทารกในครรภ์เจริญเติบโตเต็มที่สำหรับหญิงที่เสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนด

การอุดเส้นเลือดไว้ล่วงหน้าเพื่อป้องกันเลือดออกในช่วงการผ่าตัด

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

การดูแลการคลอดระยะที่สามแบบแอคทีฟ

สารกระตุ้นการบีบตัวของมดลูก

การผ่าตัดเพื่อควบคุมภาวะตกเลือดหลังคลอด

การกระทำเพื่อยื้อเวลา

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดเพื่อดูอาการตกเลือดหลังคลอด

การผ่าตัดมดลูกออกถ้ามีการตกเลือดอย่างต่อเนื่อง

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการกับภาวะโลหิตจางหลังคลอด

การเพิ่มความสามารถในการทนต่อสภาวะโลหิตจางของคนไข้ให้ได้มากที่สุด

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ตัวช่วยเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนของทารกแรกเกิดและมารดา

สภาพการณ์ที่มีทรัพยากรจำกัด

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

ก่อนถึงโรงพยาบาล

• การควบคุมภาวะเลือดออกอย่างเต็มที่

• การจัดการกับภาวะช็อก

• รีบเดินทางไปโรงพยาบาลที่สามารถรักษาได้

การควบคุมและการแก้ฤทธิ์ของยาต้านการแข็งตัวของเลือด

การอุดเส้นเลือดแดงทันทีหรือการใช้เครื่องมืออุดกั้นหลอดเลือด

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

• ปัจจัยการแข็งตัวของเลือดแบบเข้มข้น

• เดสโมเพรสซิน

• ทดสอบการแข็งตัวของเลือดเพื่อระบุว่าเป็นการตกเลือดจากการผ่าตัดหรือจากความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด

การจัดการกับอุณหภูมิ (ป้องกันไม่ให้ร่างกายผู้ป่วยอุณหภูมิต่ำ)

การเพิ่มประสิทธิภาพการขนส่งออกซิเจนให้ได้มากที่สุด

การให้สารน้ำเพื่อกู้ชีพโดยยอมให้ความดันโลหิตอยู่ในระดับต่ำ

กลยุทธ์การควบคุมความเสียหาย

การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

การจัดการภาวะโลหิตจางในช่วงต้น

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจาง

ภาวะโลหิตจางจากการแพ้ภูมิตนเอง

โลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก

โรคโลหิตจางจากไขกระดูกฝ่อ

การจัดการกับภาวะเม็ดเลือดขาวต่ำ (Neutropenia)

การจัดการกับภาวะเกล็ดเลือดต่ำ

โรคเกล็ดเลือดต่ำจากภูมิคุ้มกัน

ภาวะหลอดเลือดเล็กๆในร่างกายอุดตันและมีเกล็ดเลือดต่ำ (โรค Thrombotic Thrombocytopenic Purpura; TTP)

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• รีคอมบิแนนท์ แอคติเวเต็ด แฟคเตอร์ 7 (rFVIIa)

การรักษาด้วยวิธีการกรองพลาสมาแล้วนำเข้าสู่ร่างกาย แต่ใช้สารอื่นแทนพลาสมา

การจำกัดการเจาะเลือดเพื่อส่งตรวจโดยหลีกเลี่ยงภาวะโลหิตจางซึ่งมีสาเหตุจากแพทย์

การยอมให้ผู้ป่วยมีภาวะโลหิตจางโดยมีปริมาตรของเหลวปกติ

ผลทางคลินิก

ผลทางเศรษฐกิจ

การประเมินความเสี่ยงในการถ่ายเลือดในคนไข้ก่อนการผ่าตัด

การวางแผนก่อนการผ่าตัดและการทำให้คนไข้ได้รับประโยชน์สูงสุด

การใช้วิธีการหลายรูปแบบ การทำงานเป็นทีมสหวิชาชีพ และการเข้าถึงผู้ป่วยเป็นรายบุคคล

การจัดการภาวะโลหิตจางก่อนการผ่าตัดและการเพิ่มปริมาณเม็ดเลือดแดงให้ได้มากที่สุด

การอุดหลอดเลือด

เทคนิคทางศัลยกรรมโดยไม่เสียเลือด

การจัดการและการทำให้ขบวนการห้ามเลือดอยู่ในสภาวะที่เหมาะสม

• ยาต้านการละลายลิ่มเลือด

• เดสโมเพรสซิน

• ยาหรือสารอื่น

• วัสดุหรือสารที่ช่วยห้ามเลือดภายนอกหรือใช้เฉพาะที่

การจัดการกับเลือดของผู้ป่วยระหว่างการผ่าตัด

• การหมุนเวียนนำเม็ดเลือดแดงกลับมาใช้ใหม่

• การนำเลือดออกจากตัวผู้ป่วยทันทีก่อนผ่าตัดหรือระหว่างผ่าตัดแล้วให้สารน้ำเข้าไปแทนที่โดยรักษาปริมาตรของเหลวในร่างกายให้ปกติ

เทคนิคทางวิสัญญีวิทยาเพื่อไม่ให้เสียเลือด

• การจงใจลดความดันเลือด

ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของการถ่ายเลือด