Loida Aacha Kukimya

Kama ilivyosimuliwa na mamake Loida

KAMA mama yeyote mjamzito, nilikuwa na wasiwasi kwamba huenda mtoto wangu akazaliwa na kasoro fulani. Hata hivyo, sikuwa nimejitayarishia mayowe ya kuhuzunisha ya Loida, mtoto wangu wa tatu, alipokuwa anazaliwa. Bila kujua, daktari alikuwa amevunja mtulinga wa Loida kwa koleo yake. Majuma kadhaa baada ya kufanyiwa upasuaji wa kurekebisha hali hiyo, tulirudi na Loida nyumbani. Hata hivyo, shangwe yetu ilikuwa ya muda mfupi.

Katika miezi mitano iliyofuata, ilikuwa wazi kwamba kulikuwa na tatizo baya sana. Dawa alizopewa Loida zilisababisha athari mbaya—kutia ndani homa, kuharisha, na mifurukuto—na matibabu ya magonjwa haya yalifanya hali yake iwe mbaya zaidi. Punde si punde Loida hakuweza kudhibiti misogeo ya mwili wake. Hatimaye madaktari walituambia kwamba Loida alikuwa na ugonjwa wa kupooza ubongo. Walisema kwamba hangeweza kutembea au kuzungumza kamwe—au hata kutuelewa.

Majaribio ya Mapema ya Kuwasiliana

Licha ya uchunguzi huo wa kuhofisha, bado nilihisi kwamba Loida angeweza kuelewa mambo mengi. Kwa hiyo, nilimsomea vitabu vinavyoeleweka kwa urahisi na kujitahidi kumfunza alfabeti. Lakini Loida hangeweza kusema wala kuonyesha ishara yoyote kwamba alijua kile nilichokuwa nikisema. Hakukuwa na njia yoyote ya kujua ni nini—ikiwa kwa vyovyote vile—angeweza kufahamu.

Kadiri miaka ilivyosonga, jitihada zangu za kumfundisha Loida hazikufanikiwa sana. Hata hivyo, nilitumia saa nyingi kumsomea. Hata tulimhusisha katika funzo letu la Biblia la familia pamoja na Noemí, binti yetu mdogo zaidi, tukitumia kitabu Kumsikiliza Mwalimu Mkuu na Kitabu Changu cha Hadithi za Biblia. * Nilimsomea Loida sura nyingi za vitabu hivyo mara kwa mara.

Ni jambo linalofadhaisha sana unaposhindwa kuwasiliana na mtu umpendaye. Nilipompeleka Loida kwenye bustani, alilia na kukataa kufarijiwa. Kwa nini? Mimi niliona kwamba alisumbuliwa na wazo la kutoweza kukimbia na kucheza kama watoto wengine. Katika pindi moja, Loida alibubujikwa na machozi dada yake aliponisomea habari fulani kutoka kwenye kitabu cha shule cha mafundisho. Kwa wazi, alisumbuliwa na jambo fulani, lakini sikufahamu lilikuwa nini. Usemi wa Loida ulihusisha tu sauti zisizofahamika, zilizoonyesha mahitaji yake ya msingi ya chakula, maji, kulala, au kwenda msalani.

Alipofikisha umri wa miaka tisa, Loida alianza kuhudhuria shule ya watoto wenye mahitaji ya pekee. Hata hivyo, katika miaka mitatu iliyofuata,  hali yake ikawa mbaya zaidi. Aliogopa kutembea hata hatua chache bila kusaidiwa, na akaacha kabisa kutoa sauti zozote. Mimi na mume wangu tuliamua kwamba ingefaa kumsomesha Loida nyumbani.

Kwa miaka sita iliyofuata, nilimfunza Loida vizuri kadiri nilivyoweza. Niliandika herufi ubaoni, nikitumaini kwamba Loida angezinakili. Jitihada zangu hazikufua dafu hata kidogo. Je, tatizo lilikuwa kukosa ufahamu, au ni kwamba Loida hangeweza kuandika kwa sababu hakuweza kudhibiti misogeo ya mikono yake?

Alipofikisha umri wa miaka 18, ilikuwa vigumu sana kumhudumia Loida hivi kwamba nilisali kwa Yehova, nikimsihi anisaidie niwasiliane na binti yangu. Sala yangu ilijibiwa kwa njia isiyo ya kawaida.

Kumaliza Ukimya

Badiliko lilitokea wakati binti zangu walipokuwa wakirembesha upya chumba chetu. Kabla ya kutoa karatasi ya ukutani iliyochakaa, Noemí aliandika majina fulani ukutani—majina kutoka kwa Biblia na majina ya marafiki na washiriki wa familia. Kwa kuchochewa na udadisi, binti yangu Rut alimwuliza Loida iwapo alijua mahali lilipoandikwa jina “Yehova.” Kwa kushangaza, Loida alielekea ukutani na kuweka kichwa chake karibu na mahali palipokuwa na jina la Mungu. Rut alijiuliza ikiwa Loida alijua majina yale mengine, kwa hiyo akamjaribu. Rut alishangaa kuona Loida akitambua kila moja yake—hata majina ambayo hakuwa amepata kuyaona yameandikwa! Rut alikusanya familia yote ili tujionee. Loida aliweza kusoma!

Baada ya muda, tulibuni njia ambayo ingemsaidia Loida “kusema” nasi. Tulibandika herufi za alfabeti kwenye ukuta wa njia ndefu ya sebule yetu. Hatungeweza kubandika herufi ndogo zaidi kwenye ubao wa mkononi, kwa kuwa Loida hawezi kudhibiti mikono yake ili kuelekeza kidole kwa kila herufi. Kwa hiyo Loida alipotaka kuwasiliana, angeonyesha alichotaka kwa kukaribia kila herufi iliyokuwa ukutani. Kama unavyoweza kuwazia, hii ilichosha kweli. Kwa kweli, Loida alilazimika kutembea kilometa nyingi ili kutunga ukurasa mmoja tu wa mawasiliano, na ingemchukua muda wa saa nyingi kuumaliza!

Hata hivyo, Loida anasisimuka kuweza “kuongea” nasi. Kwa hakika, huu ndio uliokuwa ujumbe wake wa kwanza: “Ninafurahi sana kwamba kwa msaada wa Yehova, sasa naweza kuwasiliana.” Kwa mshangao, tulimuuliza Loida: “Ulikuwa ukifanya nini ulipokuwa umeketi mchana kutwa?” Loida alituambia kwamba alikuwa akifikiria jambo alilotamani kutuambia. Kwa kweli, Loida alisema kwamba kwa miaka 18 alitamani sana kuwasiliana. “Rut alipoanza kwenda shule,” alisema, “nilijisomea mwenyewe vitabu vya shule vya mafundisho. Nilisogeza kinywa changu na kutokeza sauti fulani, lakini hamngeweza kunielewa. Ndio sababu mara nyingi nilianza kulia.”

Niliomba radhi kwa machozi kwa kutomwelewa vyema. Loida alijibu: “Wewe ni mama mwema, na hukukata tamaa kamwe. Sikuzote mimi hufurahia kuwa karibu nawe. Nakupenda sana. Kwa hiyo usilie tena. Sawa?”

Maendeleo ya Kiroho

Tayari Loida alikuwa na ujuzi wa Biblia, na alikuwa amekariri mistari kadhaa ya Biblia. Lakini punde si punde alituambia kwamba alitaka kutoa maelezo kwenye Funzo la Mnara wa Mlinzi la kutaniko, mazungumzo ya Biblia ya maswali na majibu yanayofanywa kila juma. Angefanyaje hivyo? Mmoja  wetu angemsomea makala nzima. Kisha Loida angechagua swali alilotaka kujibu. Tuliandika maelezo yake wakati alipokuwa akitaja herufi zake. Kisha, tukiwa mkutanoni, mmoja wetu angesoma maelezo ya Loida. “Mimi husisimuka kuweza kushiriki,” Loida alituambia hivyo wakati mmoja, “kwa sababu hunifanya nihisi kuwa sehemu ya kutaniko.”

Alipokuwa na umri wa miaka 20, Loida alieleza tamaa yake ya kutaka kubatizwa. Alipoulizwa ikiwa alijua maana ya kujiweka wakfu kwa Yehova, Loida alijibu kwamba tayari alikuwa amefanya hivyo miaka saba mapema—alipokuwa na umri wa miaka 13 tu. “Nilisali kwa Yehova,” akasema, “na kumwambia kwamba nilitaka kumtumikia milele.” Katika Agosti 2, 1997, Loida alionyesha wakfu wake kwa Yehova kwa kubatizwa katika maji. “Namshukuru Yehova,” Loida alituambia, “nimetimiza jambo nililokuwa nikitamani sana!”

Loida hufurahia kuzungumza na watu wa jamaa na majirani kuhusu Ufalme wa Mungu. Nyakati fulani yeye huandamana nasi tunapohubiria watu barabarani. Pia ameandika barua ambayo sisi huiacha mlangoni tunapokosa mtu nyumbani. Loida hupendezwa hasa na wazee-wazee na wale ambao ni wagonjwa. Kwa mfano, katika kutaniko letu tuna dada ambaye mguu wake ulikatwa. “Najua jinsi mtu anavyohisi anaposhindwa kutembea,” Loida alituambia, kwa hiyo aliandika barua ya kumtia moyo dada huyo. Kisha kuna Jairo, mvulana mchanga katika kutaniko jingine, ambaye karibu amelemaa kutoka kichwa hadi wayo. Loida aliposikia juu ya hali yake mbaya, alimwandikia barua. Ilisema hivi kwa sehemu: “Karibuni Yehova atatuponya. Hakutakuwa na mateso katika Paradiso. Kisha nitakupa sai tukimbie. Nacheka kwa sababu litakuwa jambo lenye kufurahisha sana. Kuwazia kwamba tutakuwa jinsi Yehova alivyotuumba, bila magonjwa . . . Je, si ajabu?”

Asaidiwa Kuvumilia

Sasa naelewa mambo mengi yaliyokuwa yakinishangaza kuhusu tabia ya zamani ya Loida. Kwa mfano, Loida asema kwamba alipokuwa mchanga zaidi hakupenda kukumbatiwa kwa sababu alifadhaika sana. “Niliona kuwa jambo lisilo la haki kwamba dada zangu wangeweza kuzungumza na kujifunza mambo ambayo singeweza,” alisema. “Nilikasirika sana. Kulikuwa na nyakati ambapo nilitamani kufa.”

Loida hukabili magumu mengi, licha ya zawadi ya mawasiliano. Kwa mfano, karibu kila mwezi anapatwa na mfurukuto ambapo huonekana kana kwamba anasakamwa kisha miguu na mikono yake husogea pasipo kudhibitiwa. Kwa kuongezea, ambukizo lolote—hata mafua kidogo—humdhoofisha sana. Pindi kwa pindi, Loida hushuka moyo kwa sababu ya hali yake. Ni nini ambacho humsaidia avumilie? Acha akueleze kwa maneno yake mwenyewe:

“Sala imekuwa msaada mkubwa sana. Hunifanya nifurahi sana kuzungumza na Yehova, kuhisi kuwa karibu naye. Mimi huthamini pia upendo na uangalifu ninaopewa na wengine kwenye Jumba la Ufalme. Nimebarikiwa kwa njia ya kwamba licha ya matatizo yangu ya kimwili, nimelelewa na wazazi wazuri sana wanaonipenda mno. Sitasahau kamwe yale ambayo dada zangu wamenifanyia. Zile herufi nzuri ukutani ziliokoa uhai wangu. Bila upendo wa Yehova na wa familia yetu, singekuwa na kusudi maishani.”

[Maelezo ya Chini]

[Picha katika ukurasa wa 24]

Loida na familia yao