W WIELU krajach sporo dziewczynek ma na imię Rebeka. Kobietę o tym imieniu opisano również w Biblii. Czy coś wiesz o tamtej Rebece? — * Jej przykład może nam pomóc w służeniu prawdziwemu Bogu, Jehowie. Poznajmy ją więc bliżej.

Rebeka to druga kobieta służąca Jehowie, która została wymieniona w Biblii z imienia. Czy wiesz, kim była pierwsza taka kobieta? — To Sara, żona Abrahama. Jej jedynym dzieckiem był Izaak, którego urodziła w starszym wieku. Dowiemy się teraz, jak Rebeka pokazała, że jest gotowa spełniać wolę Jehowy, i jak poznała Izaaka.

Mija już ponad 60 lat, odkąd Bóg kazał Abrahamowi i Sarze opuścić miasto Charan i pójść do krainy Kanaan. Kiedy oboje byli już w podeszłym wieku, zgodnie z obietnicą Bożą zostali rodzicami syna, któremu nadali imię Izaak. Na pewno domyślasz się, jak gorąco go kochali. Teraz Izaak jest już dorosły i bardzo się smuci z powodu śmierci mamy, która umarła w wieku 127 lat. Abraham nie chce, żeby syn wziął sobie żonę z Kanaanu, ponieważ mieszkańcy tej krainy nie służą Jehowie. Dochodzi do wniosku, że najlepiej będzie znaleźć odpowiednią kandydatkę wśród krewnych w Charanie. Wysyła więc tam swego sługę, prawdopodobnie Eliezera, którego czeka 800-kilometrowa wędrówka! (Rodzaju 12:4, 5; 15:2; 17:17, 19; 23:1).

 Eliezer bierze dziesięć wielbłądów, żeby niosły zapasy oraz prezenty dla przyszłej narzeczonej. Gdy razem z innymi sługami Abrahama dociera do Charanu, zatrzymuje się przy studni, bo wie, że pod wieczór ludzie przychodzą tam po wodę dla siebie i zwierząt. Modli się, żeby dziewczyna, którą powinien wybrać na żonę dla Izaaka, w odpowiedzi na prośbę o wodę zaproponowała: „Napij się, a ja napoję też twoje wielbłądy”.

I dokładnie tak się dzieje! Przy studni pojawia się młoda kobieta „o bardzo powabnym wyglądzie”. To właśnie Rebeka. Gdy Eliezer mówi, że chciałby się napić, ona dodatkowo proponuje: „Naczerpię też wody dla twoich wielbłądów”. ‛Biega wielokrotnie do studni’, a Eliezer przygląda się jej „ze zdumieniem”. Przecież dziesięć spragnionych wielbłądów może potrzebować nawet 1000 litrów wody!

Rebeka dostaje od Eliezera piękne upominki i mówi mu, że jest córką Betuela, jednego z krewnych Abrahama. Zaprasza Eliezera z towarzyszami do rodzinnego domu na nocleg. Potem biegnie i zapowiada gości, których Abraham przysłał z tak daleka.

Gdy jej brat Laban widzi kosztowne prezenty wręczone siostrze i dowiaduje się, kim jest Eliezer, zachęca go do skorzystania z gościny w ich domu. Eliezer szybko przechodzi do rzeczy: „Nie będę jadł, dopóki nie przedstawię swoich spraw”. Następnie wyjaśnia, w jakim celu został przysłany. Betuel z żoną oraz Laban godzą się z radością na małżeństwo Rebeki z Izaakiem.

Po zjedzeniu posiłku Eliezer z towarzyszami zostaje na noc, a rano mówi: „Wyprawcie mnie do mego pana”. Ale mama i brat Rebeki chcą ich zatrzymać chociaż na dziesięć dni. Kiedy pytają o zdanie dziewczynę, słyszą odpowiedź: „Chcę pójść”. Rebeka od razu wyrusza w drogę z Eliezerem, a po dotarciu na miejsce zostaje żoną Izaaka (Rodzaju 24:1-58, 67).

Zastanów się: Czy Rebece łatwo było zostawić rodzinę i przyjaciół i pójść daleko, wiedząc, że może już nigdy nie zobaczy swoich bliskich? — Mimo wszystko była gotowa spełniać wolę Jehowy i spotkało ją za to wiele błogosławieństw. Znalazła się wśród przodków naszego Wybawcy, Jezusa Chrystusa. My także możemy spodziewać się błogosławieństw, jeśli będziemy tak chętnie jak Rebeka robić to, co podoba się Jehowie (Rzymian 9:7-10).