W sensie biblijnym wiara wiąże się z głębokim przekonaniem co do czegoś, opartym na mocnych dowodach. Osoba, która wierzy w Boga, jest też pewna, że spełni On wszystkie swoje obietnice.

O tym, że wierzył w Boże obietnice, świadczyły jego decyzje (Rodzaju 22:15-18). Chociaż mógł wieść w Egipcie wygodne, wręcz luksusowe życie, zrezygnował z tego i „wybrał poniewieranie z ludem Bożym, a nie zaznawanie tymczasowej uciechy z grzechu” (Hebrajczyków 11:25). Czy działał pod wpływem impulsu i potem tego żałował? Nie, bo jak czytamy w Biblii, ‛pozostał niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego’ (Hebrajczyków 11:27). Nigdy nie żałował wyborów podyktowanych wiarą.

Mojżesz starał się również umacniać wiarę innych. Rozważmy na przykład, co się wydarzyło, gdy Izraelici pozornie wpadli w potrzask — znaleźli się między armią faraona a Morzem Czerwonym. Wydawało się, że klęska jest nieuchronna. Przerażeni Izraelici zaczęli wołać do Jehowy. Wołali też do Mojżesza. Jak on na to zareagował?

Mógł nie wiedzieć, że Bóg zamierza otworzyć im drogę ucieczki, rozdzielając wody Morza Czerwonego. Mimo to nie miał najmniejszych wątpliwości, że Bóg znajdzie jakiś sposób, by ich ocalić. Pragnął, żeby takie przekonanie udzieliło się pozostałym Izraelitom. „Powiedział do ludu: ‚Nie lękajcie się. Stójcie niewzruszenie i oglądajcie wybawienie, które Jehowa dziś wam zgotuje’” (Wyjścia 14:13). Czy Mojżeszowi udało się wzmocnić wiarę rodaków? Potwierdza to Biblia, która mówi o wszystkich Izraelitach: „Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchym lądzie” (Hebrajczyków 11:29). Tak więc z wiary Mojżesza odnosił pożytek nie tylko on sam, ale też każdy, kto go pod tym względem naśladował.

Wzorem Mojżesza możemy pokazywać swoimi decyzjami, że wierzymy w obietnice Boże. Na przykład Jehowa obiecuje zadbać o nasze potrzeby materialne, jeśli wielbieniu Go będziemy przyznawać w życiu centralne miejsce (Mateusza 6:33). Oczywiście nie jest łatwo opierać się powszechnym dziś dążeniom materialistycznym. Możemy jednak być pewni, że gdy będziemy starać się prowadzić proste życie, skoncentrowane na służbie dla Boga, to On zatroszczy się o wszystko, co jest nam niezbędne. Obiecał przecież: „Nie pozostawię cię ani nie opuszczę” (Hebrajczyków 13:5).

Możemy również starać się umacniać wiarę innych. Na przykład mądrzy rodzice zdają sobie sprawę z tego, jak wielki mogą mieć wpływ na budowanie wiary swoich dzieci. Dlatego uczą je od najmłodszych lat, że Bóg jest realną Osobą i że daje nam zasady pozwalające odróżniać dobro od zła. Upewniają się też, czy dzieci naprawdę są przekonane, że stosowanie się do tych zasad jest najlepszą drogą życiową (Izajasza 48:17, 18). Rodzice, którzy pomagają dzieciom rozwinąć wiarę, że Bóg „istnieje i że nagradza tych, którzy go pilnie szukają”, ofiarowują im bezcenny skarb (Hebrajczyków 11:6).