Księga Hioba 14:1-22

14  „Człowiek urodzony przez kobietężyje krótko+ i wciąż zmaga się z trudnościami*+.  2  Wyrasta jak kwiat, a potem więdnie*+. Ucieka jak cień i znika+.  3  A Ty skierowałeś na niego swój wzroki przyprowadzasz go*, żeby go sądzić*+.  4  Kto może zrodzić czystego z nieczystego?+ Nikt!  5  Dni człowieka są ustalonei w Twoich rękach jest liczba jego miesięcy. Wyznaczyłeś mu granicę, żeby się nie posunął dalej+.  6  Odwróć od niego wzrok, żeby mógł odpocząć,aż zakończy swój dzień niczym wynajęty pracownik+.  7  Bo nawet dla drzewa istnieje nadzieja. Jeśli zostanie ścięte, to znowu wypuści pędy,a jego gałązki dalej będą rosnąć.  8  Choćby jego korzeń starzał się w ziemii w glebie obumierał jego pniak,  9  to gdy poczuje wodę, zacznie odrastaći wypuści gałęzie jak młoda roślina. 10  Ale człowiek umiera i leży bezwładny. Wydaje ostatnie tchnienie i gdzie się podziewa?+ 11  Wody z morza znikają,a rzeka opada i wysycha. 12  Podobnie człowiek kładzie się i nie wstaje+. Dopóki istnieje niebo, nie obudzi się onani nie wstanie ze snu+. 13  Proszę, ukryj mnie w grobie*+,przechowaj mnie, aż minie Twój gniew,wyznacz mi czas, a potem sobie o mnie przypomnij!+ 14  Czy człowiek, który umrze, może znowu żyć?+ Przez wszystkie dni swojej przymusowej służby będę czekał,aż nadejdzie moja ulga+. 15  Ty zawołasz, a ja Ci odpowiem+. Zatęsknisz za dziełem swoich rąk. 16  Jednak na razie liczysz każdy mój krok,zwracasz uwagę tylko na mój grzech. 17  Chowasz moje przewinienie do woreczka i go pieczętujesz,zaklejasz w nim mój występek. 18  Jak góra upada i się rozsypuje,a skała zostaje przesunięta, 19  jak woda ściera kamienie,a jej potoki zmywają glebę,tak Ty niszczysz nadzieję śmiertelnika. 20  Przemagasz go tak długo, aż ginie+,zmieniasz jego wygląd i odprawiasz go do grobu. 21  Jego synowie są otaczani szacunkiem, ale on o tym nie wie,przestają cokolwiek znaczyć, ale on nie jest tego świadomy+. 22  Odczuwa ból tylko wtedy, kiedy jeszcze ma ciało,odczuwa* smutek tylko wtedy, kiedy jeszcze żyje”.

Przypisy

Lub „i jest przesycony niepokojem”.
Możliwe też „i zostaje ścięty”.
Dosł. „mnie”.
Lub „żeby był Twoim przeciwnikiem w sądzie”.
Lub „Szeolu”, czyli wspólnym grobie ludzkości. Zob. Słowniczek pojęć.
Lub „jego dusza odczuwa”.

Komentarze

Multimedia