Doskonałe życie nie jest mrzonką!

Co dla ciebie oznacza wyrażenie „doskonały świat”? Wyobraź sobie społeczeństwo ludzkie, w którym nie ma przestępczości, narkomanii, głodu, ubóstwa ani niesprawiedliwości. Wszyscy cieszą się znakomitym zdrowiem psychicznym i fizycznym. Nikt nie jest smutny ani nieszczęśliwy, bo wyeliminowano nawet śmierć. Czy wyglądanie takiego świata dowodzi realizmu?

WIĘKSZOŚĆ osób zdaje sobie sprawę z postępu nauki i techniki, ale tak naprawdę nie wierzy, że ludzie dzięki swej inteligencji i wiedzy zaprowadzą doskonały świat, w którym każdy będzie żył w pokoju i szczęściu. Z drugiej strony człowiek niewątpliwie chce wszystko ulepszać i usuwać wady. Rzecz jasna snucie nierealistycznych marzeń nie pomoże bezdomnym i ubogim ani też nie zadowoli chorych czy niepełnosprawnych, wyczekujących uwolnienia od cierpień. Doskonały świat nie nadejdzie za sprawą ludzkiej inwencji twórczej. Jednakże mimo panującego obecnie ucisku i niedoli istnieją solidne podstawy, by wierzyć w bliskość świata, który można nazwać doskonałym.

Życie doskonałe być może kojarzy ci się z życiem Jezusa Chrystusa. Ale nie był on jedynym bezgrzesznym człowiekiem, jaki kiedykolwiek przebywał na ziemi. Doskonałe życie wiedli w raju Adam i Ewa, stworzeni na obraz Boga. Ponieważ jednak zbuntowali się przeciw swemu niebiańskiemu Ojcu, utracili te wspaniałe warunki (Rodzaju 3:1-6). Niemniej Stwórca wszczepił ludziom pragnienie życia wiecznego. Poświadcza to Księga Kaznodziei 3:11: „Każdą rzecz pięknie uczynił w jej czasie. Nawet czas niezmierzony włożył w ich serce, żeby człowiek nigdy nie zgłębił dzieła, które prawdziwy Bóg uczynił od początku do końca”.

Chociaż wskutek niedoskonałości i grzechu ludzkość żyje w „daremności” i „niewoli skażenia”, zwróć uwagę na pocieszające słowa apostoła Pawła: „Stworzenie ze skwapliwym oczekiwaniem wypatruje objawienia synów Bożych. Gdyż stworzenie zostało poddane daremności  nie z własnej woli, lecz przez tego, który je poddał, na podstawie nadziei, że również samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych” (Rzymian 8:19-21). Z Biblii wyraźnie wynika, że Bóg powziął postanowienia umożliwiające przywrócenie ludziom doskonałego życia za pośrednictwem Jezusa Chrystusa (Jana 3:16; 17:3).

Oprócz cieszenia się tą cudowną nadzieją na przyszłość wszyscy możemy już teraz robić widoczne postępy duchowe.

Staraj się być rozsądny

Jezus Chrystus uważał doskonałość za sprawę tak istotną, że słuchającym go rzeszom powiedział: „Macie zatem być doskonali, tak jak wasz Ojciec niebiański jest doskonały” (Mateusza 5:48). Czy Jezus naprawdę oczekiwał, iż w teraźniejszym niegodziwym systemie będziemy bez skazy? Ależ nie. Choć zapewne pracujemy nad takimi przymiotami, jak hojność, życzliwość oraz miłość do bliźnich, często nie udaje nam się czynić tego, co właściwe. Nawet jeden z apostołów Jezusa napisał: „Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, to on jest wierny i prawy, żeby nam przebaczyć nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej nieprawości. Jeżeli twierdzimy: ‚Nie zgrzeszyliśmy’, czynimy go kłamcą i nie ma w nas jego słowa” (1 Jana 1:9, 10).

Możemy jednak poprawić sposób postrzegania siebie oraz traktowania innych, nie popadając w skrajności. Czy znajdziemy lepszy opis kształtowania zrównoważonej, rozsądnej osobowości niż ten zawarty w Słowie Bożym, Biblii? Dzięki pielęgnowaniu radości i umiaru łatwiej utrzymywać dobre stosunki ze współpracownikami, współmałżonkiem, rodzicami czy dziećmi. Apostoł Paweł zachęcał chrześcijan: „Zawsze radujcie się w Panu. Raz jeszcze chcę powiedzieć: Radujcie się! Niech wasz rozsądek stanie się znany wszystkim ludziom” (Filipian 4:4, 5).

Korzyści z przejawiania rozsądku

Gdy masz rozsądne oczekiwania i unikasz męczącego i zgubnego perfekcjonizmu, przysparzasz korzyści sobie i innym. Znajomość swych rzeczywistych możliwości wiąże się z realną i roztropną oceną tego, co się chce zrobić. Pamiętajmy, że Bóg stworzył nas, byśmy żyli na ziemi i znajdowali przyjemność w ciekawej pracy przynoszącej pożytek nam samym oraz drugim (Rodzaju 2:7-9).

Jeżeli wymagasz od siebie zbyt wiele, dlaczego nie miałbyś zwrócić się do Jehowy w modlitwie? Zyskanie łaski w Jego oczach przyniesie ci ogromną ulgę. On zna naszą niedoskonałą naturę, toteż nie jest nierozsądny ani nie stawia nam wygórowanych wymagań. Psalmista zapewnia: „Jak ojciec okazuje miłosierdzie swoim synom, tak Jehowa okazał miłosierdzie tym, którzy się go boją. Bo on dobrze wie, jak jesteśmy ukształtowani, pamiętając, żeśmy prochem” (Psalm 103:13, 14). Jakże wdzięczni możemy być Bogu, że postępuje z ludźmi tak miłosiernie! Choć zdaje sobie sprawę z naszych ograniczeń, uważa nas za cennych niczym ukochane dzieci.

 Zamiast popadać w perfekcjonizm, o ile mądrzej jest pielęgnować duchowe rozeznanie i zabiegać o zrównoważenie! Możemy też być pewni, iż nikt nie zdoła powstrzymać Jehowy od realizacji Jego zamiaru wyniesienia rodzaju ludzkiego do stanu doskonałości pod panowaniem Królestwa Bożego. Ale co oznacza taka doskonałość?

Doskonałe życie lepsze niż perfekcjonizm

Doskonałość nie oznacza przejawiania perfekcjonizmu. Osoby, które dostąpią zaszczytu życia w raju na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego, z całą pewnością nie będą wymagające ani bezpodstawnie przekonane o swojej prawości. Aby przetrwać wielki ucisk, trzeba między innymi odczuwać głęboką wdzięczność za ofiarę okupu, jak temu dała wyraz międzynarodowa rzesza opisana przez apostoła Jana: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi” (Objawienie 7:9, 10, 14). Ocaleni z nadciągającego wielkiego ucisku będą wdzięczni, że Chrystus chętnie umarł za nich oraz za wszystkich, którzy w niego wierzą. Na podstawie jego ofiary, podyktowanej miłością, dostąpią trwałego uwolnienia od niedoskonałości i słabości (Jana 3:16; Rzymian 8:21, 22).

Jak będzie wyglądać doskonałe życie? Zamiast rywalizacji czy samolubnych ambicji wśród ludzi zapanuje miłość i życzliwość, wskutek czego życie nabierze sensu oraz zniknie niepokój i niskie poczucie własnej wartości. Doskonałe życie nie będzie jednak nudne ani monotonne. Słowo Boże nie podaje wszystkich szczegółów dotyczących raju, niemniej opisuje, czego można się tam spodziewać: „Pobudują domy i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł. Bo dni mego ludu będą jak dni drzewa; i moi wybrani będą w pełni korzystać z dzieła swoich rąk. Nie będą się mozolić na darmo ani rodzić na niepokój” (Izajasza 65:21-23).

Zamiast się zastanawiać, jakie rozrywki, sklepy, środki transportu czy poziom techniki zapewni Królestwo, wyobraź sobie uszczęśliwiające spełnienie następujących słów: „‚Wilk i jagnię będą się paść razem, a lew będzie jadł słomę tak jak byk, pokarmem zaś węża będzie proch. Nie będą wyrządzać szkody ani rujnować na całej mojej świętej górze’ — powiedział Jehowa” (Izajasza 65:25). Doskonałe życie będzie się ogromnie różnić od tego, czego doświadczamy obecnie. Jeśli znajdziesz się wśród osób uznanych za godne dostąpienia go, będziesz miał powód do ufania, iż twój kochający Ojciec niebiański zatroszczy się o ciebie i o twoją rodzinę. „Wielce się rozkoszuj Jehową, a da ci wszystko, o co prosi twe serce” (Psalm 37:4).

Doskonałe życie nie jest mrzonką. Miłościwe zamierzenie Jehowy dotyczące rodzaju ludzkiego całkowicie się ziści. Ty i twoi najbliżsi możecie wejść do grona ludzi, którzy osiągną doskonałość i będą żyć wiecznie w Bożym nowym świecie. Biblia zapowiada: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Psalm 37:29).

[Ilustracja na stronie 6]

Możemy ulepszać sposób postrzegania siebie i innych, unikając perfekcjonizmu czy drobiazgowości

[Ilustracja na stronie 7]

Dlaczego już teraz nie miałbyś sobie wyobrażać życia w raju, w którym zapanuje pokój i prawość?