W BIBLII otwarcie wyjawiono, kto ją spisał. Różne części tej Księgi rozpoczynają się takimi wyrażeniami, jak „słowa Nehemiasza”, ‛wizja Izajasza’ albo „słowo Jehowy, które doszło do Joela” (Nehemiasza 1:1; Izajasza 1:1; Joela 1:1). Pewne relacje przypisywane są Gadowi, Natanowi lub Samuelowi (1 Kronik 29:29). Również nagłówki niektórych psalmów identyfikują ich twórców (Psalm 79, 88, 89, 90, 103 i 127).

Ponieważ Biblię spisali ludzie, sceptycy twierdzą, iż tak jak wszystkie inne książki jest ona jedynie wytworem ludzkiej mądrości. Ale czy taka opinia jest uzasadniona?

Czterdziestu pisarzy, jeden Autor

Większość pisarzy biblijnych przyznawała, że pisze w imieniu Jehowy, jedynego prawdziwego Boga, i że kierował nimi On sam albo reprezentujący Go anioł (Zachariasza 1:7, 9). Prorocy hebrajscy ponad 300 razy użyli zwrotów w rodzaju: „Oto, co rzekł Jehowa” lub „Tak powiedział Jehowa” (Amosa 1:3; Micheasza 2:3; Nahuma 1:12). Sporo ksiąg zaczyna się od wyrażeń w stylu: „Słowo Jehowy, które doszło do Ozeasza” (Ozeasza 1:1; Jonasza 1:1). O prorokach apostoł Piotr napisał: „Ludzie mówili od Boga, uniesieni duchem świętym” (2 Piotra 1:21).

Chociaż więc Biblia składa się z wielu części, stanowi harmonijną całość. Spisało ją kilkudziesięciu ludzi, którzy nie ukrywali, że są tylko wykonawcami woli Boga. Po prostu posłużył się On człowieczymi sekretarzami, by utrwalili na piśmie Jego myśli. Jak tego dokonał?

„Natchnione przez Boga”

Apostoł Paweł wyjaśnił: „Całe Pismo jest natchnione przez Boga” (2 Tymoteusza 3:16). Greckie słowo przetłumaczone  na „natchnione przez Boga” dosłownie znaczy: „tchnięte przez Boga”. Oznacza to, że Bóg za pośrednictwem niewidzialnej siły wpływał na umysły pisarzy i w ten sposób przekazywał im informacje. Jeśli chodzi o Dziesięć Przykazań, Jehowa sam wypisał je na kamiennych tablicach (Wyjścia 31:18). Czasami bezpośrednio dyktował swoim ziemskim sługom, co mają utrwalić. W Księdze Wyjścia 34:27 czytamy: „Jehowa przemówił do Mojżesza: ‚Zapisz sobie te słowa’”.

W innych sytuacjach Bóg ukazywał ludziom w wizjach to, co mieli zanotować. Ezechiel oznajmił: „Zobaczyłem wizje Boże” (Ezechiela 1:1). Również Daniel widział „na swoim łożu sen oraz wizje, które miał w swej głowie. Wówczas spisał ten sen” (Daniela 7:1). W podobny sposób została przekazana Janowi treść ostatniej księgi biblijnej — Objawienia. Apostoł napisał: „W natchnieniu znalazłem się w dniu Pańskim i usłyszałem za sobą silny głos jakby trąby, mówiący: ‚Co widzisz, zapisz w zwoju’” (Objawienie 1:10, 11).

Osobisty wkład pisarzy

Pisarze natchnieni przez Boga nie zatracili swej indywidualności. Spisując orędzia Boże, nierzadko musieli wykazać też własną inwencję. Na przykład pisarz Księgi Kaznodziei oznajmił, że „starał się znaleźć miłe słowa i napisać właściwe słowa prawdy” (Kaznodziei 12:10). Ezdrasz, sporządzając relacje historyczne, korzystał co najmniej z 14 źródeł, takich jak „opis dziejów króla Dawida” oraz „Księga Królów Judy i Izraela” (1 Kronik 27:24; 2 Kronik 16:11). Ewangelista Łukasz nadmienił, że ‛od samego początku wszystko dokładnie prześledził i spisał to w logicznym porządku’ (Łukasza 1:3).

Niektóre księgi biblijne ukazują pewne cechy pisarzy. Na przykład Mateusz zwany Lewim, który zanim stał się uczniem Jezusa, był poborcą podatkowym, przywiązywał dużą wagę do liczb. Jako jedyny z ewangelistów wspomniał, że Jezus został zdradzony za „trzydzieści srebrników” (Mateusza 27:3; Marka 2:14). Z kolei Łukasz, będący lekarzem, precyzyjnie notował szczegóły medyczne. Opisując uzdrowienia dokonywane przez Jezusa, użył takich wyrażeń jak „wysoka gorączka” czy „cały pokryty trądem” (Łukasza 4:38; 5:12; Kolosan 4:14). Jehowa często pozostawiał więc pisarzom swobodę w doborze słów i stylu, ale jednocześnie tak kierował ich umysłami, by powstał prawidłowy tekst, zawierający Jego myśli (Przysłów 16:9).

Końcowy rezultat

Czyż to nie zdumiewające, że około 40 ludzi żyjących w różnych krajach w okresie przeszło 1600 lat napisało dzieło, które pod każdym względem jest całkowicie spójne i przez które przewija się jedna wspaniała myśl przewodnia? (Zobacz artykuł „Co zawiera Biblia?”, zamieszczony na stronie 19). Nie byłoby to możliwe, gdyby nie kierował nimi jeden Autor.

Ale czy do spisania swego Słowa Jehowa musiał użyć ludzi? Nie. Stanowiło to jednak przejaw Jego mądrości. Biblia jest uniwersalna między innymi dlatego, że jej pisarze w przekonujący sposób wyrażają całą gamę ludzkich emocji — nawet poczucie winy skruszonego grzesznika, który błaga o miłosierdzie Boże, jak to było w wypadku króla Dawida (Psalm 51:2-4, 13, 17 oraz nagłówek).

Mimo że Jehowa użył człowieczych sekretarzy, do spisanego przez nich dzieła możemy odnosić się z takim samym zaufaniem jak pierwsi chrześcijanie, którzy przyjęli je „nie jako słowo ludzi, lecz — jak jest naprawdę — jako słowo Boga” (1 Tesaloniczan 2:13).

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

▪ Kto jest Autorem „całego Pisma”? (2 Tymoteusza 3:16)

▪ Jakimi sposobami Jehowa przekazywał swoje myśli? (Wyjścia 31:18; 34:27; Ezechiela 1:1; Daniela 7:1)

▪ Jak osobowość i zainteresowania pisarzy natchnionych przez Boga uwidaczniają się w ich tekstach? (Mateusza 27:3; Łukasza 4:38)