Księga Liczb 12:1-16
12 Potem Miriam i Aaron zaczęli narzekać na Mojżesza z powodu Kuszytki, z którą się ożenił+.
2 Mówili: „Czy Jehowa przemawiał tylko przez Mojżesza? Czy nie przemawiał też przez nas?”+. A Jehowa tego słuchał+.
3 Mojżesz był najpotulniejszy ze wszystkich ludzi*+, którzy żyli na ziemi.
4 Nieoczekiwanie Jehowa rzekł do Mojżesza, Aarona i Miriam: „Idźcie we troje do namiotu spotkania”. Poszli więc wszyscy troje.
5 A Jehowa zstąpił w słupie obłoku+, stanął przy wejściu do namiotu i zawołał Aarona oraz Miriam. Gdy oboje podeszli,
6 przemówił: „Posłuchajcie, proszę, tego, co powiem. Gdyby był wśród was prorok Jehowy, to dałbym mu się poznać w wizji+ i mówiłbym do niego we śnie+.
7 Ale z moim sługą Mojżeszem jest inaczej! Został mu powierzony cały mój dom*+.
8 Rozmawiam z nim twarzą w twarz*+, otwarcie, a nie zagadkowo. On widzi postać Jehowy. Czemu więc odważyliście się mówić źle o moim słudze Mojżeszu?”.
9 Jehowa bardzo się na nich rozgniewał i odszedł.
10 Gdy obłok oddalił się znad namiotu, Miriam została dotknięta trądem i stała się biała jak śnieg+. Aaron odwrócił się w jej stronę i zobaczył, że jest trędowata+.
11 Wtedy natychmiast rzekł do Mojżesza: „Błagam cię, mój panie, nie karz nas za ten grzech! Postąpiliśmy głupio.
12 Nie pozwól, proszę, żeby Miriam była jak martwe dziecko, które gdy się rodzi, ma ciało w połowie zjedzone!”.
13 Mojżesz zaczął więc wołać do Jehowy: „Boże, proszę, uzdrów ją! Proszę!”+.
14 Jehowa mu odpowiedział: „Gdyby ojciec plunął jej w twarz, czy nie byłaby upokorzona przez siedem dni? Niech siedem dni pozostaje poza obozem+, a potem możecie sprowadzić ją z powrotem”.
15 Miriam spędziła więc siedem dni poza obozem+. Dopóki nie wróciła, lud nie ruszał się z miejsca.
16 Potem wyruszył z Chacerot+ i rozłożył się obozem na pustkowiu Paran+.
Przypisy
^ Lub „bardzo pokorny, bardziej niż jakikolwiek inny człowiek; bardzo łagodny, bardziej niż jakikolwiek inny człowiek”.
^ Dosł. „w całym moim domu dowodzi, że jest wierny”.
^ Dosł. „usta w usta”.