1-3. (a) Dlaczego Jozue jest dobrym przykładem kogoś, kto dokonał w życiu właściwego wyboru? (b) O czym powinniśmy pamiętać, gdy stajemy przed jakimś wyborem?

„WYBIERZCIE” — cóż za dobitne słowo. Osoba mająca wybór może zdecydować się na jakąś opcję, może w pewnym stopniu kontrolować, jak potoczy się jej życie. Wyobraźmy sobie na przykład człowieka, który podczas wędrówki nagle zauważa, że droga się rozwidla. Którą ścieżkę ma wybrać? Jeżeli wcześniej obrał cel, to jedna z nich go do niego przybliży, a druga — oddali.

² Biblia opisuje wiele osób, które znalazły się w podobnej sytuacji. Kain musiał zdecydować, czy da się ponieść gniewowi, czy nad nim zapanuje (Rodz. 4:6, 7). Jozue musiał wybrać między służeniem prawdziwemu Bogu a czczeniem fałszywych bóstw (Joz. 24:15). Postanowił przylgnąć do Jehowy; dlatego wybrał ścieżkę, która poprowadziła go w tym kierunku. Kain nie wytknął sobie takiego celu i wybrał ścieżkę, która go od Jehowy oddaliła.

³ Czasami stajemy na rozdrożu. Wtedy pamiętajmy o celu — o tym, żeby przysparzać chwały Jehowie wszystkim, co robimy, i unikać każdej rzeczy, która mogłaby nas od Niego oddalić (odczytaj Hebrajczyków 3:12). W tym i w następnym artykule omówimy siedem dziedzin życia, w których nie powinniśmy dopuścić, by cokolwiek odwiodło nas od Jehowy.

4. Dlaczego praca zawodowa jest ważnym elementem życia?

⁴ Chrześcijanie mają obowiązek utrzymywać siebie i swoje rodziny. Biblia wskazuje, że ktoś, kto nie chce dbać o domowników, jest gorszy niż człowiek bez wiary — człowiek, który zaparł się Jehowy (2 Tes. 3:10; 1 Tym. 5:8). A zatem praca zawodowa jest ważnym  elementem życia. Gdybyś jednak był nieostrożny, mogłaby oddalić cię od Jehowy. Jak?

5. Jakie czynniki odgrywają istotną rolę, gdy rozważamy ofertę pracy?

⁵ Załóżmy, że szukasz pracy. Jeżeli w twoim kraju trudno ją znaleźć, może cię brać pokusa, by przyjąć pierwszą nadarzającą się ofertę — jakąkolwiek ofertę. Ale co wtedy, gdy charakter pracy stoi w sprzeczności z zasadami biblijnymi? Albo co wtedy, gdy godziny pracy, dojazdy bądź podróże służbowe będą ograniczać twoją chrześcijańską służbę lub czas poświęcany rodzinie? Czy mimo to powinieneś przyjąć propozycję, zakładając, że lepsza kiepska praca niż żadna? Pamiętaj, jeśli wybierzesz niewłaściwą ścieżkę, możesz oddalić się od Jehowy (Hebr. 2:1). Jak zatem w tej dziedzinie podejmować mądre decyzje — niezależnie od tego, czy dopiero szukasz pracy, czy oceniasz tę, którą już masz?

6, 7. (a) Jakie odmienne cele mogą przyświecać osobom, które podejmują pracę zawodową? (b) Który cel przybliży cię do Jehowy i dlaczego?

⁶ Jak już mówiliśmy — pamiętaj o swoim celu. Zadaj sobie pytanie: „Dokąd ta praca albo kariera ma mnie zaprowadzić?”. Jeśli traktujesz zatrudnienie jako sposób na zapewnienie sobie i rodzinie warunków umożliwiających służenie Jehowie, On pobłogosławi twoje wysiłki (Mat. 6:33). Jehowa nie jest bezradny, kiedy tracisz pracę lub doświadczasz skutków nagłego kryzysu ekonomicznego (Izaj. 59:1). On „wie, jak ludzi przejawiających zbożne oddanie wyzwolić z doświadczenia” (2 Piotra 2:9).

⁷ Co jednak wtedy, gdy po prostu pragniesz stać się bogaty? Może ci się to uda. Ale nawet wówczas pamiętaj, że taki „sukces” ma swoją cenę — cenę, na którą cię nie stać (odczytaj 1 Tymoteusza 6:9, 10). Zbytnie skupianie się na bogactwie i karierze tylko oddali cię od Jehowy.

8, 9. Co powinni przemyśleć rodzice, jeśli chodzi o ich stosunek do pracy zawodowej? Wyjaśnij to szerzej.

⁸ Jeśli jesteś ojcem lub matką, zastanów się, jak twój przykład wpływa na dzieci. Co według ich obserwacji jest dla ciebie najważniejsze — praca czy przyjaźń z Jehową? Gdy widzą, że na pierwszym miejscu stawiasz pozycję, prestiż i bogactwo, czyż nie pójdą za tobą tą samą zgubną ścieżką? I czy nie stracą pewnej miary szacunku dla ciebie jako rodzica? Młoda chrześcijanka zwierza się: „Odkąd pamiętam, tato zawsze był zajęty pracą. Początkowo wyglądało na to, że pracuje tak ciężko, ponieważ chce dla nas jak najlepiej. Pragnął, żeby niczego nam nie brakowało. Ale w ostatnich latach coś się zmieniło. Pracuje i pracuje, a potem kupuje rzeczy luksusowe, zamiast poprzestać na niezbędnych. W efekcie jesteśmy znani jako rodzina, która ma dużo kasy, a nie jako rodzina, która zachęca innych do stawiania sobie celów duchowych. W każdej chwili zrezygnowałabym z tych pieniędzy, żeby tylko mieć ze strony taty duchowe wsparcie”.

⁹ Rodzice, nie oddalajcie się od Jehowy przez zbytnie skupianie się na pracy zawodowej. Swoją postawą pokazujcie dzieciom, że naprawdę wierzycie, iż największe bogactwo, jakie można posiąść, to bogactwo duchowe, a nie materialne (Mat. 5:3).

10. Nad czym powinna się zastanowić młoda osoba, która wchodzi w dorosłe życie?

¹⁰ A jak wybrać właściwą ścieżkę, jeśli jesteś młodą osobą i dopiero zastanawiasz się, co chcesz robić w dorosłym życiu? Wspomnieliśmy już, że trzeba mieć sprecyzowany cel. Czy kształcenie  i zatrudnienie w zawodzie, który bierzesz pod uwagę, pozwoli ci w pełniejszej mierze angażować się w sprawy Królestwa, czy raczej oddali cię od Jehowy? (2 Tym. 4:10). Czy twoim celem jest naśladowanie stylu ludzi, których szczęście pojawia się i znika w zależności od stanu konta bankowego albo notowań na giełdzie? A może gotowy jesteś przejawiać taką ufność jak Dawid, który napisał: „Byłem młodzieńcem i już się zestarzałem, lecz nie widziałem prawego, który byłby całkowicie opuszczony, ani jego potomstwa, by szukało chleba”? (Ps. 37:25). Nie zapominaj, że jedna ścieżka oddali cię od Jehowy, a druga poprowadzi do życia, z którym nic nie może się równać (odczytaj Przysłów 10:22; Malachiasza 3:10). Którą z nich wybierzesz? *

11. Co Biblia przyznaje w kwestii odpoczynku i rozrywki, o czym jednak trzeba pamiętać?

¹¹ Biblia nie jest przeciwna zabawie ani nie przedstawia odpoczynku i rozrywki jako straty czasu. Paweł napisał do Tymoteusza, że „ćwiczenie fizyczne ma pewną wartość” (1 Tym. 4:8, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu). Słowo Boże mówi nawet, że jest „czas śmiechu” i „czas pląsania”, oraz zachęca do zażywania odpowiedniej miary wypoczynku (Kazn. 3:4; 4:6). Ale gdybyś nie uważał, odpoczynek i rozrywka mogłyby odciągnąć cię od Jehowy. W jaki sposób? Główne niebezpieczeństwo wiąże się z dwiema rzeczami — z tym, co wybierasz i ile czasu na to poświęcasz.

12. Co powinieneś rozważyć, jeśli chodzi o rodzaje rozrywki i wypoczynku?

¹² Najpierw pomówmy o rodzaju rozrywki. Bądź pewien, że da się znaleźć zdrowe jej formy. Trzeba jednak przyznać, że powszechnie promowane są rzeczy, których Bóg nienawidzi, takie jak przemoc, okultyzm czy niedozwolony seks. Dlatego musisz się zastanowić nad tym, z jakiej rozrywki korzystasz. Jak ona na ciebie wpływa? Czy nie rozbudza w tobie agresji, ducha rywalizacji albo nacjonalizmu? (Prz. 3:31). Czy nie pochłania znacznej części twoich pieniędzy? Czy nie gorszy drugich? (Rzym.  14:21). W jakim towarzystwie się obracasz, wybierając daną formę rozrywki czy wypoczynku? (Prz. 13:20). Czy nie prowokuje cię ona do popełniania zła? (Jak. 1:14, 15).

13, 14. Nad czym musisz się zastanowić, jeśli chodzi o ilość czasu poświęcanego na relaksujące zajęcia?

¹³ Zastanów się też nad ilością czasu poświęcanego na relaks. Zapytaj siebie: „Czy nie przeznaczam na rozrywkę tyle czasu, że na zajęcia duchowe zostaje go już niewiele?”. Jeśli rozrywce oddajesz się bez umiaru, wkrótce spostrzeżesz, że nie przynosi ci to takiego odprężenia, jakiego mógłbyś oczekiwać. Tak naprawdę o wiele więcej radości odczuwają ci, którzy w tej dziedzinie nie przesadzają. Dlaczego? Ponieważ wiedzą, że wcześniej wywiązali się z „rzeczy ważniejszych”, więc mogą odpocząć bez poczucia winy (odczytaj Filipian 1:10, 11).

¹⁴ Niewykluczone, że poświęcanie długich godzin na relaksujące zajęcia wydaje ci się atrakcyjne, ale podążanie tą ścieżką może oddalić cię od Jehowy. Doświadczyła tego 20-letnia Kim. Opowiada: „Byłam na każdej imprezie. Co weekend działo się coś wielkiego — piątek, sobota, niedziela. Teraz jednak widzę, że jest mnóstwo ważniejszych rzeczy do zrobienia. Na przykład jako pionierka wstaję o 6 rano do służby, więc nie mogę przesiadywać do 1 czy 2 w nocy. Wiem, że spotkania towarzyskie same w sobie nie są złe, ale mogą bardzo rozpraszać uwagę. Jak wszystko inne, muszą mieć swoje miejsce”.

15. Jak rodzice mogą pomóc dzieciom cieszyć się odprężającą rozrywką?

¹⁵ Rodzice mają obowiązek dbać o potrzeby materialne, duchowe i emocjonalne zarówno swoje, jak i dzieci. Obejmuje to też organizowanie rozrywki. Nie uważaj więc każdej jej formy za coś złego. Jednocześnie strzeż dzieci przed szkodliwymi wpływami (1 Kor. 5:6). Jeśli dobrze się nad tym zastanowisz, to uda ci się znaleźć takie formy rozrywki i wypoczynku, dzięki którym twoja rodzina naprawdę się odpręży *. W ten sposób razem z dziećmi obierzecie ścieżkę, która przybliży was do Jehowy.

16, 17. Jaka bardzo przygnębiająca sytuacja dotyka wielu rodziców i skąd wiemy, że Jehowa rozumie ich ból?

¹⁶ Więź między rodzicami a dziećmi jest tak silna, że Jehowa na jej przykładzie opisał miłość, jaką darzy swój lud (Izaj. 49:15). Jest więc naturalne, że gdy ukochany członek rodziny opuszcza Jehowę, wywołuje to głęboką rozpacz. „Byłam załamana” — opowiada siostra, której córka została wykluczona. „Zastanawiałam się, dlaczego opuściła Jehowę. Czułam się winna i robiłam sobie wyrzuty”.

¹⁷ Jehowa rozumie twój ból. On sam „bolał w swym sercu”, gdy pierwszy członek założonej przez Niego rodziny ludzkiej, a potem niemal wszyscy ludzie żyjący przed potopem zbuntowali się przeciw Niemu (Rodz. 6:5, 6). Ktoś, kto nie poniósł takiej straty, może nie rozumieć, jak druzgocąca jest taka sytuacja. Mimo wszystko byłoby niemądre pozwolić, żeby postępowanie wykluczonego członka rodziny oddaliło cię od Jehowy. Jak zatem możesz sobie radzić z przytłaczającym cię smutkiem?

18. Dlaczego rodzice nie powinni się obwiniać, jeśli syn lub córka opuszcza Jehowę?

¹⁸ Nie obwiniaj się o to, co się stało. Jehowa daje ludziom wybór i każdy oddany, ochrzczony członek rodziny  musi ‛ponieść swój własny ciężar’ odpowiedzialności (Gal. 6:5). W końcowym rozrachunku za dokonywane wybory Jehowa rozliczy osobę, która grzeszy, a nie ciebie (Ezech. 18:20). Nie obwiniaj też drugich. Respektuj to, jak Jehowa udziela skarcenia. Przeciwstaw się Diabłu, a nie pasterzom, którzy podjęli działania, by chronić zbór (1 Piotra 5:8, 9).

19, 20. (a) Co mogą robić rodzice wykluczonego dziecka, żeby radzić sobie ze smutkiem? (b) Jaką nadzieję słusznie żywią tacy rodzice?

¹⁹ Jeżeli jednak wybierzesz inną ścieżkę i obrazisz się na Jehowę, wówczas się od Niego oddalisz. A przecież twój ukochany krewny powinien dostrzec, że bezkompromisowo stawiasz Jehowę ponad wszystko — również ponad więzy rodzinne. Aby więc sprostać zaistniałej sytuacji, dbaj o własne zdrowie duchowe. Nie odosabniaj się od wiernych braci i sióstr ze zboru (Prz. 18:1). W modlitwach wylewaj swe uczucia przed Jehową (Ps. 62:7, 8). Nie szukaj wymówek, żeby móc kontaktować się z wykluczonym krewnym, na przykład za pośrednictwem SMS-ów czy e-maili (1 Kor. 5:11). Bądź pochłonięty zajęciami teokratycznymi (1 Kor. 15:58). Cytowana wcześniej siostra mówi: „Wiem, że muszę być stale zajęta służbą dla Boga i dbać o dobrą kondycję duchową, żebym — gdy moja córka w końcu wróci do Jehowy — była w stanie jej pomóc”.

²⁰ W Biblii czytamy, że miłość „na wszystko ma nadzieję” (1 Kor. 13:4, 7). Nie ma w tym nic złego, że żywisz nadzieję na powrót do zboru bliskiej ci osoby. Rokrocznie wielu grzeszników okazuje skruchę i wraca do organizacji Jehowy. On nie patrzy na ich skruchę z niechęcią. Wręcz przeciwnie — jest „gotów przebaczać” (Ps. 86:5).

21, 22. Jak pragniesz korzystać z wolnej woli?

²¹ Jehowa obdarzył stworzenia ludzkie wolną wolą (odczytaj Powtórzonego Prawa 30:19, 20). Ale taka wolność idzie w parze z odpowiedzialnością, która powinna działać trzeźwiąco. Każdy chrześcijanin musi zapytać siebie: „Którą ścieżką idę? Czy pozwalam, żeby praca i kariera, odpoczynek i rozrywka albo więzy rodzinne oddalały mnie od Jehowy?”.

²² Miłość Boga do Jego sług nigdy nie słabnie. Oddalić się od Niego moglibyśmy jedynie wtedy, gdybyśmy sami wybrali niewłaściwą ścieżkę (Rzym. 8:38, 39). Ale wcale nie musi tak się stać! Postanów sobie, że nie pozwolisz, by cokolwiek oddaliło cię od Jehowy. W następnym artykule omówimy kolejne cztery dziedziny, w których możesz dowieść, że jesteś na to zdecydowany.