POD koniec lat trzydziestych XX wieku w okolicach jeziora Toba w prowincji Sumatra Północna pojawił się ruch religijny nazwany Bibelkring (holenderskie określenie oznaczające grupę badaczy Biblii). Wyłonił się on po tym, jak kilku nauczycieli przyjęło literaturę biblijną od pioniera odwiedzającego tamte rejony. Pionierem tym był prawdopodobnie Eric Ewins, który w roku 1936 głosił w pobliżu jeziora Toba. To, co wspomniani nauczyciele przeczytali, pobudziło ich do opuszczenia Chrześcijańskiego Kościoła Protestanckiego Batak i założenia domowych grup studium Biblii. Grupy te się rozrastały i powstawały w nowych miejscach, aż w końcu zrzeszały setki członków *.

Dzięki publikacjom zostawionym przez pioniera pierwsi członkowie Bibelkring rozpoznali szereg prawd biblijnych. „Odmawiali pozdrawiania flagi, nie obchodzili Bożego Narodzenia ani urodzin. Niektórzy nawet głosili od domu do domu” — wspominała Dame Simbolon, która należała do tego ruchu, ale w 1972 roku przyjęła prawdę. Jednak bez wsparcia organizacji Bożej zwolennicy Bibelkring padli ofiarą ludzkiego sposobu rozumowania. „Kobiety nie mogły robić makijażu, nosić biżuterii, modnych ubrań, a nawet butów” — wyjaśnia Limeria Nadapdap, która również była członkinią Bibelkring, a obecnie jest naszą siostrą. „Należący do tego ruchu uważali też, że nie mogą mieć dowodów osobistych, co ściągnęło na nich niezadowolenie władz”.

W końcu Bibelkring podzielił się na kilka odłamów i zaczął zanikać. Gdy pionierzy powrócili w okolice jeziora Toba, wielu byłych członków tego ruchu przyjęło prawdę.