3 Мӯсо 9:1-24
-
Ҳорун қурбониҳо меорад (1–24)
9 Дар рӯзи ҳаштум+ Мӯсо Ҳорун, писарони ӯ ва пирони Исроилро назди худ хонд.
2 Ӯ ба Ҳорун гуфт: «Барои худ гӯсолае барои қурбонии гуноҳ+ ва қӯчқоре барои қурбонии сӯхтанӣ бигир. Ту бояд гӯсолаву қӯчқори солимро гирифта, ба Яҳува пешкаш кунӣ.
3 Аммо ба исроилиён бигӯ: “Барои қурбонии гуноҳ нарбуз, барои қурбонии сӯхтанӣ гӯсолаву қӯчқори яксолаи солиме
4 ва барои қурбониҳои осоиштагӣ+ буққа ва қӯчқореро бигиред, то онҳоро ба ҳузури Яҳува қурбон кунед. Ҳамчунин ҳадияи ғаллаи+ бо равған омехтаро бигиред, зеро имрӯз Яҳува ба шумо намудор мешавад”».+
5 Онҳо он чиро, ки Мӯсо ба онҳо фармуд, назди хаймаи ҷомеъ оварданд. Сипас тамоми мардуми Исроил наздик шуда, дар ҳузури Яҳува истоданд.
6 Он гоҳ Мӯсо гуфт: «Ин аст он чӣ Яҳува ба шумо фармудааст, ки ба амал оред, то ҷалоли Яҳува ба шумо намудор шавад».+
7 Мӯсо ба Ҳорун гуфт: «Ба қурбонгоҳ наздик омада, қурбонии гуноҳ+ ва қурбонии сӯхтании худро биёр ва барои гуноҳҳои худ ва хонадонат товон бидеҳ.+ Ҳамчунин қурбонии халқро пешкаш кун+ ва барои гуноҳҳои онҳо товон бидеҳ,+ ҳамон тавре ки Яҳува фармудааст».
8 Ҳорун зуд ба қурбонгоҳ наздик омада, гӯсолаи қурбонии гуноҳро, ки барои худаш буд, сар бурид.+
9 Баъд писарони Ҳорун хунро ба ӯ доданд+ ва ӯ ангушти худро ба хун тар карда, ба шохҳои қурбонгоҳ молид, боқимондаи хунро бошад, ба бехи қурбонгоҳ рехт.+
10 Сипас ӯ аз қурбонии гуноҳ чарбу, гурдаҳо ва пардаи чарбуеро, ки бар ҷигар аст, ҷудо намуд ва бар қурбонгоҳ сӯзонда, дуд кард, ҳамон тавре ки Яҳува ба Мӯсо фармуда буд.+
11 Гӯшт ва пӯсти гӯсоларо бошад, берун аз хаймагоҳ бурда, сӯзонд.+
12 Баъд Ҳорун қурбонии сӯхтаниро сар бурид ва писаронаш хунро ба ӯ доданд ва ӯ онро гирдогирди қурбонгоҳ пошид.+
13 Онҳо ба ӯ қисмҳои қурбонии сӯхтаниро бо каллаи он доданд ва ӯ онҳоро бар қурбонгоҳ сӯзонда, дуд кард.
14 Баъд аз ин ӯ рӯдаву почаҳоро шушт ва онҳоро дар қурбонгоҳ ба болои қурбонии сӯхтанӣ гузошту сӯзонда, дуд кард.
15 Сипас Ҳорун қурбонии халқро пешкаш кард. Ӯ бузи қурбонии гуноҳро, ки барои халқ буд, гирифта, сар бурид ва бо он мисли қурбонии гуноҳи аввал амал кард.
16 Ӯ ҳамчунин қурбонии сӯхтаниро пешкаш намуд ва бо он мувофиқи дастур амал кард.+
17 Пас аз ин ӯ ҳадияи ғалларо+ пешкаш кард ва мушташро аз он пур намуду онро илова бар қурбонии сӯхтании саҳарӣ+ бар қурбонгоҳ сӯзонда, дуд кард.
18 Баъд Ҳорун буққа ва қӯчқори қурбонии осоиштагиро, ки барои халқ буд, сар бурид. Сипас писаронаш хунро ба ӯ доданд ва ӯ онро гирдогирди қурбонгоҳ пошид.+
19 Онҳо чарбуи буққа,+ дунбаи қӯчқор, чарбуеро, ки рӯдаҳоро мепӯшонад, гурдаҳо ва пардаи чарбуеро, ки бар ҷигар аст,+
20 гирифта, ҳамаи ин чарбуро бар синаи буққа ва бар синаи қӯчқор гузоштанд ва ӯ пас аз ин чарбуро бар қурбонгоҳ сӯзонда, дуд кард.+
21 Сина ва пойи рости ин чорпоёнро Ҳорун ба ҳузури Яҳува чун ҳадияи ҷунбониданӣ ин тарафу он тараф ҷунбонд, ҳамон тавре ки Мӯсо фармуда буд.+
22 Ҳорун пас аз овардани қурбонии гуноҳ, қурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳои осоиштагӣ дастони худро сӯйи халқ бардошта, онҳоро дуои нек кард+ ва аз қурбонгоҳ фаромад.
23 Сипас Мӯсову Ҳорун ба хаймаи ҷомеъ даромаданд ва аз он ҷо баромада, халқро дуои нек карданд.+
Баъд аз ин ҷалоли Яҳува ба тамоми халқ намудор гашт+
24 ва оташ аз ҷониби Яҳува фаромада,+ қурбонии сӯхтанӣ ва чарбуеро, ки бар қурбонгоҳ буд, фурӯ бурд. Вақте тамоми мардум инро диданд, нидоҳои шодӣ бароварданд ва рӯ ба замин ниҳода саҷда бурданд.+
