Alkitab téh bisa ngabantu urang ”meunangkeun hikmah [jeung] pangarti”. (Siloka 4:5) Ku kituna, urang jadi bisa nyieun putusan anu bijaksana. Dina sababaraha hal, Alkitab méré nyaho ka urang naon putusan anu panghadéna. Tapi dina hal séjénna, Alkitab ngan méré saran anu ngabingbing urang supaya bisa nyieun putusan anu bijaksana.

Dina artikel ieu

•  Saran-saran nu bisa ngabantu anjeun nyieun putusan anu bijaksana

•  Perlu teu abdi ngarobah putusan?

•  Kumaha mun abdi geus kaburu nyieun putusan nu goréng jeung teu bisa dirobah deui?

•   Ulah buru-buru nyieun putusan. Ceuk Alkitab, ”Nu binangkit mah ngawas-ngawas heula pilengkaheun.” (Siloka 14:15) Lamun anjeun buru-buru nyieun putusan, engké anjeun bisa waé teu merhatikeun hal-hal nu penting. Jadi, pék timbang-timbang heula saacan nyieun putusan.​—1 Tésalonika 5:21.

•   Ulah nyieun putusan ngan dumasar kana parasaan. Alkitab ngingetan, urang bisa katipu ku haté sorangan. (Siloka 28:26; Yermia 17:9) Misalna, urang bisa waé nyieun putusan anu goréng lamun urang keur ambek, sedih, leutik haté, strés, atawa kacapéan.​—Siloka 24:10; 29:22.

•   Pék ngadoa ménta kabijaksanaan. (Yakobus 1:5) Allah senang ngajawab doa-doa nu siga kitu. Anjeunna téh Bapa anu nyaahan anu hayang barudak-Na jauh ti masalah. Ceuk Alkitab, ”Karana kapinteran teh estu kurnia ti Allah. Kanyaho reujeung pangarti, asalna nya ti Mantenna.” a (Siloka 2:6) Yéhuwa méré kabijaksanaan utamana liwat Firman-Na, nyaéta Alkitab.​—2 Timotius 3:16, 17.

•   Pék ngarisét. Urang kudu meunangkeun informasi nu bisa dipercaya supaya bisa nyieun putusan nu bijaksana. Ceuk Alkitab, ”Jalma nu bijaksana mah resep ngadéngékeun jeung leuwih loba diajar.” (Siloka 1:5, Terjemahan Dunia Baru) Nah, di mana urang bisa meunangkeun informasi nu bisa dipercaya?

   Pék tingali naon ceuk Alkitab ngeunaan hal-hal nu keur dipikirkeun ku urang. Allah Nu Nyipta téh nyaho naon anu panghadéna keur urang. Jadi, naséhat-naséhat-Na téh nu paling bisa dipercaya. (Jabur 25:12) Pikeun sababaraha hal, Alkitab méré pituduh nu jelas, misalna liwat hukum atawa paréntah ti Allah. (Yesaya 48:17, 18) Tapi pikeun hal-hal séjénna, Alkitab teu méré pituduh anu rinci. Alkitab méré prinsip-prinsip anu bisa ngabantu urang nyieun putusan anu bijaksana. Ku kituna, urang bisa nyieun putusan nu luyu jeung kahayang urang, tapi tetep bijaksana. Pikeun ningali ayat-ayat nu cocog, pék ngarisét tina artikel atawa publikasi dumasar Alkitab, saperti anu aya dina situs Internét ieu. Kabéhanana gratis. b

   Meureun anjeun gé kudu néangan informasi ti sumber-sumber séjénna anu bisa dipercaya. Misalna waktu rék meuli hiji barang, komo deui mun barangna mahal, anjeun perlu néangan informasi heula ngeunaan barang éta sarta pabrik anu nyieunna. Anjeun gé perlu néangan informasi ngeunaan garansina. Terus anjeun perlu mastikeun, barang anu rék dibeuli téh mémang cocog jeung kabutuhan anjeun.

   Alkitab gé nyebutkeun, ”Kudu getol tatanya heula, tangtu hasil nya maksud. Mun teu kitu bororaah.” (Siloka 15:22) Jadi saacan nyieun putusan, anjeun bisa tatanya heula ka jalma anu bisa dipercaya. Misalna, mun anjeun rék nyieun putusan ngeunaan kaséhatan, anjeun bisa tatanya heula ka dokter. (Matius 9:12) Dina kaayaan-kaayaan séjénna, anjeun bisa ngobrol jeung jalma anu pernah nyanghareupan kaayaan anu sarua jiga anjeun. Tapi sing inget, nu ngajalankeunana téh anjeun. Jadi, anjeun nu kudu nyieun putusanana, lain batur.​—Galatia 6:4, 5.

•   Timbang-timbang heula saacan nyieun putusan. Sanggeus ngumpulkeun informasi, bisa waé anjeun boga sababaraha pilihan. Tuliskeun untung rugina jeung pikirkeun risiko tina unggal pilihan éta. (Pamindo 32:29) Misalna, anjeun bisa mikirkeun naon pangaruh putusan éta keur diri anjeun, kulawarga, atawa batur. (Siloka 22:3; Roma 14:19) Mun anjeun mikirkeun hal-hal éta sarta prinsip-prinsip tina Alkitab, anjeun bakal bisa nyieun putusan anu bijaksana jeung teu ngarugikeun batur.

•   Jieun putusan. Kadang, urang sok bingbang pikeun nyieun putusan sabab urang ngarasa teu pati yakin. Tapi lamun urang teu geura nyieun putusan, bisa waé urang kaleungitan kasempetan atawa ngarasa kaduhung. Teu nyieun putusan téh sarua waé jiga nyieun putusan anu goréng. Jalma anu jiga kitu téh diibaratkeun jiga jalma anu henteu melak-melak. Ceuk Alkitab, ”Lamun arek pepelakan ngadadago heula angin jeung musim bae mah atuh rek iraha bisa cebna, panen-panen pimanaeun.”​—Pandita 11:4.

 Sing inget, urang moal bisa nyieun putusan anu sampurna. Seringna mah, aya waé anu kudu dikorbankeun. Terus, bisa ogé aya kajadian anu teu kasangka-sangka. (Pandita 9:11) Jadi, pék timbang-timbang informasi anu ayeuna dipiboga ku anjeun, jeung jieun putusan anu panghadéna.

 Anjeun meunang ngarobah putusan anjeun. Kaayaan anjeun bisa waé barobah, atawa anjeun meureun sadar yén putusan anu geus dijieun téh teu sajalan jeung naon anu dipiharep. Ku kituna, anjeun bisa nimbang-nimbang deui jeung nyieun putusan anu leuwih cocog.

 Sanajan kitu, aya sababaraha putusan anu teu meunang dirobah. (Jabur 15:4) Misalna, Allah hayang salaki pamajikan pikeun nedunan ikrar perkawinanana. c (Malaki 2:16; Matius 19:6) Jadi lamun aya masalah dina perkawinan, salaki pamajikan kudu bajoang pikeun ngaréngsékeun masalahna, lainna pepegatan.

 Urang kabéh pasti pernah nyieun putusan nu goréng. (Yakobus 3:2) Mun kitu, meureun urang ngarasa salah atawa kaduhung. Éta téh wajar. (Jabur 69:6) Justru parasaan jiga kitu téh alus, sabab éta bisa ngabantu urang supaya teu nyieun kasalahan nu sarua deui. (Siloka 14:9) Tapi, Alkitab méré saran supaya urang teu teterusan ngarasa kitu, sabab éta bisa nyieun urang leutik haté jeung teterusan boga pikiran nu négatif. (2 Korintus 2:7) d Ceuk Alkitab, Yéhuwa téh ”welas asih . . . sarta jembar hampura”. (Jabur 103:8-13) Jadi lamun anjeun geus kaburu nyieun putusan anu goréng sarta teu bisa dirobah, pék cokot hikmahna sarta sabisa-bisa ngoméan masalah éta.