Waktu aya musibat, Saksi-Saksi Yéhuwa gancang ngaorganisasi bantuan pikeun nulungan dulur-dulur saimanna. Éta nunjukkeun yén urang bener-bener silih pikanyaah. (Yohanes 13:34, 35; 1 Yohanes 3:17, 18) Kumaha carana urang bisa milu ngabantu?

Nyumbangkeun duit. Dina abad kahiji, waktu aya kalaparan nu parah di Yudéa, urang Kristen di Antioki ngirimkeun duit pikeun ngabantu dulur-dulur saimanna. (Rasul 11:27-30) Kitu ogé, waktu urang nyaho aya dulur-dulur urang di nagri séjén nu ngalaman kasusah, urang ngirimkeun sumbangan liwat sidang nu bisa dipaké pikeun nyadiakeun bantuan keur nu ngabutuhkeun.—2 Korinta 8:13-15.

Nyadiakeun bantuan langsung. Para kokolot di daérah musibat mastikeun kasalametan unggal anggota sidangna. Aya panitia nu ngatur sangkan dahareun, cai nginum, papakéan, panyicingan, jeung obat-obatan disadiakeun keur para korban. Loba Saksi nu boga katarampilan réla indit maké ongkos sorangan pikeun méré bantuan kamanusaan atawa ngoméan imah-imah jeung Balé Karajaan nu ruksak. Lantaran organisasi urang ngahiji jeung geus biasa gawé babarengan, bantuan bisa gancang disadiakeun. Sanajan urang nulungan ”batur sakapercayaan”, urang ogé sabisa-bisa ngabantu nu séjénna, teu sual naon agamana.—Galata 6:10.

Méré panglilipur tina Alkitab jeung negerkeun haté batur. Korban musibat butuh dililipur. Dina kaayaan kitu, urang meunang kakuatan ti Yéhuwa, ”Allah sumbering panglipur”. (2 Korinta 1:3, 4, Sunda Formal) Urang resep nyaritakeun jangji Alkitab ka jalma-jalma nu keur pegat pangharepan jeung ngayakinkeun maranéhna yén moal lila deui Karajaan Allah bakal mungkas sagala musibat nu ngalantarankeun kasedih sarta kasangsaraan.—Wahyu 21:4.

• Ku naon Saksi Yéhuwa bisa gancang méré bantuan waktu aya musibat?

• Panglilipur naon nu bisa dicaritakeun ku urang ka korban musibat?