Китоби пайғамбар Дониёл
Бобҳо
Шарҳи мухтасар
-
Шоҳ Набукаднесар хобе дида беқарор мешавад (1–4)
Ҳеҷ як донишманд хоби шоҳро гуфта наметавонад (5–13)
Дониёл аз Худо ёрдам мепурсад (14–18)
Ӯ Худоро барои ошкор кардани сир васфу ситоиш мекунад (19–23)
Дониёл хобро ба подшоҳ мегӯяд (24–35)
Таъбири хоб (36–45)
Санги Подшоҳӣ ҳайкалро пора-пора мекунад (44, 45)
Подшоҳ Дониёлро сарафроз мекунад (46–49)
-
Ҳайкали тиллоии шоҳ Набукаднесар (1–7)
Фармон дар бораи саҷда бурдан ба ҳайкал (4–6)
Се ҷавони ибриро барои ба ҳайкал саҷда набурданашон айбдор мекунанд (8–18)
«Мо худоёни туро намепарастем» (18)
Онҳо ба оташдони тафсон партофта мешаванд (19–23)
Ба таври муъҷиза аз оташ наҷот меёбанд (24–27)
Шоҳ Худои ибриёнро ситоиш мекунад (28–30)