BABA na Mama walikutana mwaka wa 1919 katika kusanyiko la Wanafunzi wa Biblia huko Cedar Point, Ohio, Marekani. Wakafunga ndoa mwaka huo. Nilizaliwa mwaka wa 1922, naye Paul, ndugu yangu akazaliwa miaka miwili baadaye. Mke wangu, Grace, alizaliwa mwaka wa 1930. Wazazi wake, Roy na Ruth Howell, walilelewa na wazazi waliokuwa Wanafunzi wa Biblia na rafiki za Ndugu Charles Taze Russell.

Nilikutana na Grace mwaka wa 1947, tukafunga ndoa Julai 16, 1949. Kabla ya kufunga ndoa, tulizungumza waziwazi kuhusu maisha yetu ya baadaye. Tuliamua kuwa watumishi wa wakati wote na kutopata watoto. Tukaanza upainia Oktoba 1, 1950. Mnamo mwaka wa 1952, tulipewa mgawo wa kuzungukia makutaniko.

Tulihisi kwamba tulihitaji kuzoezwa ili tutimize mgawo huo mpya. Ingawa nilifundishwa na ndugu wenye uzoefu, Grace alinisaidia pia. Nilizungumza na Marvin Holien, rafiki yetu wa muda mrefu aliyekuwa na uzoefu katika kazi ya kusafiri. Nikamwambia hivi: “Grace ni kijana na hana uzoefu. Unajua mtu yeyote anayeweza kumzoeza kwa muda?” Akajibu, “Ndiyo, Edna Winkle ni painia mwenye uzoefu anayeweza kumsaidia sana.” Baadaye, Grace alisema hivi kumhusu Edna: “Alinizoeza kuhubiri nyumba kwa nyumba bila kuogopa, alijua jinsi ya kushughulikia vipingamizi na alinifundisha jinsi ya kumsikiliza mwenye nyumba ili nijue jinsi ya kumjibu. Edna alinisaidia sana!”

Mimi na Grace tulitembelea mizunguko miwili katika jimbo la Iowa, kutia ndani maeneo fulani ya jimbo la Minnesota na South Dakota. Kisha, tulipewa mgawo wa kutembelea Mzunguko wa New York 1, uliotia ndani maeneo ya Brooklyn na Queens. Hatutasahau jinsi tulivyohisi kwamba hatustahili mgawo  huo. Mzunguko huo ulitia ndani Kutaniko la Brooklyn Heights, lililokutana katika Jumba la Ufalme la Betheli. Kutaniko hilo lilikuwa na Wanabetheli wengi wenye uzoefu. Nilipomaliza kutoa hotuba yangu ya kwanza ya utumishi katika kutaniko hilo, Ndugu Nathan Knorr aliniambia hivi: “Malcolm, umetupa shauri linalofaa. Kumbuka kwamba usipotushauri, hutakuwa na thamani kwa tengenezo. Endelea na kazi hiyo nzuri.” Baada ya mkutano huo, nilimweleza Grace jambo hilo. Baadaye, tulirudi kwenye chumba tulichopewa Betheli na kuanza kulia.

Baada ya miezi michache, tulialikwa kuhudhuria darasa la 24 la Shule ya Gileadi, ambalo lingehitimu mnamo Februari mwaka wa 1955. Tulijulishwa kabla ya kuhudhuria shule hiyo kwamba hatukuwa tukizoezwa kuwa wamishonari. Badala yake, ingetusaidia kufanikiwa zaidi katika kazi ya kusafiri. Lilikuwa jambo lenye kusisimua na lenye kunyenyekeza kuhudhuria shule hiyo.

Tulipohitimu, tulipewa mgawo wa kuzungukia wilaya. Wilaya yetu ilitia ndani jimbo la Indiana, Michigan, na Ohio. Mnamo Desemba 1955, tulishtuka tulipopata barua kutoka kwa Ndugu Knorr iliyosema: “Ningependa kujua kikweli jinsi mnavyohisi kuhusu jambo hili. Niambieni ikiwa mko tayari kuja kutumikia Betheli . . . au mngependa kutumikia katika nchi nyingine baada ya kutumika Betheli kwa muda fulani. Niambieni pia ikiwa mngependa kuendelea na kazi ya kusafiri.” Tulimjibu kwamba tutafurahia kufanya mgawo wowote. Tuliambiwa mara moja tufike Betheli!

Baadhi ya migawo iliyofanya utumishi wa Betheli uwe wenye kusisimua sana ni kutoa hotuba na kufundisha kotekote Marekani. Nilishiriki katika kuwazoeza na kuwasaidia vijana wengi ambao baadaye walikabidhiwa madaraka mazito zaidi katika tengenezo la Yehova. Hatimaye, nilitumikia nikiwa msaidizi wa Ndugu Knorr katika ofisi iliyopanga kazi ya kuhubiri ulimwenguni pote.

Nilifurahia sana kutumikia katika Idara ya Utumishi. Nilifanya kazi na T. J. (Bud) Sullivan. Alikuwa mwangalizi wa idara hiyo kwa miaka mingi. Nilijifunza mengi kutoka kwa ndugu wengine pia, kama vile Fred Rusk, aliyenizoeza  kazi. Nakumbuka nikimuuliza hivi: “Fred, kwa nini unarekebisha baadhi ya barua ninazoandika?” Alicheka na kusema jambo hili muhimu, “Malcolm, unaposema jambo fulani, ni rahisi kulifafanua, ila unapoliandika, hasa linapotoka katika idara hii, ni lazima lieleweke na liwe sahihi kadiri iwezekanavyo.” Kisha akasema hivi kwa fadhili: “Jipe moyo, unafanya vyema, baada ya muda utafaulu.”

Grace alipewa pia migawo mbalimbali kama vile kutunza na kusafisha vyumba vya Betheli. Alifurahia kazi hiyo. Nyakati nyingine tunakutana na baadhi ya ndugu waliokuwa Wanabetheli vijana wakati huo. Wao humwambia Grace hivi wakitabasamu: “Ulinifundisha kutandika kitanda, na mama yangu alifurahia jambo hilo.” Grace alifanya pia kazi katika Idara ya Magazeti, Idara ya Barua, na Idara ya Kunakili Kanda. Migawo hiyo ilimsaidia Grace kuona kwamba ni pendeleo na baraka kutumikia mahali popote na kwenye mgawo wowote katika tengenezo la Yehova. Bado anahisi hivyo.

Katika miaka ya 1970, tuliona kwamba wazazi wetu waliozeeka walihitaji kutunzwa. Kwa hiyo, tulihitaji kufanya uamuzi mgumu. Hatukutaka kuondoka Betheli na kuwaacha watumishi wenzetu wa Yehova tuliowapenda sana. Lakini niliona kwamba nina daraka la kuwatunza wazazi wangu. Kwa hiyo, baada ya muda tuliondoka Betheli huku tukitumaini kurudi hali zikibadilika.

Nilipata kazi katika kampuni ya bima. Sitasahau kamwe maneno aliyoniambia meneja mmoja nilipokuwa nikijifunza kazi: “Kazi hii huhusisha kuwatembelea watu jioni. Unaweza kuwapata watu nyumbani saa hizo. Ni muhimu sana kuwatembelea watu kila jioni.” Nilimjibu hivi: “Nina hakika kwamba unajua unachosema, ninaheshimu maoni yako. Hata hivyo, nina majukumu ya kiroho ambayo ni lazima nitimize, na singependa kuanza kuyapuuza. Nitatafuta wateja jioni, lakini ninahitaji kuhudhuria mikutano muhimu sana kila Jumanne na Alhamisi jioni.” Yehova alinibariki sana kwa kuwa sikukosa kuhudhuria mikutano kwa sababu ya kazi hiyo.

Tulikuwepo Mama alipokufa Julai 1987, katika makao ya kuwatunzia watu waliozeeka. Muuguzi mkuu alimwambia Grace hivi: “Bi. Allen, nenda nyumbani upumzike. Sote tunajua kwamba umejitahidi sana kumtunza mama-mkwe wako. Pole sana, ulifanya yote uliyoweza.”

 Mnamo Desemba 1987, tuliomba kurudi katika utumishi tulioupenda wa Betheli. Lakini baada ya siku chache, Grace aligunduliwa kuwa na kansa ya utumbo. Alifanyiwa upasuaji na baadaye madaktari walisema kwamba amepona kansa. Hata hivyo, wakati huo tulipokea barua kutoka Betheli iliyotuomba tuendelee na utumishi wetu kutanikoni. Tuliazimia kuendelea na utendaji wetu wa Ufalme.

Baadaye, nilipata kazi huko Texas. Tuliamua kuhamia huko kwa sababu eneo hilo lina hali nzuri ya hewa, na kwa kweli imetufaa. Tumeishi hapa kwa miaka 25, na tumepata marafiki wa karibu, ndugu na dada wengi wanaotujali.

Grace amekuwa akisumbuliwa na kansa ya utumbo na ya kikoromeo, na hivi karibuni amepatwa na kansa ya matiti. Lakini halalamiki hata kidogo kuhusu hali yake, naye huniheshimu na kuniunga mkono sikuzote. Watu humuuliza hivi: “Ni nini kinachowasaidia kuwa na ndoa yenye furaha?” Grace hutaja mambo manne: “Sisi ni marafiki sana. Tunawasiliana kila siku. Tunafurahia kuwa pamoja kila siku. Na hatulali kamwe tukiwa tumekasirikiana.” Ni kweli kwamba nyakati nyingine tunakoseana, lakini tunasameheana bila kinyongo, na hilo limetusaidia.

Katika majaribu yote tumejifunza mambo mengi mazuri:

1.  Mtegemee Yehova sikuzote hata hali ziweje. Usitegemee kamwe uelewaji wako mwenyewe.—Met. 3:5, 6; Yer. 17:7.

2.  Tegemea mwongozo wa Neno la Yehova, katika hali yoyote ile. Ni muhimu sana umtii Yehova na sheria zake. Tunahitaji kuamua ama kumtii Yehova au kutomtii.—Rom. 6:16; Ebr. 4:12.

3.  Jambo muhimu sana maishani ni kuwa na uhusiano mzuri na Yehova. Tanguliza mapenzi yake. Usijitafutie utajiri.—Met. 28:20; Mhu. 7:1; Mt. 6:33, 34.

4.  Sali ili uendelee kumtumikia Yehova kwa bidii kadiri uwezavyo. Kazia fikira mambo unayoweza kutimiza badala ya usiyoweza kutimiza.—Mt. 22:37; 2 Tim. 4:2.

5.  Kumbuka kwamba Yehova anatumia na kubariki tengenezo moja tu.—Yoh. 6:68.

Kila mmoja wetu amemtumikia Yehova kwa miaka zaidi ya 75, na tangu tulipofunga ndoa tumemtumikia kwa miaka 65 hivi. Tumefurahia sana kumtumikia Yehova kwa miaka hiyo yote. Tunasali na kutumaini kwamba ndugu na dada zetu watajionea pia kwamba kumtegemea Yehova kunaleta thawabu nyingi.