„Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży” (JANA 3:36).

1, 2. Co było jednym z powodów, dla których zaczęto wydawać Strażnicę Syjońską?

W CZWARTYM numerze niniejszego czasopisma, który ukazał się w październiku 1879 roku, napisano: „Żaden uważny badacz Biblii nie może przeoczyć faktu, że na śmierć Chrystusa położono w niej ogromny nacisk”. W artykule podsumowano tę myśl następująco: „Wystrzegajmy się wszystkiego, co pomniejsza znaczenie śmierci Chrystusa jako ofiary i przebłagania za grzech” (odczytaj 1 Jana 2:1, 2).

² Jednym z celów, dla których w lipcu 1879 roku zaczęto wydawać Strażnicę Syjońską, była obrona biblijnej nauki o okupie. Czasopismo to zapewniało „pokarm we właściwym czasie”, ponieważ pod koniec XIX wieku coraz więcej rzekomych chrześcijan zaczynało kwestionować przebłagalną wartość śmierci Jezusa (Mat. 24:45). Sporo ludzi dało się wtedy zwieść teorii ewolucji, która kłóci się z faktem, że człowiek utracił doskonałość. Ewolucjoniści uczą raczej, że udoskonala się on w naturalny sposób i że okup nie jest potrzebny. Dlatego niezwykle aktualna stała się rada udzielona przez apostoła Pawła Tymoteuszowi: „Strzeż tego, co ci powierzono, odwracając się od pustych mów, które bezczeszczą to, co święte, oraz od sprzeczności fałszywie tak nazywanej ‚wiedzy’. Popisując się taką wiedzą, niektórzy odstąpili od wiary” (1 Tym. 6:20, 21).

3. Jakie kwestie teraz rozważymy?

 ³ Zapewne jesteś zdecydowany nie ‛odstąpić od wiary’. Dobrze jest w tym celu przeanalizować trzy kwestie: Dlaczego potrzebuję okupu? Jak wiele kosztowało jego dostarczenie? I jak mogę skorzystać z tego cennego daru, aby zostać wybawionym od gniewu Bożego?

Wybawieni od gniewu Bożego

4, 5. Skąd wiemy, że na obecnym niegodziwym systemie rzeczy ‛pozostaje gniew Boży’?

⁴ Biblia i fakty historyczne jednoznacznie wskazują, że odkąd Adam zgrzeszył, na ludzkości ‛pozostaje gniew Boży’ (Jana 3:36). Wyraźnie to widać, gdyż każdego człowieka wcześniej czy później dosięga śmierć. Wrogie Bogu panowanie Szatana nie uchroniło ludzkości przed nieszczęściami i żaden z człowieczych rządów nie zdołał zaspokoić podstawowych potrzeb wszystkich obywateli (1 Jana 5:19). Świat ciągle nękają wojny, przestępczość i ubóstwo.

⁵ To oczywiste, że obecny system rzeczy nie cieszy się błogosławieństwem Jehowy. Apostoł Paweł napisał: „Srogi gniew Boży objawia się z nieba przeciw wszelkiej bezbożności” (Rzym. 1:18-20). A zatem osoby, które uparcie trwają w bezbożnym postępowaniu, nie unikną konsekwencji swych poczynań. W naszych czasach gniew Boga zapowiadany jest poprzez ogłaszanie Jego wyroków. Informacje o tych wyrokach spadają na świat Szatana niczym plagi, a są przekazywane na łamach wielu naszych publikacji biblijnych (Obj. 16:1).

6, 7. Jakiemu dziełu przewodzą namaszczeni chrześcijanie i jaka możliwość nadal stoi otworem przed tymi, którzy jeszcze należą do świata Szatana?

⁶ Czy to oznacza, że jest już za późno, by ktokolwiek wyrwał się spod dominacji Szatana i znalazł łaskę w oczach Boga? Ależ nie! Droga do pojednania z Jehową wciąż jeszcze pozostaje otwarta. Pomazańcy, będący „ambasadorami zastępującymi Chrystusa”, przewodzą w publicznej służbie, dzięki której do ludzi ze wszystkich narodów kierowane jest zaproszenie: „Pojednajcie się z Bogiem” (2 Kor. 5:20, 21).

⁷ Apostoł Paweł powiedział, że Jezus „nas ratuje od nadchodzącego srogiego gniewu” (1 Tes. 1:10). Ostateczny wyraz gniewu Jehowy doprowadzi do wiecznej zagłady tych, którzy nie okazują skruchy (2 Tes. 1:6-9). Kto jednak ocaleje? W Biblii czytamy: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży” (Jana 3:36). Wszyscy, którzy doczekają wielkiego dnia gniewu Bożego i będą wtedy przejawiać wiarę w Jezusa oraz w złożony przez niego okup, ujdą cało.

Jak działa okup

8. (a) Jaką wspaniałą perspektywę mieli Adam i Ewa? (b) Jak Jehowa dowiódł, że kieruje się doskonałą sprawiedliwością?

⁸ Adam i Ewa zostali stworzeni jako ludzie doskonali. Gdyby byli posłuszni Bogu, napełniliby ziemię szczęśliwymi potomkami  i żyliby z nimi na rajskiej ziemi. Niestety, świadomie złamali przykazanie Boże. W rezultacie zostali skazani na wieczną śmierć i wygnani z raju. Obciążyli się grzechem, zanim wydali na świat dzieci. Z czasem zestarzeli się i umarli. Ich przykład dowodzi, że Jehowa zawsze jest wierny swemu słowu. Poza tym kieruje się doskonałą sprawiedliwością. Ostrzegł Adama, że gdy zje on zakazany owoc, poniesie śmierć — i tak się stało.

9, 10. (a) Dlaczego potomkowie Adama umierają? (b) Dzięki czemu możemy uniknąć wiecznej śmierci?

⁹ Jako potomkowie Adama, dziedziczymy niedoskonałe, skłonne do grzechu ciało i podlegamy śmierci. Kiedy nasz praojciec zgrzeszył, w pewnym sensie wszyscy byliśmy w jego lędźwiach, dlatego i nas objął wyrok. Gdyby Jehowa usunął starość i śmierć bez zapłacenia okupu, sprzeniewierzyłby się swemu słowu. Dlatego każdy z nas może powtórzyć za Pawłem: „Wiemy, że Prawo jest duchowe; ale ja jestem cielesny, sprzedany grzechowi. Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyratuje z ciała podlegającego tej śmierci?” (Rzym. 7:14, 24).

¹⁰ Tylko Jehowa Bóg był w stanie dostarczyć prawnej podstawy, dzięki której mógłby przebaczyć nam grzechy i uwolnić nas od wiecznej śmierci bez naruszania zasad sprawiedliwości. Dokonał tego, posyłając z nieba swego umiłowanego Syna, żeby urodził się jako doskonały człowiek i oddał życie na okup za nas. W przeciwieństwie do Adama Jezus nie utracił doskonałości. „On grzechu nie popełnił” (1 Piotra 2:22). Miał więc możliwość stać się ojcem doskonałego rodu ludzkiego. Tymczasem zgodził się ponieść śmierć z rąk wrogów Jehowy, aby móc niejako zaadoptować grzesznych potomków Adama i osobom przejawiającym wiarę umożliwić życie wieczne. W Piśmie Świętym wyjaśniono: „Jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich” (1 Tym. 2:5, 6).

11. (a) Jak można zilustrować dobrodziejstwa okupu? (b) Kto skorzysta z ofiary złożonej przez Jezusa?

¹¹ Sposób działania okupu można zilustrować sytuacją ludzi, którzy ulokowali wszystkie swoje środki w nierzetelnym banku, wskutek czego je stracili i wpadli w długi. Właścicieli banku skazano na wiele lat więzienia. Ale co mają począć niewinni, oszukani ludzie? Ponieważ zostali pozbawieni środków do życia, są bezsilni — chyba że ktoś życzliwy i bogaty przejmie władzę nad bankiem i zwróci im pieniądze, umożliwiając spłacenie długów. Podobnie Jehowa Bóg i Jego umiłowany Syn na podstawie ofiary okupu nabyli potomstwo Adama i zapłacili za grzech ciążący na ludzkości. Właśnie dlatego Jan Chrzciciel mógł powiedzieć o Jezusie: „Oto Baranek Boży, który usuwa grzech świata!” (Jana 1:29). Do tych, których grzechy zostały zmazane, zaliczają się nie tylko żyjący, ale też zmarli.

Jak wiele kosztowało dostarczenie okupu

12, 13. Co pomagają nam zrozumieć uczucia, jakie targały Abrahamem, gdy miał on złożyć w ofierze Izaaka?

¹² Nie potrafimy do końca pojąć, ile dostarczenie okupu kosztowało naszego niebiańskiego Ojca i Jego umiłowanego Syna. W Biblii znajdujemy jednak relację, która daje nam o tym pewne wyobrażenie. Zastanówmy się na przykład, co czuł Abraham, gdy wyruszał w trzydniową wędrówkę do ziemi Moria, by tam wykonać Boże polecenie: „Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego tak miłujesz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria, i tam go ofiaruj jako całopalenie na jednej z gór, którą ci wskażę” (Rodz. 22:2-4).

¹³ Abraham w końcu dotarł we wskazane miejsce. Jakaż rozpacz szarpała jego serce, gdy krępował ręce i nogi Izaaka i kładł go na własnoręcznie zbudowanym ołtarzu! Z jakim  bólem Abraham unosił nóż, którym za chwilę miał zabić syna! A co czuł Izaak, leżąc na ołtarzu i czekając na ostry, przeszywający cios, który miał przynieść mu śmierć? Anioł Jehowy powstrzymał Abrahama w samą porę. Przeżycia tych dwóch starożytnych sług Bożych pomagają nam zrozumieć, co musiał znieść Jehowa, gdy dopuścił, by poplecznicy Szatana zamordowali Jezusa. A współdziałanie Izaaka z Abrahamem jest znakomitą ilustracją gotowości Jezusa do znoszenia cierpień i oddania za nas życia (Hebr. 11:17-19).

14. Jakie wydarzenie z życia Jakuba pomaga nam zrozumieć, ile okup kosztował Jehowę?

¹⁴ Aby sobie uświadomić, jak drogo kosztowało dostarczenie okupu, warto również przeanalizować pewne wydarzenie z życia Jakuba. Patriarcha ten spośród wszystkich swoich synów najbardziej kochał Józefa. Bracia zazdrościli Józefowi i go nienawidzili. Mimo to na prośbę ojca chętnie poszedł on zobaczyć, jak im się wiedzie. W tym czasie jego bracia wypasali trzody Jakuba w rejonie położonym jakieś 100 kilometrów na północ od rodzinnego domu w Hebronie. Wyobraź sobie, co czuł Jakub, gdy po jakimś czasie otrzymał szatę Józefa zbroczoną krwią. „To jest długa szata mojego syna!” — wykrzyknął. „Musiał go pożreć groźny dziki zwierz! Józef na pewno został rozszarpany!” Owo wydarzenie było dotkliwym ciosem dla Jakuba, który opłakiwał Józefa przez wiele dni (Rodz. 37:33, 34). Jehowa nie reaguje dokładnie tak jak niedoskonali ludzie. Jednak zastanowienie się nad tym przeżyciem Jakuba pomaga nam w pewnej mierze pojąć, co czuł Bóg, gdy Jego ukochany Syn był na ziemi maltretowany, a w końcu został okrutnie zamordowany.

Odnoszenie pożytku z okupu

15, 16. (a) Co poświadczało, że Jehowa przyjął okup? (b) Jaką korzyść odnosisz z ofiary okupu?

¹⁵ Jehowa Bóg wskrzesił swego wiernego Syna w chwalebnym ciele duchowym (1 Piotra 3:18). Zmartwychwstały Jezus przez 40 dni ukazywał się uczniom, by umocnić ich  wiarę i przygotować do prowadzenia szeroko zakrojonej działalności ewangelizacyjnej. Następnie wstąpił do nieba, gdzie przedstawił Bogu wartość krwi przelanej dla dobra swych prawdziwych naśladowców, przejawiających wiarę w okup. Jehowa Bóg przyjął tę ofiarę i dał temu wyraz, upoważniając Jezusa do zesłania ducha świętego na uczniów zgromadzonych w Jerozolimie podczas Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. (Dzieje 2:33).

¹⁶ Ci namaszczeni chrześcijanie natychmiast zaczęli nawoływać bliźnich, by dali się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa ku przebaczeniu grzechów i w ten sposób uniknęli gniewu Bożego (odczytaj Dzieje Apostolskie 2:38-40). Od tej historycznej chwili do dnia dzisiejszego mnóstwo ludzi ze wszystkich narodów zadzierzgnęło więź z Bogiem na podstawie wiary w Jezusową ofiarę okupu (Jana 6:44). Warto więc rozważyć teraz dwa pytania: Czy ktokolwiek z nas otrzymał nadzieję życia wiecznego ze względu na swe prawe postępowanie? I czy ktoś, kto ma taką nadzieję, mógłby ją stracić?

17. Jak powinieneś się zapatrywać na wyjątkowy zaszczyt bycia przyjacielem Boga?

¹⁷ Nikt z nas nie zasłużył sobie na okup. Ale uwierzywszy w niego, miliony żyjących dziś ludzi zostało przyjaciółmi Boga i zyskało nadzieję na życie wieczne w ziemskim raju. Nie oznacza to jednak, że gdy raz nawiążemy z Bogiem takie stosunki, nic nie jest w stanie ich zerwać. Aby ocaleć w nadchodzącym dniu gniewu Jehowy, musimy stale okazywać głębokie docenianie „okupu zapłaconego przez Chrystusa Jezusa” (Rzym. 3:24; odczytaj Filipian 2:12).

Nieustannie przejawiajmy wiarę w okup

18. Z czym między innymi wiąże się przejawianie wiary w okup?

¹⁸ Tekst przewodni tego artykułu, zaczerpnięty z Ewangelii według Jana 3:36, uzmysławia nam, że przejawianie wiary w naszego Pana, Jezusa Chrystusa, wiąże się między innymi z okazywaniem mu posłuszeństwa. Wdzięczność za okup powinna więc pobudzać nas do życia zgodnego z naukami Syna Bożego, również tymi, które dotyczą kwestii moralnych (Marka 7:21-23). ‛Srogi gniew Boży nadchodzi’ na wszystkich, którzy zatwardziale trwają w rozpuście, opowiadają sprośne żarty i dopuszczają się „wszelkiej nieczystości”, obejmującej między innymi oglądanie pornografii (Efez. 5:3-6).

19. Jakimi zbożnymi uczynkami możemy potwierdzać naszą wiarę w okup?

¹⁹ Wdzięczność za ofiarę okupu będzie nas pobudzać do obfitowania w „czyny zbożnego oddania” (2 Piotra 3:11). Przeznaczajmy więc odpowiednią ilość czasu na regularne i szczere modlitwy, studium osobiste, zebrania, rodzinne wielbienie Boga i gorliwy udział w służbie kaznodziejskiej. Obyśmy też ‛nie zapominali o wyświadczaniu dobra i o dzieleniu się z drugimi, bo takie ofiary bardzo się podobają Bogu’ (Hebr. 13:15, 16).

20. Jakich błogosławieństw mogą się spodziewać ci, którzy przejawiają wiarę w okup?

²⁰ Gdy gniew Jehowy spadnie na niegodziwy system rzeczy, jakże będziemy szczęśliwi, że okazywaliśmy wiarę w okup i stale dowodziliśmy, iż ofiara ta jest dla nas bardzo cenna! A w obiecanym nowym świecie będziemy już po wsze czasy okazywać wdzięczność za ten wspaniały dar, który uchronił nas od gniewu Bożego (odczytaj Jana 3:16; Objawienie 7:9, 10, 13, 14).

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego potrzebujemy okupu?

• Jak wiele kosztowało dostarczenie okupu?

• Jaki pożytek przynosi ofiara Jezusa?

• Jak możemy dowodzić swej wiary w okup?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 13]

Droga do pojednania z Jehową wciąż pozostaje otwarta

[Ilustracje na stronie 15]

Rozmyślanie nad przeżyciami Abrahama, Izaaka oraz Jakuba może nam pomóc zrozumieć, jak wielkim kosztem został dostarczony okup