Świat bez chorób

„Wszystkie kraje powinny współpracować w duchu partnerstwa i wzajemnej pomocy, by zapewnić wszystkim ludziom podstawową opiekę medyczną, ponieważ dobry stan zdrowia mieszkańców jednego kraju bezpośrednio dotyczy pozostałych państw i wychodzi im na pożytek” (DEKLARACJA Z AŁMA ATY, 12 WRZEŚNIA 1978).

ĆWIERĆ wieku temu niektórzy uważali, że zapewnienie wszystkim mieszkańcom ziemi podstawowej opieki zdrowotnej jest osiągalne. Uczestnicy Międzynarodowej Konferencji w sprawie Podstawowej Opieki Zdrowotnej, która odbyła się w Ałma Acie w Kazachstanie, podjęli uchwałę, że do roku 2000 cała ludzkość zostanie zaszczepiona przeciw najpoważniejszym chorobom zakaźnym. Wyrazili też nadzieję, że do tego czasu każdy będzie miał dostęp do niezbędnych urządzeń sanitarnych i bezpiecznej wody pitnej. Stosowną deklarację podpisały wszystkie państwa członkowskie WHO.

Cel był z pewnością szczytny, ale rozwój wydarzeń przyniósł rozczarowanie. Podstawowa opieka zdrowotna nie jest powszechnie dostępna, a choroby zakaźne w dalszym ciągu zagrażają zdrowiu miliardów ludzi na ziemi. Te śmiertelne choroby często dotykają dzieci i dorosłych w kwiecie wieku.

Nawet potrójne zagrożenie ze strony AIDS, gruźlicy i malarii nie skłoniło narodów do ‛współpracy w duchu partnerstwa’. Nowo utworzony Światowy Fundusz na rzecz Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią zaapelował do rządów światowych o 13 miliardów dolarów na walkę z tymi epidemiami. Tymczasem do połowy roku 2002 zaoferowano jedynie nieco ponad 2 miliardy dolarów — choć w tym samym roku wydatki na cele wojskowe sięgnęły około 700 miliardów! Niestety, w dzisiejszym podzielonym świecie mało które zagrożenie potrafi połączyć narody dla wspólnego dobra.

Pomimo najlepszych intencji służba zdrowia napotyka w batalii z chorobami zakaźnymi poważne przeszkody. Władze nie zawsze udostępniają niezbędne wsparcie finansowe, zarazki uodporniają się na wiele lekarstw, a poszczególne osoby nie chcą zerwać z ryzykownym stylem życia. Poza tym różne lokalne problemy, takie jak ubóstwo, wojna czy głód, ułatwiają patogenom atakowanie milionów ludzi.

 Nasze zdrowie nie jest obojętne Bogu

Sytuacja nie jest jednak beznadziejna. Mamy przekonujące dowody na to, że Jehowa Bóg żywo interesuje się zdrowiem człowieka. Świadczy o tym wyraźnie nasz układ odpornościowy. Również liczne prawa, które Jehowa dał starożytnym Izraelitom, pokazują, że chciał ich chronić przez chorobami zakaźnymi. *

Jezus Chrystus, który odzwierciedla osobowość swego niebiańskiego Ojca, także współczuje chorym. Ewangelista Marek opisał, jak pewien trędowaty zwrócił się do Jezusa: „Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie oczyścić”. Widząc ból i cierpienia tego człowieka, Jezus, przepełniony litością, odpowiedział: „Chcę. Bądź oczyszczony” (Marka 1:40, 41).

Jezus nie posługiwał się mocą uzdrawiania jedynie w stosunku do nielicznych wybrańców. W Ewangelii według Mateusza czytamy, że „obchodził całą Galileę, nauczając (...) i głosząc dobrą nowinę o królestwie, i lecząc wszelką dolegliwość i wszelką niemoc wśród ludu” (Mateusza 4:23). Dzięki cudom Jezusa mieszkańcy Judei i Galilei odzyskiwali zdrowie, a dla nas stanowią one zapowiedź, że gdy nad ziemią niepodzielnie zapanuje zwiastowane przez niego Królestwo Boże, wszystkie choroby nareszcie znikną.

Zdrowie dla wszystkich to nie mrzonka

Biblia zapewnia, że zdrowie dla wszystkich to wcale nie mrzonka. Apostoł Jan zapowiedział, że nadejdą czasy, kiedy to ‛namiot Boga będzie z ludźmi’. W rezultacie tego działania podjętego przez Boga „śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło”. Czy brzmi to zbyt pięknie, by mogło być prawdziwe? W następnym wersecie sam Bóg oznajmia: „Słowa te są wierne i prawdziwe” (Objawienie 21:3-5).

 Oczywiście usunięcie chorób będzie wymagać położenia kresu takim problemom, jak ubóstwo, głód i wojny, które często idą w parze z szerzeniem się zarazków. Dlatego Jehowa powierza to ogromne zadanie swemu Królestwu, czyli niebiańskiemu rządowi pod wodzą Chrystusa. W odpowiedzi na miliony żarliwych modlitw ten rząd zapanuje nad ziemią i dopilnuje, by działa się tu wola Boża (Mateusza 6:9, 10).

Kiedy możemy się spodziewać nastania Królestwa Bożego? Omawiając tę sprawę, Jezus zapowiedział szereg doniosłych wydarzeń mających wskazywać, że to Królestwo niedługo podejmie niezbędne działania. Między innymi „w jednym miejscu po drugim” miały występować „zarazy” (Łukasza 21:10, 11; Mateusza 24:3, 7). Grecki odpowiednik słowa „zarazy” odnosi się do „wszelkich śmiertelnych chorób zakaźnych”. W XX wieku, pomimo ogromnego postępu medycyny, rzeczywiście wybuchały straszliwe epidemie (zobacz ramkę „Śmiertelne ofiary epidemii po roku 1914”).

Pokrewne proroctwo z Księgi Objawienia przedstawia jeźdźców galopujących w okresie, gdy Jezus obejmuje władzę w niebie. Czwarty z nich jedzie na „koniu bladym”, a skutkiem jego szarży jest „śmiertelna plaga” (Objawienie 6:2, 4, 5, 8). Przeanalizowanie żniwa śmierci, które od roku 1914 zbierają najgroźniejsze choroby zakaźne, potwierdza, że ten symboliczny jeździec rzeczywiście galopuje. „Śmiertelna plaga” atakująca cały świat stanowi dowód, że Królestwo Boże jest już blisko (Marka 13:29). *

Chociaż medycyna na kilkadziesiąt lat powstrzymała napór chorób zakaźnych, zaczyna nam zagrażać nowa ich fala. Żeby ostatecznie rozwiązać ten problem, wyraźnie potrzebujemy nadludzkiej interwencji. Nasz Stwórca obiecuje, że podejmie stosowne działanie. Prorok Izajasz zapewnia, że pod rządami Królestwa Bożego „żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’”. Co więcej, Bóg „pochłonie (...) śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza” (Izajasza 25:8; 33:22, 24). Kiedy ten dzień nadejdzie, choroby zostaną pokonane po wsze czasy.

[Przypisy]

[Ramka na stronie 12]

Śmiertelne ofiary epidemii po roku 1914

Zamieszczone tu dane są rzecz jasna przybliżone. Wskazują jednak na skalę spustoszeń, których przyczyną były epidemie po roku 1914.

▪ Ospa (od 300 do 500 milionów ofiar) Nie udało się znaleźć skutecznego lekarstwa przeciw ospie. Pokonano ją dzięki międzynarodowemu programowi szczepień ochronnych. W roku 1980 ogłoszono zwycięstwo nad ospą.

▪ Gruźlica (od 100 do 150 milionów ofiar) Obecnie gruźlica zabija jakieś dwa miliony ludzi rocznie, a mniej więcej co trzeci mieszkaniec ziemi jest nosicielem prątków gruźlicy.

▪ Malaria (od 80 do 120 milionów ofiar) W pierwszej połowie XX wieku liczba śmiertelnych ofiar malarii oscylowała wokół dwóch milionów rocznie. Obecnie największą śmiertelność odnotowuje się w Afryce subsaharyjskiej, gdzie co roku na malarię umiera około miliona osób.

▪ Grypa hiszpanka (od 20 do 30 milionów ofiar) Zdaniem niektórych historyków ofiar było znacznie więcej. Ta śmiertelna epidemia grasowała po świecie w roku 1918 i 1919, tuż po zakończeniu I wojny światowej. W książce Man and Microbes napisano: „Tylu osób w tak krótkim czasie nie zabiła nawet dżuma”.

▪ Tyfus (około 20 milionów ofiar) Szerzenie się tej choroby często towarzyszyło wojnom. Pierwsza wojna światowa wywołała epidemię tyfusu, która spustoszyła kraje Europy Wschodniej.

▪ AIDS (ponad 20 milionów ofiar) Ta współczesna plaga zabija co roku trzy miliony osób. Z aktualnych ocen Wspólnego Programu Narodów Zjednoczonych do spraw HIV-AIDS wynika, że ‛jeśli nie zostaną podjęte wzmożone wysiłki w zakresie profilaktyki i leczenia, to w latach 2000-2020 umrze 68 milionów ludzi’.

[Ilustracje na stronie 11]

Pod rządami Królestwa Bożego takie choroby nie będą już stanowić zagrożenia

AIDS

Malaria

Gruźlica

[Prawa własności]

AIDS: CDC; malaria: CDC/​Dr. Melvin; gruźlica: © 2003 Dennis Kunkel Microscopy, Inc.

[Ilustracja na stronie 13]

Jezus leczył wszelkie choroby i dolegliwości