Pamindo 2:1-37
2 ”Geus kitu, urang balik deui ka tanah gurun liwat jalan nu brasna ka Laut Beureum, sakumaha paréntah Yéhuwa ka kuring. Urang kuralang-kuriling di sabudeur wilayah Gunung Séir lila pisan.
2 Tungtungna, Yéhuwa nyarios ka kuring,
3 ’Geus lila maranéh kuralang-kuriling di ieu gunung. Ayeuna, sok méngkol ka kalér.
4 Paréntahkeun kieu ka éta bangsa, ”Maranéh bakal ngaliwatan wates wilayah baraya maranéh, nyaéta turunan Ésau, nu matuh di Séir. Maranéhna bakal sieun ku maranéh, tapi maranéh kudu ati-ati.
5 Ulah nyiar-nyiar piributeun jeung maranéhna, sabab Kuring moal mikeun éta tanah ka maranéh, satapak gé moal. Gunung Séir ku Kuring geus dibikeun ka Ésau pikeun dipimilik.
6 Maranéh kudu mayar ka maranéhna naon waé nu didahar jeung nu diinum ku maranéh.
7 Yéhuwa Allah maranéh geus ngaberkahan sagala nu dipigawé ku maranéh. Salila maranéh udar-ider di tanah gurun nu lega ieu, Anjeunna bener-bener merhatikeun. Yéhuwa Allah maranéh nyarengan maranéh 40 taun lilana. Maranéh teu pernah kakurangan nanaon.”’
8 Jadi, urang ngaliwatan wilayah baraya urang, nyaéta turunan Ésau, nu matuh di Séir. Urang ninggalkeun jalan nu brasna ka Araba, ngajauh ti Élat jeung Ézion-gébér.
”Geus kitu, urang muter balik ka jalan nu brasna ka Tanah Gurun Moab.
9 Tuluy Yéhuwa méré paréntah ka kuring, ’Ulah nyiar-nyiar piributeun atawa merangan Moab, da maranéhna téh turunan Lut. Kuring moal mikeun tanah maranéhna ka maranéh saeutik-eutik acan, sabab Kuring geus mikeun Ar pikeun dipimilik ku maranéhna.
10 (Baheula, nu cicing di dinya téh urang Émim. Éta téh bangsa nu gedé jeung pendudukna loba pisan. Urang Émim awakna jarangkung kawas urang Anakim.
11 Urang Réfaim gé awakna kawas urang Anakim, ku urang Moab maranéhna disebut urang Émim.
12 Saacanna, urang Hori matuh di Séir, tapi turunan Ésau ngarebut wilayahna, ngamusnakeun maranéhna, tuluy matuh di dinya. Nya kitu ogé carana engké urang Israél ngarebut tanah warisanana, tanah nu pasti dibikeun ku Yéhuwa ka maranéhna.)
13 Ayeuna jig indit, peuntasan Lebak* Zéréd.’ Jadi, urang meuntasan Lebak* Zéréd.
14 Perjalanan urang ti Kadés-barnéa nepi ka peuntaseun Lebak* Zéréd téh lilana 38 taun. Harita, génerasi prajurit téh maraot kabéh, sakumaha sumpah Yéhuwa ka maranéhna.
15 Ku panangan-Na nu kuat, Yéhuwa ngalawan maranéhna nepi ka kabéhanana binasa.
16 ”Teu lila sanggeus génerasi prajurit téa maraot,
17 Yéhuwa nyarios deui ka kuring,
18 ’Poé ieu, maranéh bakal meuntasan wilayah Moab, nyaéta Ar.
19 Lamun maranéh geus deukeut ka wilayah urang Ammon, ulah ngaganggu atawa nyiar-nyiar piributeun jeung maranéhna. Maranéhna téh turunan Lut. Kuring moal mikeun tanah urang Ammon saeutik-eutik acan ka maranéh, sabab Kuring geus mikeun éta tanah ka maranéhna pikeun dipimilik.
20 Baheula, éta tanah dianggap tanahna urang Réfaim. (Urang Réfaim baheulana matuh di dinya, ku urang Ammon maranéhna disebut Zamzumim.
21 Éta téh bangsa nu gedé jeung pendudukna loba pisan. Urang Réfaim awakna jarangkung kawas urang Anakim. Tapi, Yéhuwa ngamusnakeun maranéhna di hareupeun urang Ammon, supaya urang Ammon bisa ngarebut wilayahna jeung matuh di dinya.
22 Éta nu dipidamel ku Anjeunna ka turunan Ésau, nu matuh di Séir, basa Anjeunna ngamusnakeun urang Hori hareupeun maranéhna. Ku kituna, maranéhna bisa ngarebut wilayahna urang Hori sarta matuh di dinya nepi ka ayeuna.
23 Ari urang Awim mah matuh di kampung-kampung di wilayah Gaza. Maranéhna matuh di dinya nepi ka urang Kaftorim, nu asalna ti Kaftor,* ngamusnakeun maranéhna sarta matuh di dinya.)
24 ”’Ayeuna, geura indit meuntasan Lebak* Arnon. Sihon urang Amori raja Hésbon ku Kuring geus diserahkeun ka maranéh. Sok rebut tanahna, perangan manéhna.
25 Ti semet poé ieu, sakabéh bangsa di bumi ku Kuring rék disina sarieuneun jeung galumeter waktu ngadéngé ngeunaan maranéh. Maranéhna bakal guligah jeung ngeleper* ku karana maranéh.’
26 ”Geus kitu, kuring ngirim sababaraha utusan ti Tanah Gurun Kédémot ka Sihon raja Hésbon, rék ngajak rukun. Kieu pesen kuring,
27 ’Mugia Raja ngidinan abdi ngalangkung ka wilayah Raja. Abdi badé mapah di jalan gedé, moal nyimpang ka kénca atawa ka katuhu.
28 Naon waé nu dituang sareng dileueut ku abdi bakal dibayar. Abdi mung badé nyuhunkeun idin ngalangkung hungkul
29 nepi ka abdi meuntasan Walungan Yordan ka nagri nu dipasihkeun ku Yéhuwa Allah abdi sadaya. Turunan Ésau nu matuh di Séir sareng urang Moab nu matuh di Ar gé tos ngidinan abdi sadaya ngalangkung ka wilayahna.’
30 Tapi Sihon raja Hésbon teu ngidinan urang ngaliwat, lantaran manéhna ku Yéhuwa Allah maranéh diantep sina bedegong jeung heuras beuheung. Tujuanana téh rék dipasrahkeun ka maranéh, sakumaha ayeuna.
31 ”Geus kitu Yéhuwa nyarios ka kuring, ’Sihon jeung nagrina ku Kuring geus dipasrahkeun ka manéh. Ayeuna, sok rebut nagrina.’
32 Basa Sihon jeung pasukanna maju rék merangan urang di Yahaz,
33 Yéhuwa Allah urang masrahkeun manéhna ka urang. Ku kituna, manéhna, anak-anak lalakina, jeung sakabéh pasukanna bisa diéléhkeun ku urang.
34 Harita, sakabéh kotana ku urang direbut jeung dimusnakeun. Kabéh lalaki, awéwé, jeung barudak ditumpes, euweuh hiji-hiji acan nu disina hirup.
35 Urang ngan ngajarah ingon-ingon keur urang sorangan sarta ngarampas barang-barang ti kota-kota nu direbut ku urang.
36 Ti Aroér, nu aya di sisi Lebak* Arnon (kaasup kota nu aya di éta lebak), nepi ka Giléad, euweuh kota nu teu bisa ditalukkeun ku urang, sabab Yéhuwa Allah urang geus masrahkeun kabéhanana ka urang.
37 Urang teu ngadeukeutan nagri urang Ammon, sakabéh sisi Lebak* Yabok, jeung kota-kota di wilayah pagunungan, atawa kabéh tempat séjénna nu dilarang ku Yéhuwa Allah urang.
Catetan Tambihan
^ Atawa ”Wadi”.
^ Atawa ”Wadi”.
^ Atawa ”Wadi”.
^ Nyaéta Kréta.
^ Atawa ”Wadi”.
^ Atawa ”ngarasa nyeri kawas nu rék ngajuru”.
^ Atawa ”Wadi”.
^ Atawa ”Wadi”.
