Maria Lúcia kutoka Brazili, ana ugonjwa wa Usher’s syndrome. Hilo ni tatizo la kurithi linaloweza kumfanya mtu apoteze uwezo wake wa kusikia au kuwa kiziwi na pole kwa pole anaweza kupoteza uwezo wake wa kuona. Alizaliwa akiwa kiziwi na alijifunza lugha ya ishara alipokuwa mtoto. Kisha, alipokuwa na umri wa miaka 30 hivi, alianza kupoteza uwezo wake wa kuona. Licha ya matatizo hayo, Maria Lúcia hakujitenga. Sasa, akiwa umri wa zaidi ya miaka 70 bado ana furaha na maisha yenye kusudi.

 Katika mwaka wa 1977, Maria Lúcia alikutana na Mashahidi wa Yehova. Wakati huo, bado alikuwa na uwezo wa kuona. Anasema hivi: “Nilikutana na kijana mmoja niliyesoma naye shuleni, anayeitwa Adriano, alikuwa amebatizwa muda mfupi tu kabla ya hapo. Alinieleza kuhusu ahadi ya Mungu ya kuifanya dunia kuwa paradiso wakati ujao ambapo watu wote watakuwa na afya kamilifu. Nilifurahia sana mambo aliyonieleza hivi kwamba nilikubali kujifunza Biblia. Baada ya muda mfupi, nilianza kuhudhuria mikutano katika kutaniko moja jijini Rio de Janeiro, ambako baadhi ya mikutano ilitafsiriwa katika lugha ya ishara. Kwa msaada wa Yehova nilifanya maendeleo ya kiroho na kubatizwa Julai 1978.”

 Baadaye, Maria Lúcia alihamia kutaniko lingine ambalo halikuwa na Shahidi anayejua lugha ya ishara. Mwanzoni, hilo lilikuwa changamoto kwa sababu hakuweza kuelewa kinachozungumziwa katika mikutano. Mashahidi wawili waliamua kumsaidia. Waliketi pamoja naye katika mikutano na kumwandikia mambo yaliyokuwa yakizungumziwa. Maria Lúcia anasema hivi: “Nilipofika nyumbani nilisoma mambo hayo tena na tena ili niweze kuelewa habari hiyo. Kisha dada hao wawili walijifunza lugha ya ishara na kukalimani mikutano kwa ajili yangu.”

 Maria Lúcia aliendelea kupoteza uwezo wake wa kuona pole kwa pole na hivyo ikaanza kuwa vigumu kwake kuona ishara za wakalimani. Kwa hiyo, akaanza kutumia lugha ya ishara ya vipofu ili kuwasiliana. Lugha ya ishara ya vipofu ni ipi? Anaeleza: “Ninagusa mikono ya mtu anayenifanyia ukalimani. Kwa njia hiyo, ninaweza kuelewa ishara anayofanya.”

 Maria Lúcia anathamini sana kazi inayofanywa na wakalimani hao. Anasema: “Wamekuwa zawadi ya pekee kutoka kwa Yehova. Kwa msaada wao, ninaweza kunufaika kutokana na mikutano ya kutaniko, makusanyiko ya mzunguko, na makusanyiko ya eneo.”

 Maria Lúcia anashiriki utumishi kwa bidii. Kwa kutumia lugha ya ishara ya vipofu, anawahubiria viziwi. Viziwi hufurahi kuona jitihada zake za kuwahubiria habari njema. Katika kipindi cha ugonjwa wa COVID-19, Maria Lúcia aliwaandikia viziwi barua nyingi kwa msaada wa mdogo wake wa kiume, José Antônio ambaye pia ni kiziwi na kipofu. a

 Anaandikaje barua hizo? Anasema: “Ninatumia kipande cha plastiki kilicho na umbo la herufi L. Kinanisaidia kuandika katika mistari iliyonyooka na pia kuanzisha aya mpya. José Antônio ana kumbukumbu nzuri sana. Yeye hupendekeza mambo ya kuzungumzia na Maandiko kisha ninayatumia katika barua hizo. Ninajaribu kuandika katika njia ambayo viziwi wanaweza kuelewa. Si viziwi wote wanaoelewa lugha ya kuandikwa.”

 Ingawa sasa Maria Lúcia amepoteza kabisa uwezo wake wa kuona, anaendelea kuwa na bidii. Karoline ambaye ni mmoja wa wakalimani wanaomsaidia anasema hivi: “Maria Lúcia anafanya kazi zote nyumbani kwake na kupadumisha pakiwa safi na nadhifu. Anapenda kupika na kushiriki chakula hicho na marafiki wake.”

 Jefferson, anayetumikia akiwa mzee katika kutaniko la Maria Lúcia anaongezea hivi: “Maria Lúcia anampenda Yehova sana. Na anawapenda watu pia. Sikuzote anafanya mambo ambayo yatawanufaisha wengine. Yeye ni mtu anayejidhabihu kwa ajili ya wengine.”​—Wafilipi 2:4.