MIAKA mia tano iliyopita, Wahispania walitembelea mara ya kwanza eneo hilo. Waliita eneo hilo Kosta Rika (Eneo la Pembeni ya Bahari Lenye Utajiri), wakiwazia kama wangepata zahabu nyingi katika eneo hilo. Lakini hawakupata kitu walichotumainia. Leo inchi hiyo haijulikane kuwa chanzo cha vyuma vya bei, lakini inajulikana kuwa inchi yenye aina nyingi za mimea na wanyama duniani.

Wakosta Rika wanaitwa Watico, jina hilo linatokana na desturi yao ya kuongeza “-ico” kwenye mwisho wa maneno ili kuonyesha kama kitu ni kidogo. Kwa mufano, kuliko kusema “un momento” (ngoja wakati kidogo), wanaweza kusema “un momentico” (ngoja wakati kidogo sana). Katika mazungumuzo ya kila siku mara nyingi wanasema “¡pura vida!” (maisha safi!) ili kuonyesha shukrani yao ao ili kuonyesha kuwa wanakubali ao kusema “jambo” ao “kwa heri.”

Gallo pinto (jina linalomaanisha moja kwa moja “jogoo wa madoa-madoa”) ni kati ya vyakula Wakosta Rika wanapenda sana. Chakula hicho kinapatikana kwa kupika muchele na maharagwe kila kimoja nafasi yake na kisha vinapikwa pamoja na kutia ndani vikolezo. Gallo pinto inaweza kuliwa kwenye chakula cha asubuhi, cha muchana, ao  cha mangaribi. Kinywaji chao cha asili ni café chorreado, ni kusema, kahawa inayotayarishwa kwa kuipitisha katika nguo ya kuichuja yenye kufungwa kwenye chombo fulani kinachotengenezwa mara nyingi kwa muti.

Kuna makutaniko ya Mashahidi wa Yehova karibu 450 katika inchi ya Kosta Rika. Mikutano yao inaongozwa katika luga kumi, kutia ndani Luga ya Ishara ya Kosta Rika na luga mbili za wenyeji wa Kosta Rika, ni kusema, luga ya Bribri na Cabecar.