CZY Jehowa rzeczywiście troszczy się o swych sług? Jeśli tak, to jak głęboka jest Jego troska? Nie dowiedzielibyśmy się, jak jest naprawdę, gdyby Jehowa nam tego nie wyjawił. Na szczęście na kartach Biblii otwarcie wyraża On swoje uczucia. Zwróćmy uwagę na słowa z Księgi Izajasza 49:15.

Aby zilustrować głębię swej miłości, Jehowa za pośrednictwem Izajasza podaje niezwykle wzruszający przykład. Na początek stawia zaskakujące pytanie: „Czy żona może zapomnieć o swym osesku, żeby się nie zlitować nad synem swego łona?”. W pierwszej chwili odpowiedź wydaje się oczywista. Jak karmiąca matka mogłaby zapomnieć o swoim maleństwie? Przecież przez 24 godziny na dobę jest ono całkowicie od niej zależne — i potrafi głośno domagać się uwagi! Ale w pytaniu zadanym przez Jehowę kryje się głębsza myśl.

Dlaczego matka karmi niemowlę i troszczy się o wszystkie jego potrzeby? Czy po prostu chce, żeby przestało płakać? Nie. W naturalnym odruchu ‛lituje się nad synem swego łona’. Hebrajski czasownik przetłumaczony w tym wersecie na ‛zlitować się’ wyraża czułe współczucie dla kogoś bezradnego lub bezbronnego. Miłość, jaką matka żywi do dziecka, to jedno z najsilniejszych ludzkich uczuć.

Niestety, nie da się tego powiedzieć o każdej matce. „Nawet te kobiety mogą zapomnieć” — oświadcza Jehowa. W dzisiejszym świecie ludzie, bez względu na płeć, często są „nielojalni, wyzuci z naturalnego uczucia” (2 Tymoteusza 3:1-5). Któż z nas nie słyszał o zaniedbywanych, maltretowanych lub porzuconych noworodkach? W nawiązaniu do Księgi Izajasza 49:15 w pewnym komentarzu biblijnym zauważono: „Matki są grzeszne i zła strona natury ludzkiej nieraz bierze w nich górę nad miłością. Nawet największa człowiecza miłość może zawieść” (Edward J. Young, The Book of Isaiah).

„Jednakże ja o tobie nie zapomnę” — zapewnia Jehowa. Teraz zaczynamy dostrzegać przesłanie kryjące się w pytaniu zadanym przez Boga w Księdze Izajasza 49:15. Fragment ten zawiera nie tyle porównanie, ile przeciwstawienie. W odróżnieniu od niedoskonałych matek, które mogą nie okazać bezradnemu niemowlęciu współczucia, Jehowa nigdy nie zawiedzie — nigdy nie zapomni o swych czcicielach będących w potrzebie. W cytowanym powyżej dziele trafnie podsumowano omawiany werset: „W Starym Testamencie to jedna z najdobitniejszych, a może i najdobitniejsza wzmianka o Bożej miłości”.

Ileż otuchy wlewa w nasze serca poznawanie „tkliwego współczucia naszego Boga”! (Łukasza 1:78). Czy nie warto dowiedzieć się, jak można by się do Niego zbliżyć? Ten kochający Bóg zapewnia każdego swego sługę: „Nie pozostawię cię ani nie opuszczę” (Hebrajczyków 13:5).

Fragment Biblii do przeczytania w lutym:

▪ Izajasza 43-62