Księga Powtórzonego Prawa 26:1-19

26  „Kiedy w końcu wejdziecie do ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam jako dziedzictwo, gdy weźmiecie ją na własność i w niej zamieszkacie, 2  wtedy włożysz do kosza trochę z pierwszych plonów* zebranych w ziemi, którą wam daje Jehowa, wasz Bóg, i udasz się na miejsce, które Jehowa, wasz Bóg, wybierze, żeby tam przebywało Jego imię+. 3  Przyjdziesz do kapłana, który będzie w tym czasie pełnił służbę, i mu powiesz: ‚Oświadczam dzisiaj przed Jehową, twoim Bogiem, że wszedłem do ziemi, którą Jehowa obiecał nam dać zgodnie z przysięgą złożoną naszym praojcom’+. 4  „Kapłan weźmie kosz z twoich rąk i położy go przed ołtarzem Jehowy, twojego Boga. 5  A wtedy powiesz Jehowie, swojemu Bogu: ‚Mój praojciec był wędrującym z miejsca na miejsce Aramejczykiem*+. Przybył do Egiptu+ i zamieszkał tam jako cudzoziemiec z niewielką liczbą swoich domowników+, ale stał się tam wielkim narodem, potężnym i licznym+. 6  Egipcjanie znęcali się nad nami i nas gnębili, zmuszali do niewolniczej pracy+. 7  Zaczęliśmy więc wołać do Ciebie, Jehowo, Boże naszych praojców, a Ty, Jehowo, nas usłyszałeś i zwróciłeś uwagę na nasze cierpienie, naszą niedolę i naszą udrękę+. 8  W końcu, Jehowo, wyprowadziłeś nas z Egiptu silną ręką i potężnym ramieniem+, za pomocą budzących grozę czynów, znaków i cudów+. 9  Potem przyprowadziłeś nas tutaj i dałeś nam tę ziemię, ziemię mlekiem i miodem płynącą+. 10  A teraz przyniosłem pierwsze plony* zebrane w ziemi, którą nam dałeś, Jehowo’+. „I złożysz te plony przed Jehową, swoim Bogiem, i pokłonisz się Jehowie, swojemu Bogu. 11  A potem wraz z Lewitami i osiadłymi wśród was cudzoziemcami będziesz się radować ze wszystkich dóbr, które Jehowa, twój Bóg, dał tobie i twoim domownikom+. 12  „Gdy w trzecim roku, roku dziesięciny, zbierzesz dziesięciny+ ze wszystkich swoich plonów, przekażesz je dla Lewity, osiadłego wśród was cudzoziemca, sieroty* i wdowy. Niech jedzą w waszych miastach* do syta+. 13  Następnie powiesz Jehowie, swojemu Bogu: ‚Wziąłem z domu świętą część i przekazałem dla Lewity, osiadłego wśród nas cudzoziemca, sieroty i wdowy+ — tak jak mi nakazałeś. Nie złamałem Twoich przykazań ani ich nie zaniedbałem. 14  Nie jadłem z tej świętej części w czasie żałoby, nie brałem jej do rąk, gdy byłem nieczysty, ani nic z niej nie dałem umarłemu. Byłem Ci posłuszny, Jehowo, mój Boże, i zrobiłem wszystko, co mi nakazałeś. 15  Racz teraz spojrzeć w dół ze swojego świętego mieszkania, z nieba, i pobłogosław swój lud, Izraela, oraz ziemię, którą nam dałeś+ zgodnie z przysięgą złożoną naszym praojcom+ — ziemię mlekiem i miodem płynącą’+. 16  „Dzisiaj Jehowa, wasz Bóg, nakazuje wam wprowadzać w czyn te przepisy i rozporządzenia. Macie ich przestrzegać z całego serca+ i z całej duszy*. 17  Jehowa oświadcza wam dzisiaj, że jeśli będziecie chodzić Jego drogami, przestrzegać Jego przepisów+, przykazań+ i rozporządzeń+ oraz słuchać Jego głosu, to On będzie waszym Bogiem. 18  A wy oświadczacie dzisiaj Jehowie, że będziecie przestrzegać wszystkich Jego przykazań i że będziecie Jego ludem, Jego szczególną* własnością+ — tak jak wam obiecał. 19  Gdy okażecie się ludem świętym dla Jehowy, swojego Boga+, On wyniesie was ponad wszystkie inne narody, które stworzył+. I będziecie się cieszyć chwałą, sławą i wspaniałością — tak jak obiecał”.

Przypisy

Dosł. „pierwocin”.
Możliwe też „Aramejczykiem, który o mało co nie umarł”.
Dosł. „pierwociny”.
Dosł. „bramach”.
Dosł. „chłopca bez ojca”.
Lub „drogocenną”.

Komentarze

Multimedia