W Biblii nie ma wzmianek o Halloween — święcie, które wielu ludzi obchodzi co roku 31 października. Ale zarówno pochodzenie tego święta, jak i związane z nim zwyczaje są sprzeczne z tym, czego uczy Biblia.

W tym artykule:

•  Historia i zwyczaje związane z Halloween

•  Czy pogańskie pochodzenie Halloween ma znaczenie?

•  Skąd się wzięła nazwa Halloween?

•   Samhain: Korzenie Halloween sięgają „starożytnego pogańskiego święta obchodzonego przez Celtów przeszło 2000 lat temu” — podaje The World Book Encyclopedia. „Celtowie wierzyli, że w czasie Samhain zmarli mogą przechadzać się pośród żywych, a żywi mogą ich odwiedzać” (zobacz ramkę „ Skąd się wzięła nazwa Halloween?”).

•   Przebrania, słodycze i „cukierek albo psikus”: Według pewnej książki niektórzy Celtowie zakładali upiorne stroje, żeby błąkające się duchy „wzięły ich za swoich” i zostawiły w spokoju. Inni próbowali je obłaskawić za pomocą słodyczy (Halloween: An American Holiday, an American History, strona 4).

   W średniowiecznej Europie Kościół katolicki zaadaptował pogańskie zwyczaje i zachęcał wiernych, żeby w wigilię Wszystkich Świętych chodzili w przebraniach od domu do domu i prosili o drobne upominki w zamian za modlitwę za zmarłych.

•   Upiory, wampiry, wilkołaki, wiedźmy i zombi: Istoty te od dawna kojarzone są ze światem złych duchów. W pewnej książce opisano je jako „nadprzyrodzone potwory”, które „są powiązane ze śmiercią, zmarłymi czy strachem przed umieraniem” (Halloween Trivia).

•   Latarnie z wydrążonych dyń: W średniowiecznej Brytanii „osoby chodzące od drzwi do drzwi prosiły o jedzenie, oferując w zamian modlitwę za zmarłych”. Niosły ze sobą „latarnie z wydrążonej rzepy ze świeczką wyobrażającą duszę uwięzioną w czyśćcu” (Halloween — From Pagan Ritual to Party Night). Niektórzy twierdzą, że latarnie te miały odstraszać złe duchy. W XIX wieku w Ameryce Północnej rzepy zastąpiono dyniami, ponieważ były one powszechne i łatwe do wydrążenia.

 Tak. Chociaż niektórzy uważają Halloween za nieszkodliwą zabawę, związane z nim praktyki są wyraźnie sprzeczne z tym, czego uczy Biblia. Halloween opiera się na błędnych wierzeniach dotyczących umarłych oraz niewidzialnych istot duchowych, zwanych demonami.

 Zwróć uwagę na następujące wersety, które pokazują, jaki jest pogląd Boga na wierzenia związane z Halloween:

•   „Niech się u ciebie nie znajdzie nikt, (...) kto zwracałby się z pytaniem do duchów, (...) ani też kto poszukiwałby rady u umarłych” (Powtórzonego Prawa 18:10-12, Biblia poznańska).

   Co to oznacza: Bogu nie podobają się próby nawiązania kontaktu z umarłymi czy nawet stwarzanie wrażenia, że próbuje się taki kontakt nawiązać.

•   „Umarli nic nie wiedzą” (Kaznodziei 9:5).

   Co to oznacza: Ponieważ umarli nie są niczego świadomi, nie mogą kontaktować się z żyjącymi.

•   „Nie chciałbym, byście mieli coś wspólnego z demonami. Nie możecie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów” (1 Koryntian 10:20, 21, Biblia Tysiąclecia, wyd. V).

   Co to oznacza: Osoby, które chcą podobać się Bogu, muszą unikać jakichkolwiek związków z demonami.

•   ‛Pozostańcie niezachwiani wobec przebiegłych działań Diabła. Bo walczymy z armią niegodziwych duchów’ (Efezjan 6:11, 12).

   Co to oznacza: Chrześcijanie powinni przeciwstawiać się niegodziwym duchom, a nie zachowywać się tak, jakby z nimi świętowali.