ZE STRESEM jest trochę tak jak z załadowaną przyczepą. Ciężarówka pociągnie ją bez trudu. Ale auto osobowe nawet na krótkim dystansie nie da sobie rady z takim obciążeniem — po prostu może wysiąść silnik. To samo może spotkać ciebie, jeśli żyjesz w ciągłym stresie.

Czy da się coś z tym zrobić? Oczywiście! Żeby się nie wypalić, trzeba zmniejszyć obciążenie albo podrasować „silnik”. Możesz nawet skorzystać z obu tych opcji. Zobacz, w jaki sposób.

WYZWANIE: Przeładowany plan zajęć.

„Czasami ktoś chce, żebym w czymś pomogła, albo gdzieś mnie zaprasza akurat wtedy, gdy mam coś ważnego do zrobienia. A ja bardzo nie lubię mówić ‚nie’” (Karina) *.

ROZWIĄZANIE: Naucz się odmawiać.

„Mądrość jest u skromnych” — czytamy w Biblii (Przysłów 11:2). Skromność pomoże ci pamiętać o swoich ograniczeniach i nie brać na siebie zbyt wielu obciążeń.

Oczywiście odmowa nie zawsze wchodzi w grę — nie możesz na przykład odmówić, gdy rodzice przypominają ci o obowiązkach domowych. Ale jeśli pozwolisz, żeby każdy ci coś dorzucał, w końcu wysiądziesz. Przecież nawet największe ciężarówki mają limit ładowności.

Wskazówka: Jeżeli trudno jest ci od razu odmówić, powiedz: „Daj mi trochę czasu do namysłu”. Przed ostateczną odpowiedzią zastanów się: „Czy mam dość czasu i sił, żeby się w to zaangażować?”.

 WYZWANIE: Odkładanie na później.

„Gdy jakieś zadanie wydaje mi się trudne, myślę sobie: robota nie zając, nie ucieknie. Ale potem martwię się, że mam zaległości. Kiedy w końcu biorę się do tej pracy, muszę się śpieszyć i jestem zestresowana” (Serena).

ROZWIĄZANIE: Zacznij — nawet jeśli nie skończysz za jednym podejściem.

„Nie bądźcie opieszali w tym, czym się zajmujecie” — radzi Biblia (Rzymian 12:11). Zmierzenie się ze skomplikowanym zadaniem samo w sobie jest stresujące, po co więc pogarszać sytuację odwlekaniem? Przecież lepiej mieć to z głowy jak najszybciej!

Żeby się zmotywować, przygotuj listę rzeczy do zrobienia. Rozbij większe projekty na mniejsze części. „Listy zadań to jest to, co lubię!” — mówi Carol. „Przeważnie zaczynam od spraw, za którymi nie przepadam. Kiedy się  z nimi uporam i je odhaczę, mam już z górki. Mogę przejść do zajęć, które są dużo przyjemniejsze”.

Wskazówka: Jeżeli trudno jest ci się zabrać do jakiegoś zadania, ustaw minutnik na 10—15 minut i od razu weź się do pracy. Kiedy usłyszysz dźwięk dzwonka, będziesz o te 10—15 minut bliżej do ukończenia zadania. Być może nawet ze zdziwieniem stwierdzisz, że wcale nie jest ono takie trudne.

Dbaj o kondycję fizyczną.

Znawcy tematu zgodnie twierdzą, że w osiąganiu lepszej wydajności pomaga zdrowy sposób odżywiania, regularne zażywanie ruchu i odpowiednia ilość snu *. Takie dbanie o organizm jest prostsze, niż myślisz. Wystarczy wprowadzić w czyn kilka podstawowych zasad. Na przykład jeżeli chodzi o higienę snu, pamiętaj o następujących rzeczach:

1. Wysypiaj się. Kładź się i wstawaj o stałych porach, przynajmniej w te dni, gdy idziesz do szkoły lub pracy.
2. Zarezerwuj czas na wyciszenie się. Na trzy godziny przed pójściem do łóżka zrezygnuj z intensywnego wysiłku fizycznego. Przed snem unikaj ciężkich przekąsek i kofeiny.
3. Zadbaj, żeby w pokoju, w którym śpisz, było cicho, ciemno i wygodnie.

Buduj relacje z innymi.

Nie wahaj się szukać wsparcia u rodziców i przyjaciół. Czy to coś da? Oczywiście! Podwyższony poziom stresu może negatywnie się odbić na twoim sercu, naczyniach krwionośnych i układzie odpornościowym, a jak wynika z badań, wsparcie emocjonalne przeciwdziała takiemu szkodliwemu wpływowi.

Spostrzeżenia te są zgodne z następującą wypowiedzią biblijną: „Zatroskanie w sercu człowieka przytłacza je, lecz dobre słowo je rozwesela” (Przysłów 12:25). Kiedy dopada cię stres, dobre słowo od prawdziwego przyjaciela może się okazać akurat tym, czego potrzebujesz, żeby się pozbierać.

Chcesz więcej podpowiedzi, jak radzić sobie ze stresem? Zajrzyj do obu tomów książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi.

TOM 1

• Rozdział 18: Jak sobie radzić ze stresem w szkole?
• Rozdział 21: Jak organizować czas?

TOM 2

• Rozdział 26: Jak zapanować nad emocjami?
• Rozdział 27: Co zrobić, jeśli mam skłonność do perfekcjonizmu?