„Oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku wołającym o pomoc” (PS. 34:15).

1, 2. (a) Z czym obecnie zmaga się wielu ludzi? (b) Dlaczego to nas nie dziwi?

CZY życie nie szczędzi ci udręk? Jeśli tak, to nie tobie jednemu. W obecnym niegodziwym systemie rzeczy zmaga się z nimi mnóstwo ludzi. Niektórym ich sytuacja wydaje się prawie nie do zniesienia. Takie osoby podzielają odczucia psalmisty Dawida, który napisał: „Odrętwiałem i jestem nader zdruzgotany; wydałem ryk z powodu jęku mego serca. Serce moje bije gwałtownie, moc mnie opuściła, nie ma też u mnie światła moich oczu” (Ps. 38:8, 10).

² Jako chrześcijanie, nie jesteśmy zaskoczeni napotykanymi trudnościami. Rozumiemy, że „dręczące boleści” stanowią element zapowiedzianego znaku obecności Jezusa (Marka 13:8; Mat. 24:3). Greckie słowo przetłumaczone na „dręczące boleści” odnosi się do przejmującego bólu odczuwanego podczas porodu. Jakże trafnie opisuje ono ogrom cierpień spotykających ludzi w tych „krytycznych czasach”, tak „trudnych do zniesienia [„srogich”, Kingdom Interlinear]”! (2 Tym. 3:1).

Jehowa rozumie nasze udręki

3. O czym dobrze wiedzą słudzy Boży?

³ Słudzy Jehowy dobrze wiedzą, że również ich nie omijają skutki tych udręk i że niesprzyjające warunki najprawdopodobniej będą się jeszcze pogarszać. Oprócz tego, co spotyka ogół ludzi, my jako czciciele Boga musimy się też zmagać z „wrogiem, Diabłem”, który pragnie zrujnować naszą wiarę (1 Piotra 5:8). W tej sytuacji nietrudno jest poczuć się jak Dawid, który rzekł: „Hańba zdruzgotała me serce i rana jest nieuleczalna. I spodziewałem się kogoś, kto by okazał współczucie, lecz nie było nikogo, oraz pocieszycieli, ale nie znalazłem żadnego” (Ps. 69:20).

4. Co może być dla nas pociechą w obliczu udręk?

⁴ Czy Dawid doszedł do wniosku, że nie ma już dla niego żadnej nadziei? Wprost przeciwnie! Zwróćmy uwagę na jego dalsze słowa z tego samego psalmu: „Jehowa wysłuchuje biednych i więźniami swymi [czyli swymi uwięzionymi sługami] nie wzgardzi” (Ps. 69:33). Może nieraz odnosimy wrażenie, że jesteśmy więźniami własnych udręk. Może też się nam wydawać, że inni nie rozumieją naszej sytuacji — i niekiedy rzeczywiście tak jest. Ale wzorem Dawida możemy czerpać otuchę z faktu, że Jehowa w pełni rozumie nasze zgryzoty (Ps. 34:15).

5. O czym był przeświadczony król Salomon?

⁵ Wyraźnie na to wskazał syn Dawida Salomon podczas oddania do użytku świątyni w Jerozolimie (odczytaj 2 Kronik 6:29-31). Błagał Jehowę, by wysłuchiwał modlitw każdego, kto będzie szczerze się do Niego zwracał w związku ze ‛swoją plagą i boleścią’. Jak Bóg miał reagować na te prośby? Salomon był przeświadczony, że Jehowa nie tylko wysłucha tych osób, ale też im pomoże. Dlaczego? Bo ‛dobrze zna serce synów ludzkich’.

6. Jak możemy sobie radzić z troskami i dlaczego?

⁶ Podobnie i my możemy mówić Jehowie w modlitwach o ‛swojej pladze i boleści’,  czyli osobistych problemach. Otuchy dodaje nam świadomość, że On rozumie nasze strapienia i że nie jesteśmy Mu obojętni. Potwierdził to apostoł Piotr, gdy zachęcał: „Przerzućcie na niego wszelką waszą troskę, gdyż on się o was troszczy” (1 Piotra 5:7). Jehowa życzliwie się nami interesuje, na co wskazał Jezus, mówiąc: „Czy nie sprzedaje się dwóch wróbli za monetę małej wartości? A przecież ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca. Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: Jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Mat. 10:29-31).

Polegaj na pomocy Jehowy

7. Jakiego wsparcia możemy być pewni?

⁷ Nie ulega wątpliwości, że Jehowa chce i potrafi wesprzeć swych zgnębionych sług. „Bóg jest dla nas schronieniem i siłą, pomocą łatwą do znalezienia w czasie udręk” (Ps. 34:15-18; 46:1). W jaki sposób zapewnia takie wsparcie? Rozważmy słowa z Listu 1 do Koryntian 10:13: „Bóg jest wierny i nie pozwoli, żebyście byli kuszeni ponad to, co możecie znieść, lecz wraz z pokusą da też wyjście, abyście zdołali przetrwać”. Jehowa może tak pokierować sprawami, by usunąć przyczynę udręki albo udzielić nam sił potrzebnych do wytrwania. Tak czy inaczej, otrzymamy od Niego wsparcie.

8. Jak możemy skorzystać z pomocy Bożej?

⁸ Jak możemy skorzystać z tej pomocy? Zwróćmy uwagę, co nam poradzono: „Przerzućcie na niego wszelką waszą troskę”. Oznacza to, że swoje troski powierzamy Jehowie. Staramy się nie zamartwiać i cierpliwie ufamy, że zadba o nasze potrzeby (Mat. 6:25-32). Aby mieć takie zaufanie, trzeba się zdobyć na pokorę i nie polegać na własnej sile czy mądrości. Korząc się „pod potężną ręką Boga”, uznajemy swoją niską pozycję (odczytaj 1 Piotra 5:6). Dzięki temu łatwiej nam radzić sobie ze wszystkim, co Bóg dopuszcza. Może chcielibyśmy, żeby ulga przyszła natychmiast, ale ufamy, iż Jehowa dokładnie wie, kiedy i jak pośpieszyć nam z pomocą (Ps. 54:7; Izaj. 41:10).

9. Jakie brzemię Dawid musiał przerzucić na Jehowę?

⁹ Przypomnijmy sobie wypowiedź Dawida zanotowaną w Psalmie 55:22: „Zrzuć swe brzemię na Jehowę, a on cię wesprze. Nigdy nie pozwoli, by prawy się zachwiał”. Dawid, układając ten psalm, czuł się wielce udręczony (Ps. 55:4). Napisał go przypuszczalnie wtedy, gdy jego syn Absalom uknuł intrygę, by pozbawić swego ojca władzy królewskiej. Do tego spisku przyłączył się również najbardziej zaufany doradca Dawida, Achitofel. Dawid musiał ratować się ucieczką z Jerozolimy (2 Sam. 15:12-14). Ale nawet w tych przygnębiających okolicznościach dalej ufał Bogu — i nie doznał rozczarowania.

10. Co powinniśmy robić w trudnych chwilach?

¹⁰ Niezależnie od tego, jakie udręki znosimy, koniecznie musimy wzorem Dawida modlić się do Jehowy. Właśnie do czegoś takiego zachęca nas apostoł Paweł (odczytaj Filipian 4:6, 7). Co osiągniemy dzięki takim żarliwym modlitwom? ‛Pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie  strzegł naszych serc i władz umysłowych przez Chrystusa Jezusa’.

11. Jak „pokój Boży” chroni nasze serca i władze umysłowe?

¹¹ Czy modlitwa może wpłynąć na zmianę naszego położenia? Owszem. Powinniśmy jednak pamiętać, że Jehowa nie zawsze odpowiada na nasze modlitwy tak, jak byśmy tego pragnęli. Niemniej modlitwa pomaga zachowywać spokój ducha, dzięki czemu problemy nas nie przytłoczą. Gdy zmagamy się z dręczącymi uczuciami, ukojenie może nam przynieść „pokój Boży”. Ów pokój niczym oddział żołnierzy wysłanych do obrony miasta przed atakiem wrogów będzie chronił nasze serca i władze umysłowe. Pomoże nam też pokonać wątpliwości, obawy i negatywne myśli oraz uniknąć pochopnego i nierozsądnego działania (Ps. 145:18).

12. Zilustruj przykładem, jak można cieszyć się spokojem umysłu.

¹² Jak mimo udręk możemy zachować spokój umysłu? Rozważmy przykład, który pod różnymi względami pasuje do naszej sytuacji. Pracownik podlega złośliwemu kierownikowi. O doznawanych przykrościach ma okazję powiedzieć właścicielowi firmy, który jest życzliwy i rozsądny. Ten zapewnia strapionego mężczyznę, że go rozumie i że kierownik wkrótce straci stanowisko. Jak ta informacja wpływa na pracownika? Ponieważ wierzy tym słowom i zna przyszły rozwój wypadków, ma motywację do dalszej pracy, nawet jeśli jeszcze przez jakiś czas musi znosić nieprzyjemności. Podobnie i my wiemy, że Jehowa rozumie nasze położenie i że wkrótce „władca tego świata zostanie wyrzucony precz” (Jana 12:31). Jakże pokrzepiająca to świadomość!

13. Co oprócz zanoszenia modlitw powinniśmy czynić?

¹³ Ale czy wystarczy swoje problemy przedstawić Jehowie w modlitwie? Nie, trzeba zrobić coś więcej. Trzeba działać zgodnie ze swymi modlitwami. Kiedy król Saul posłał ludzi, by uśmiercili Dawida, ten modlił się: „Wyzwól mnie od mych nieprzyjaciół, Boże mój; racz mnie chronić przed tymi, którzy przeciw mnie powstają. Wyzwól mnie od krzywdzicieli i wybaw mnie od ludzi winnych krwi” (Ps. 59:1, 2). Dawid nie poprzestał na modlitwie, lecz za radą żony podjął niezbędne działania, by ujść cało (1 Sam. 19:11, 12). My też możemy się modlić o praktyczną mądrość, dzięki której zdołamy stawić czoło trudnej sytuacji albo znaleźć z niej wyjście (Jak. 1:5).

Skąd czerpać siły do wytrwania

14. Co może nam pomóc wytrwać w obliczu przeciwności?

¹⁴ Nasze udręki niekoniecznie znikną od razu. Mogą się utrzymywać jakiś czas. Co pomoże nam wytrwać w takiej sytuacji? Po pierwsze, pamiętajmy, że gdy dalej wiernie służymy Jehowie, dowodzimy swej miłości do Niego (Dzieje 14:22). Nie zapominajmy, co Szatan zarzucił w odniesieniu do Hioba: „Czy to tak bezinteresownie Job czci Boga? Czyś Ty nie postawił płotu wokół niego i jego domu, i całej jego posiadłości? Pobłogosławiłeś dziełom rąk jego, a trzody jego rozmnażają się szeroko po kraju. Ale wyciągnij tylko rękę swoją i dotknij wszystkiego, co do niego należy, a przekonasz się, że w oczy będzie Ci złorzeczył” (Joba [Hioba] 1:9-11, Biblia poznańska). Dzięki swej niezłomnej lojalności  Hiob dowiódł, że to oskarżenie jest wierutnym kłamstwem. Gdy i my wytrwale znosimy trudne sytuacje, mamy sposobność wykazać, że Szatan jest kłamcą. Z kolei wytrwałość umacnia w nas nadzieję i zaufanie (Jak. 1:4).

15. Jakie przykłady mogą dodać nam sił?

¹⁵ Po drugie, pamiętajmy, że ‛jeśli chodzi o cierpienia, to samo dzieje się w całej społeczności naszych braci na świecie’ (1 Piotra 5:9). Rzeczywiście ‛nie nawiedziła nas pokusa wykraczająca poza to, co jest wspólne wszystkim ludziom’ (1 Kor. 10:13). Nie skupiajmy się więc na własnych trudnościach, lecz czerpmy siłę i odwagę z rozmyślania o postawie innych (1 Tes. 1:5-7; Hebr. 12:1). Zastanawiaj się nad przykładem znanych ci osób, które wiernie trwają mimo bolesnych udręk. A czy w opublikowanych życiorysach szukasz przeżyć podobnych do twoich? Relacje te mogą cię bardzo wzmocnić.

16. Jak Bóg nas umacnia w obliczu różnych przeciwności?

¹⁶ Po trzecie, pamiętaj, że Jehowa to „Ojciec tkliwych zmiłowań i Bóg wszelkiego pocieszenia, który nas pociesza we wszelkim naszym ucisku, abyśmy tych, co są w jakimkolwiek ucisku, mogli pocieszać tym pocieszeniem, którym sami jesteśmy pocieszani przez Boga” (2 Kor. 1:3, 4). Bóg niejako stoi przy nas, by dodawać nam otuchy i sił nie tylko w danej chwili, ale w każdej sytuacji — „we wszelkim naszym ucisku”. Dzięki temu możemy pocieszać drugich „w jakimkolwiek ucisku”. O prawdziwości tych słów apostoł Paweł przekonał się osobiście (2 Kor. 4:8, 9; 11:23-27).

17. Jak Biblia pomaga nam radzić sobie z różnymi zgryzotami?

¹⁷ Po czwarte, mamy Pismo Święte, które jest „pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości, aby człowiek Boży był w pełni umiejętny, całkowicie wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła” (2 Tym. 3:16, 17). Słowo Boże nie czyni z nas po prostu ludzi ‛umiejętnych’ i ‛wyposażonych do wszelkiego dobrego dzieła’. Pomaga nam też radzić sobie z różnymi zgryzotami. Sprawia, że jesteśmy ‛w pełni umiejętni’ i ‛całkowicie wyposażeni’. Grecki odpowiednik wyrażenia „całkowicie wyposażony” bywał używany w starożytności w odniesieniu do łodzi mającej wszystko, co niezbędne do podróży, albo w odniesieniu do maszyny nadającej się do wykonania określonej pracy. Podobnie Jehowa za pośrednictwem swego Słowa zaopatruje nas we wszystko, czego potrzebujemy do przezwyciężania napotykanych przeciwności. Dlatego możemy mówić: „Skoro Bóg  do tego dopuszcza, z Jego pomocą zdołam to przetrwać”.

Wyzwolenie z wszelkich udręk

18. Na czym jeszcze powinniśmy skupiać uwagę, by łatwiej nam było trwać?

¹⁸ Po piąte, zawsze skupiaj uwagę na cudownej obietnicy, iż Jehowa wkrótce wyzwoli ludzkość z wszelkich udręk (Ps. 34:19; 37:9-11; 2 Piotra 2:9). Będzie to oznaczać nie tylko uwolnienie od obecnych zgryzot, ale też sposobność dostąpienia życia wiecznego — czy to w niebie u boku Jezusa, czy też na rajskiej ziemi.

19. Dzięki czemu możemy wiernie trwać?

¹⁹ Zanim to nastąpi, dalej stawiajmy czoło trudnym sytuacjom, z którymi się stykamy w tym niegodziwym świecie. Jakże wyczekujemy czasu, gdy już ich nie będzie! (Ps. 55:6-8). Pamiętajmy, że swoją niezłomną wytrwałością dowodzimy, iż Diabeł jest kłamcą. Obyśmy czerpali siły z modlitw oraz od naszych duchowych braci, a przy tym nie zapominali, że przeżywają oni trudności podobne do naszych. Nadal bądźmy w pełni umiejętni i całkowicie wyposażeni, robiąc dobry użytek ze Słowa Bożego. Nigdy nie przestańmy ufać w życzliwą opiekę ze strony „Boga wszelkiego pocieszenia”. Stale sobie uświadamiajmy, że „oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku wołającym o pomoc” (Ps. 34:15).

Czy potrafisz odpowiedzieć?

• Jak Dawid zapatrywał się na swoje udręki?

• Jakie przekonanie wyraził król Salomon?

• Co może nam pomóc w przetrwaniu tego, co dopuszcza Jehowa?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 13]

Salomon był przekonany, że Jehowa będzie działał na rzecz swych zgnębionych sług

[Ilustracja na stronie 15]

Dawid przerzucił w modlitwie swe brzemię na Jehowę, a potem podjął stosowne działania