Prawdziwi przyjaciele są godni zaufania i można na nich polegać. Podobnie jak rodzeństwo, które ma ze sobą bliskie relacje, są lojalni i troskliwi, szczególnie w trudnych chwilach.

 „Prawdziwy przyjaciel okazuje miłość przez cały czas”. To zdanie można również ująć: „Przyjaciele zawsze okazują miłość”. Użyte tu hebrajskie słowo oznaczające „miłość” to coś więcej niż tylko uczucie do drugiej osoby. Chodzi o niesamolubną miłość widoczną w działaniu (1 Koryntian 13:4-7). Przyjaciele, których łączy taka miłość, pozostają wobec siebie lojalni, kiedy ich przyjaźń zostaje wystawiona na próbę, na przykład z powodu nieporozumień albo wyzwań życia codziennego. Chętnie też sobie przebaczają (Przysłów 10:12). Prawdziwy przyjaciel nie jest zazdrosny, kiedy drugą osobę spotyka coś dobrego. Przeciwnie, cieszy się razem z nią (Rzymian 12:15).

 „Prawdziwy przyjaciel (...) jest bratem, na którym można polegać w chwilach udręki”. To przysłowie nawiązuje do faktu, że relacje z rodzeństwem mogą być szczególnie bliskie. Kiedy więc robimy wszystko, co w naszej mocy, żeby pomóc przyjacielowi, który przeżywa trudne chwile, postępujemy jak prawdziwy brat albo siostra. Co więcej, więź łącząca takich przyjaciół nie słabnie pod wpływem prób. Wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej pogłębiają one łączącą ich miłość i szacunek.

 Księga Przysłów zawiera wiele mądrych myśli, które zostały napisane w zwięzły i ciekawy sposób, skłaniający czytelnika do myślenia. Dużą część tej księgi biblijnej spisał król Salomon. Jego styl jest charakterystyczny dla poezji hebrajskiej, w której zamiast rymów wykorzystuje się zarówno paralelizmy, czyli podobieństwa, jak i przeciwstawne sformułowania. Jeden wers może być rozwinięciem drugiego lub może z nim kontrastować. Przysłów 17:17 jest przykładem poezji, w której druga część wersetu podkreśla informacje zawarte w pierwszej. Z kolei Przysłów 18:24 jest przykładem kontrastujących ze sobą myśli: „Bywają znajomi gotowi się nawzajem roztrzaskać, ale zdarza się przyjaciel bardziej przywiązany niż brat”.

 Kiedy Salomon pisał słowa z Przysłów 17:17, mógł myśleć o bliskiej przyjaźni, jaka łączyła jego ojca Dawida z Jonatanem, synem króla Saula (1 Samuela 13:16; 18:1; 19:1-3; 20:30-34, 41, 42; 23:16-18). Chociaż Dawid i Jonatan nie byli spokrewnieni, stali się sobie bliżsi niż rodzeni bracia. Jonatan ryzykował nawet życie, żeby chronić swojego młodego przyjaciela a.

 „Przyjaciel zawsze okazuje miłość; rodzi się bratem w niedoli” (Biblia warszawska)

 „Przyjaciel w każdym czasie okazuje swą miłość, staje się bratem na dni nieszczęścia” (Biblia Warszawsko-Praska)

 „Przyjaciel kocha w każdym czasie, staje się bratem w nieszczęściu” (Biblia ekumeniczna).

 Obejrzyj poniższy materiał filmowy, żeby poznać zarys treści Księgi Przysłów.